Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

Μάθε σωστά το Βackhand με το ένα χέρι στο τένις

Μετά την επιθυμία ενός φίλου-αναγνώστη του blog, ανεβάζω ένα αναλυτικό άρθρο για το backhand με ένα χέρι

Χρησιμοποιώντας ένα χέρι στο backhand αυξάνεις σημαντικά την δυνατότητα το να φτάνεις την μπάλα ακόμη πιο μακριά, από ότι με την λαβή που γίνεται με τα δύο χέρια.

Όλα τα επιτυχημένα χτυπήματα στο τένις βασίζονται στον επαρκή χρονισμό ο οποίος εμπλέκει την μέτρηση από το ένα έως το 5 αρκούντως γρήγορα όταν «περιμένεις» την μπάλα.  Μέτρα «ένα» όταν η μπάλα χτυπήσει το πάτωμα και «πέντε» όταν την χτυπήσεις.

Το topspin είναι σημαντικό όταν η μπάλα χτυπιέται με ένα εφέ βουρτσίσματος που την κάνει να περιστρέφεται ορμητικά σε μια εμπρόσθια τροχιά/διαδρομή. Αυτό κάνει την μπάλα να

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015

Συμβουλές για μια καλή επιστροφή ενός σερβίς στο τένις

     Για να κάνεις μιά καλή επιστροφή στο σερβίς:

·         Πάρε θέση ένα τουλάχιστον βήμα πιο πίσω από την βασική γραμμή για να εκτελέσεις μια επιστροφή του service
         ·         Στρίψε γρήγορα τους ώμους
         ·         Ελάττωσε την προς τα πίσω αιώρηση
         ·         Κάνε split step
   ·         Κάνε βήμα προς τα εμπρός με το αντίθετο πόδι (αν είναι δυνατόν).
                                                             
                                                              .      Πέρασε την μπάλα ψηλά από το φιλέ, κάνοντας μισή κίνηση      και πιάσε την ρακέτα ψηλά με το μη κυρίαρχο χέρι στην μη ολοκληρωμένη κίνηση.

                                                             .       Μην απαντάς με δύναμη στα δυνατά σερβίς. Κόψε την μπάλα να περάσει στο αντίπαλο γήπεδο (οι περισσότεροι πόντοι χάνονται στην αποτυχημένη επιστροφή στο σερβίς του αντιπάλου).

Συμβουλές για να αντιμετωπίσεις ένα παίκτη που είναι πολύ γρήγορος στις επιστροφές στο τένις

Αν βρεθείς σε μια τέτοια κατάσταση και ο αντίπαλός σου ό,τι και να κάνεις εσύ εκείνος τρέχει και τις επιστρέφει όλες τις μπάλες, απλά μην τον αφήνεις να χρησιμοποιεί την ταχύτητά του. 

Κατάστρεψε την στρατηγική του. 

Πώς; 
Εκτέλεσε χτυπήματα βαθιά και στη μέση και θα δεις ότι από εκεί που είχε την άνεση να πηγαίνει γρήγορα πάνω στην μπάλα, τώρα θα προσπαθεί να αποφύγει την μπάλα. 

Κάθε φορά που είναι να επιστρέψεις εσύ την μπάλα, βάλε τον ….στόχο σου, και εκτέλεσε τα χτυπήματα όλα επάνω του. Τότε θα τον δεις να χάνει την ισορροπία του και να εκτελεί λάθος τις βολές του. Αυτό φυσικά δεν θα πρέπει να το κάνεις συχνά, αλλά χρησιμοποίησέ το περιστασιακά στο παιχνίδι σου για να μη ξέρει ακριβώς τι θα κάνεις σε κάθε επόμενο χτύπημα.

H θέση ετοιμότητας στο τένις

Η καλύτερη θέση όταν ο αντίπαλος χτυπάει την μπάλα, είναι αυτή που σου επιτρέπει να πας παντού. Η «θέση ετοιμότητας» είναι μια ουδέτερη στάση (κοιτώντας τον αντίπαλο), που βοηθά τον παίκτη να έχει ισορροπία και να είναι έτοιμος για κάθε ενδεχόμενο. Η στάση αυτή περιλαμβάνει μια ουδέτερη θέση της ρακέτας, ίσως προς το backhand (τα περισσότερα χτυπήματα πάνω στο σώμα, αντιμετωπίζονται πιο εύκολα με backhand). Τη ρακέτα κρατάει το μη κυρίαρχο χέρι, το οποίο

Βackhand με τα δύο χέρια

Τo backhand με τα δύο χέρια είναι μια «διπλής γροθιάς» βολή, όταν παίζεις ένα χτύπημα εδάφους στη μη κυρίαρχη πλευρά σου. 

Πολλοί αρχάριοι χρησιμοποιούν αυτή την βολή όπως επίσης και κορυφαίοι επαγγελματίες. Με το να χρησιμοποιήσεις τα δύο σου χέρια θα αναπτύξεις μεγάλα ποσά ελέγχου και δύναμης.

Χρονισμός
Όλα τα επιτυχημένα χτυπήματα στο τένις βασίζονται στον επαρκή χρονισμό ο οποίος εμπλέκει την μέτρηση από το «ένα έως το «πέντε» - αρκούντως γρήγορα - όταν

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2015

Έρχονται καινούργιες τεχνικές λεπτομέρειες και μυστικά για το τένις




Όλο το καλοκαίρι 10 ώρες προπόνηση και παιχνίδια την ημέρα με τι κουράγιο να καθίσω να γράψω κάτι;

Λίγες ημέρες υπομονή...

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015

Σημαντικό ρόλο παίζουν οι ρουτίνες στο τέννις

Η ρουτίνα του service στο tennis

(σημαντική για τους μεσαίου και προχωρημένου επιπέδου παίκτες, αλλά αδιάφορη για πολλούς αρχάριους)

Οι παίκτες οι οποίοι έχουν καλό service, εφαρμόζουν μια ρουτίνα, δηλαδή μια σειρά πανομοιότυπων ενεργειών πριν από κάθε service. Η ρουτίνα αυτή μπορεί να περιλαμβάνει:
· Μερικά χτυπήματα της μπάλας στο έδαφος.
· Μια βαθιά αναπνοή.
· Ένα κοίταγμα στην περιοχή του στόχου.
· Ένα φτιάξιμο των μαλλιών.
· Την τοποθέτηση των ποδιών με ένα συγκεκριμένο τρόπο.
· Ίσως κάποια ενδότερη πνευματική ένεση του τύπου: «θα πάρω τον πόντο με αυτό το service» ή

· Όλα τα παραπάνω ή και περισσότερα από αυτά.

Οι ρουτίνες δίνουν σημαντικά στηρίγματα στους παίκτες.

· Αισθάνονται κάποια ασφάλεια όταν γνωρίζουν τι πρόκειται να συμβεί.

· Για μερικούς είναι ένα δεκανίκι.

· Βοηθούν γενικά τους παίκτες να προετοιμάζονται για τον συναγωνισμό με ένα τρόπο που τους κάνει να αισθάνονται ασφαλείς.

Η πολυτέλεια να έχουν μια ρουτίνα είναι ένας θετικός τρόπος αύξησης της απόδοσής τους.

Οι ρουτίνες μπορούν να ταξινομηθούν σε:

· Μακροπρόθεσμες

· Ημερήσιες

· Του αγώνα

· Της στιγμής

Κάθε ρουτίνα έχει ένα διαφορετικό σκοπό

Οι μακροπρόθεσμες είναι πρότυπα συμπεριφοράς που ακολουθούν οι παίκτες πέντε με έξη μέρες πριν από το αθλητικό γεγονός. Σχεδιάζουν:

· Τον ύπνο

· Την διατροφή και

· Την προπόνηση

για να διατηρηθούν τα πράγματα σε μία ομαλότητα, ώστε να μην υπάρχουν γεγονότα, που διασπούν την ζωή του παίκτη. Βέβαια αυτό είναι ευκολότερο να ελεγχθεί από τον επαγγελματία παίκτη σε σχέση με εκείνους από μας, που έχουμε εξίσου σημαντικές καθημερινές υποχρεώσεις που δεν έχουν σχέση με τον αθλητισμό.

Οι ρουτίνες της ημέρας του αγώνα εστιάζονται περισσότερο σε ζητήματα όπως:

· Ή ώρα ξυπνήματος

· Ο χρόνος φαγητού

· Το πού θα βρίσκεσαι συγκεκριμένες στιγμές της ημέρας

· Ποιοι θα είναι οι αρνητικοί περισπασμοί και πως θα μπορέσουν να αποφευχθούν

· Πότε θα γίνει η απαραίτητη ελαφρά προπόνηση πριν από την προθέρμανση για τον αγώνα

Ο τελευταίος τύπος ρουτίνας είναι η ρουτίνα της στιγμής, ο οποίος τύπος εξυπηρετεί δύο λόγους:

· Αυξάνει το επίπεδο διέγερσης που απαιτείται για την εκτέλεση ενός χτυπήματος και

· Μειώνει το άγχος!

Η εξήγηση είναι ότι φέρνουν τον παίκτη στο καλύτερο δυνατό σημείο απόδοσης. Αυτός είναι κι ο λόγος για τον οποίο η ρουτίνα πριν από το service αποτελεί θετικό μέρος του παιχνιδιού.

Εσύ ο αρχάριος ή και ο μεσαίου επιπέδου παίκτης, ο οποίος δεν έχεις συνειδητοποιήσει τι σημαίνει ρουτίνα ζήτησε από ένα φίλο σου ή ένα προπονητή να παρακολουθήσει και να σημειώσει τι κάνεις πριν από κάθε service.

Οι άπειροι παίκτες ίσως και να κάνουν κάτι διαφορετικό κάθε φορά. Εδώ θα πρέπει να προσέξουμε ένα πράγμα: Δεν πρέπει να συγχέουμε τις ρουτίνες με τις προλήψεις ή τα περίεργα τελετουργικά, τα οποία αν τα κάνεις θα αρχίσεις να εξαρτάσαι από αυτά και δεν θα έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου μετά.

Οι ρουτίνες δεν πρέπει να βασίζονται στο συναίσθημα. Αν χαθεί ένα τμήμα της ρουτίνας αντικαθίσταται εύκολα. Οι ρουτίνες σχετίζονται με την άνεση και αν αποδίδουν, καλό είναι να τις εφαρμόζουμε.

Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

Γιατί επιτρέπονται μόνο λευκά ρούχα στους παίκτες στο Wibledon;

Η επιβολή του να φοράνε ολόλευκα ρούχα οι αθλητές και αθλήτριες του τένις στο Wibledon χρονολογείται από το 1800.

Aυτός ο ενδυματολογικός κώδικας του Wimbledon είναι μακράν ο πιο αυστηρός από όλα τα μεγάλα τουρνουά Grand Slam.

H all-white παράδοση αυτή ξεκίνησε όταν έγινε τo τένις δημοφιλές στην ανώτερη τάξη.

Τα σημάδια του ιδρώτα θεωρούνταν ανάρμοστο για τους κυρίους και τις κυρίες και έτσι τα σκουρόχρωμα ρούχα απαγορεύτηκαν για να μη φαίνονται οι κηλίδες του ιδρώτα. 

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

Σημαντικά θέματα που πρέπει να θυμάσαι στο τένις

1. Το ζέσταμα και το στρέτσινγκ πριν (και πολλές φορές μετά) την προπόνηση ή το παιχνίδι, είναι απαραίτητο. Επίσης πολύ σημαντικό όσο σημαντική είναι και η ζώνη ασφαλείας στο αυτοκίνητό σου για την προστασία σου. Αρχικά (και αν δεν είσαι συνηθισμένος/η, ίσως να την βρεις μια βαρετή ρουτίνα, που όμως στην πορεία θα γίνει μια ευχάριστη «ιεροτελεστία που όχι μόνο θα σε βοηθήσει να εξοικειώσεις το σώμα σου στις ανάγκες του αθλήματος (π.χ την ελαστικότητα σου) αλλά και να προσαρμόζεις την θερμοκρασία του σώματος σου στην εκάστοτε εξωτερική (π.χ σε πολύ κρύο καιρό). Πάνω από όλα θα ελαχιστοποιήσεις τις πιθανότητες τραυματισμού σου. Αυτή είναι μια βασική αρχή που θα πρέπει να τηρείς καθ’ όλη την διάρκεια της τενιστικής σου πορείας.

Ο σκοπός σου για να κάνεις το ζέσταμα είναι διπλός. Πρώτον για να προετοιμάσεις τις ικανότητές σου νωρίς στο παιχνίδι (κάτι που θα επηρεάσει το παιχνίδι σου αργότερα στον αγώνα) και δεύτερον να αποφύγεις τραυματισμούς. Το ιδανικό θα ήταν να ξοδεύεις 20-25 λεπτά προετοιμάζοντας το σώμα σου για το άγχος, του να παίξεις ένα αγώνα πριν ακόμη ακουμπήσεις την ρακέτα και την μπάλα. Όμως είναι πολύ σπάνιο να το κάνουν αυτό οι απλοί παίκτες. Εσύ κάνε πάντοτε πέντε λεπτά βασικό ζέσταμα. Οι άλλοι παίκτες ζεσταίνουν τα χέρια και τους ώμους κάνοντας μερικά σκυψιματάκια και πηδηματάκια και αμέσως χτυπούν μπάλες ο ένας στον άλλον. Εσύ πρέπει να ζεστάνεις τους γοφούς μέχρι τις πατούσες. Αυτές οι κινήσεις ανεβάζουν την θερμοκρασία των μυών που χρησιμοποιούνται διότι ανεβάζουν τη ροή του αίματος. Οι μυς θα μπορούν σταδιακά να παράγουν κίνηση πιο γρήγορα και πιο δυνατά με λιγότερο ρίσκο για τραυματισμό κι όχι μόνο αυτό. Όταν αρχίσει ο αγώνας θα μπορείς να κινείσαι ελεύθερα και θα δεις τα αποτελέσματα στο παιχνίδι σου.

Η προθέρμανσή σου πρέπει να είναι τέτοια που να μιμείται τις κινήσεις τις οποίες θα κάνεις στο παιχνίδι σου, αλλά σε χαμηλότερο ρυθμό. Πήγαινε μπροστά, πίσω πλάγια αλλά να βλέπεις πάντα το φιλέ. Μετά από αυτό το ζέσταμα κάνε τις στατικές κινήσεις και «παίξε» με διάφορες κινήσεις των μελών του σώματός σου. Στο τέλος του αγώνα αν θέλεις να μείνεις χωρίς πιασίματα, ξανακάνε στατικές κινήσεις και όσο είσαι ακόμη ζεστός.

Αποθεραπεία
Μετά την προπόνηση ή το παιχνίδι, αφιέρωσε χρόνο για την αποθεραπεία. Η αποθεραπεία επιτρέπει στο σώμα σου να επιστρέψει βαθμιαία στους κανονικούς του ρυθμούς μετά την έντονη δραστηριότητα. Επί πλέον υπάρχουν ενδείξεις ότι η χρησιμοποίηση διατατικών ασκήσεων ύστερα από προπόνηση ή αγώνα αυξάνει το εύρος της κίνησης των αρθρώσεων.

Περπάτησε στην περίμετρο του διπλού γηπέδου για πέντε λεπτά ή μέχρι η καρδιακή σου συχνότητα να πέσει κάτω από τους 120 χτύπους το λεπτό. Μετά επανάλαβε διατατικές ασκήσεις, ενώ οι μύες σου είναι ακόμη ζεστοί.

2. Ας είσαι ρεαλιστής και όχι αυστηρός με τον εαυτό σου. Θα χρειαστεί πολύς χρόνος και πολλές επαναλήψεις (επαφές με την μπάλα/χτυπήματα) για να υπάρξει ορατή βελτίωση.

3. Η επανάληψη είναι η μητέρα της γνώσης. Κάνε περισσότερες επαναλήψεις για μεγαλύτερη εξοικείωση.

4. Τα λάθη είναι καλοδεχούμενα. Θα πρέπει να συνηθίσεις στο γεγονός ότι θα υπάρχουν 2 ειδών λάθη: Αυτά που θα μπορείς να τα διορθώσεις και να τα επηρεάσεις και αυτά που δε θα μπορείς να κάνεις και πολλά.

5. Να είσαι ελαστικός με τον εαυτό σου, χαλάρωσε και άφησε το σώμα και το μυαλό να απορροφήσουν τις πληροφορίες που δέχονται.

6. Το μυαλό μπορεί να επεξεργαστεί και να καταλάβει τις πληροφορίες που δέχεται 5 φορές πιο γρήγορα από ότι το σώμα που δεν προσαρμόζεται άμεσα.

7. Μην ξεγελαστείς με διάφορα «διαφημιστικά» που σου υπόσχονται ότι θα παίζεις σαν επαγγελματίες μέσα σε 20 λεπτά.

8. Ο προπονητής σου είναι και ο μέντοράς σου. Θα σου μεταδώσει τις γνώσεις και την εμπειρία του αλλά θα φτιάξεις το δικό σου στυλ με την πάροδο του χρόνου. Μη το βιάσεις όμως.

9. Δεν έχει σημασία αν προορίζεις τον εαυτό σου για ένα απλό ερασιτέχνη ή έναν παίκτη υψηλού επιπέδου. Η βάση, η «ρουτίνα» εκμάθησης, ο πυρήνας, είναι – και θα πρέπει- να είναι ίδια για όλους. Αυτό που αλλάζει είναι οι ώρες δουλειάς, τα επίπεδα δυσκολίας και οι απαιτήσεις που ξεχωρίζουν τις δύο αυτές κατηγορίες. Δεν είναι υπέροχο να σκεφτεί κανείς πως, από τα ίδια μικρά βήματα ξεκίνησαν όλοι οι μεγάλοι παίκτες του παγκοσμίου τένις;

10. Μάθε την τέχνη της υπομονής. Όταν η επίτευξη του στόχου σου ωθεί στο άγχος και την ανησυχία, δείξε πειθαρχία. Η ανυπομονησία τρέφει την ανησυχία, τον φόβο και την αποθάρρυνση. Η υπομονή δημιουργεί αυτοπεποίθηση, αποφασιστικότητα και λογική αντιμετώπιση, που στο τέλος οδηγεί στην επιτυχία.

Έχε καλή ψυχική προδιάθεση 
Βασική προϋπόθεση για οποιονδήποτε θα ήθελε να ασχοληθεί με το τένις ή ασχολείται ήδη είναι να έχει καλή ψυχική προδιάθεση. Το τένις είναι ένα άθλημα δύσκολο και σκληρό, ανήκει στην κατηγορία των αθλημάτων έντασης (ψυχικής και σωματικής), ψυχολογίας και δυνατού ανταγωνισμού.

Από την εμπειρία μου οι περισσότεροι από αυτούς που εγκαταλείπουν το τένις, ιδιαίτερα σε πολύ μικρή ηλικία, είναι γιατί έχουν ως κυρίαρχο ή μοναδικό τους στοχο την νίκη. Η υπερβολική σημασία που δίνεται στο αποτέλεσμα και η μικρή έμφαση στην ορθή εκμάθηση ενός αθλήματος, είναι ένας από τους πρωταρχικούς παράγοντες, εξαιτίας των οποίων οι νεαροί παίκτες δεν απολαμβάνουν την ενασχόλησή τους με το τένις και σταματούν να ασχολούνται με αυτό. Το 80% των παιδιών μεταξύ 12 και 18 χρονών εγκαταλείπουν την ενεργό αθλητική δράση, όταν αυτή έχει έντονο ανταγωνιστικό χαρακτήρα. Οι περισσότεροι από αυτούς που εγκαταλείπουν το τένις, έχουν ως κυρίαρχο ή μοναδικό στοχο τους τη νίκη.

Το ότι βασίζεσαι στον εαυτό σου καθαρά, αρκεί από μόνο του να κάνει τον βαθμό δυσκολίας ακόμα μεγαλύτερο. Λανθασμένα όμως, όσοι ασχολούνται, ξεκινούν πάντα με στοχο την «νίκη». Αυτός είναι ο απώτερος στόχος, ναι, αλλά για να επιτευχθεί αυτό χρειάζονται τα κατάλληλα εργαλεία, τα σωστά συστατικά.

Δίνοντας μηδαμινή σημασία στην σωστή εκμάθηση του αθλήματος όπως και στην νοητική-πνευματική και ψυχική δριμύτητα -τα πλέον βασικά συστατικά απαραίτητα προς την επιτυχία- ο στόχος δε μπορεί να επιτευχθεί. Μόνο με την σωστή δουλειά επάνω σε αυτά έρχεται – σαν φυσικό αποτέλεσμα πλέον- η «νίκη».

Συνοψίζοντας, θα ενώσουμε την έννοια της ψυχικής προδιάθεσης και την έμφαση που πρέπει να δοθεί στην σωστή εκμάθηση και την νοητική δριμύτητα και θα έχουμε έτσι ένα τύπο εξίσωσης:
Ψυχική προδιάθεση= (Tεχνική/Tακτική+ νοητική δριμύτητα) = Νίκη

Έχουμε τώρα λοιπόν μια ιδέα, γιατί ίσως πολλοί να εγκαταλείπουν την προσπάθεια σε πρώϊμο στάδιο;
Η πολύωρη δουλειά;
Η πειθαρχία;
Η «δέσμευση», που φτάνουν τα σημεία της εξουθένωσης;

Είναι το τένις «φτιαγμένο» για «δυνατούς λύτες» για όσους θέλουν και προσπαθούν τα δύσκολα;

Βάλε τώρα στο μυαλό σου δύο τελείως διαφορετικές φιγούρες από δύο τελείως διαφορετικά είδη αθλητισμού. Σκέψου έναν σκακιστή και έναν Sprinter (δρομέα).
Δουλειά του σκακιστή είναι να ακονίζει συνεχώς το μυαλό του, να δουλεύει συνεχώς την στρατηγική του και τον τρόπο σκέψης του, την νοητική του δριμύτητα, την αυτοσυγκέντρωση.
Ο sprinter με την σειρά του δουλεύει πολύ την φυσική του κατάσταση, την αντοχή, την επιτάχυνση, την έκρηξη, την ταχύτητα, το πάθος και την ένταση για το τελικό αποτέλεσμα- τη γραμμή του τερματισμού. Για αυτόν σύμμαχος αλλά και αντίπαλος είναι ο δείκτης του ρολογιού. Δέκα χρόνια δουλειάς για δέκα δευτερόλεπτα!!!
Με λίγα λόγια το τένις είναι ένας συνδυασμός δύο διαφορετικών πεδίων γι΄ αυτό τον λόγο χρειάζονται:
1.      Το ακονισμένο μυαλό
2.      Η αυτοσυγκέντρωση
3.      Η στρατηγική του σκακιστή
4.      Η ένταση
5.      Η ψυχική προδιάθεση και
6.      Η φυσική κατάσταση του δρομέα

Όσοι ασχολούνται ήδη θα ξέρουν πως το τένις είναι ένα «παρεξηγημένο» άθλημα.
Ο περισσότερος κόσμος θεωρεί πως, ο βαθμός δυσκολίας είναι μηδενικός και αυτό γιατί ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να πάρει μια ρακέτα και μερικές μπάλες και να παίξει.

Σκέψου την θάλασσα. Όλη η ομορφιά κρύβεται στο βυθό. Αντίστοιχα με το τένις, η ομορφιά δεν βρίσκεται στην επιφάνεια αλλά στο βάθος. Και για να γευτεί κανείς αυτήν την ομορφιά θα πρέπει να πάρει «μεγάλη ανάσα».

Αν διαλέξεις να είσαι επιθετικός σαν παίκτης, θα πρέπει να θυμάσαι πως η επίθεση είναι πιο δύσκολη να «μαθευτεί» από την άμυνα όπου η ίδια προ - υπάρχει θα λέγαμε σαν ένστικτο μέσα στον κάθε άνθρωπο. Είναι η πρώτη αντίδραση που εξωτερικεύεται αν έρθει αντιμέτωπος με τον κίνδυνο, τον φόβο, την απειλή. Πολύ πιο δύσκολα θα επιτεθεί, ενώ θα αμυνθεί σχεδόν φυσικά.

Για να το κάνουμε πιο ξεκάθαρο, όταν μιλάμε για άμυνα και επίθεση δεν αναφερόμαστε στην τεχνική και τον τρόπο παιξίματος. Μιλάμε για την συμπεριφορά μας και την ψυχική μας προδιάθεση, τον τρόπο του «σκέπτεσθαι».

Προσοχή όμως, μπορεί να σκέφτεσαι επιθετικά και να παίζεις αμυντικά (τεχνικά), ή πάλι να σκέφτεσαι επιθετικά και να παίζεις και επιθετικά, αλλά σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να επιτρέπεις το μυαλό σου να σκέφτεται αμυντικά. Εδώ είναι το κλειδί.

Τι σημαίνει επίθεση- επιθετικός παίκτης
Δεν περιμένεις την μπάλα να έρθει προς τα εσένα αλλά κινείσαι εσύ προς αυτήν.
Η αναμονή σου κατά τη διάρκεια, είναι ακριβώς στην γραμμή της baseline, λίγο πιο μπροστά ή ακριβώς πίσω από αυτήν, ποτέ όμως πολύ πίσω, πάνω από 3 βήματα.
Τα χτυπήματα γίνονται σε 1ο χρόνο, που σημαίνει πως μόλις η μπάλα χτυπήσει το γήπεδο, πριν προλάβει να πάρει το μέγιστο ύψος.
Ακόμα και αν βρίσκεσαι σε δυσμενή θέση, να μπορείς με την κατάλληλη τοποθέτηση του σώματος να αντιστρέφεις την κατάσταση.
Η κίνηση μέσα στο γήπεδο είναι πάντοτε διαγώνια και κάθετη- ποτέ παράλληλη με την μπάλα (Αυτό ισχύει και όταν η μπάλα αναγκαστικά σε βγάζει πίσω από την baseline).
Αντιστοίχως, άμυνα - αμυντικός παίκτης σημαίνει:
Πάντα περιμένεις την μπάλα να έρθει σε σένα.
Η αναμονή σου κατά τη διάρκεια είναι πολύ πίσω από την baseline και ότι και αν γίνει εσύ παραμένεις εκεί.
Τα χτυπήματα γίνονται σε 3ο χρόνο, που σημαίνει, πως η μπάλα, αφού ήδη έχει χτυπήσει μια φορά στο γήπεδο έχει πάρει την τελική της καμπύλη προς το έδαφος, λίγο πριν χτυπήσει το γήπεδο για δεύτερη φορά

Η κίνηση στο γήπεδο είναι παράλληλη με την μπάλα.

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2015

Επιστολή ενός παιδιού παίκτη του τένις προς τους γονείς του

Εκ των πραγμάτων ώς προπονητής  τένις βλέπω πάντα τρελούς γονείς παικτών του τένις να συμπεριφέρονται περίεργα, όταν τα παιδιά τους παίζουν. Φωνάζουν ότι οι μπάλες μπάλες του αντιπάλου είναι έξω ή ότι του παιδιού τους η μπάλα ήταν μέσα κ.λ.π.

Γονείς, επιτέλους σταματείστε να φωνάζετε ασκόπως και με εκνευριστικό τρόπο την ώρα που παίζουν τα παιδιά σας.

Την περασμένη Κυριακή,  που κάθισα δίπλα σε κάποιους γονείς παικτών του τένις με έκαναν να φανταστώ, τι θα γινόταν αν το παιδί τους θα μπορούσε να μιλήσει πίσω σε αυτούς

Μαμά και μπαμπά,

Θέλω να σας πω 10 πράγματα:

1. Έχετε συνειδητοποιήσει ότι το τένις είναι ένα από τα πιο άδικα αθλήματα; Εννοώ ερχόμαστε σε ένα τουρνουά και υπάρχει μόνο ένας νικητής μέσα από 32 άτομα. Η πιθανότητα μου είναι 1 στα 32. Κάντε τα μαθηματικά, παρακαλώ.

2. Στο τένις, η όλη έκβαση του αγώνα αποφασίζεται σε μερικά σημεία. Έχετε συνειδητοποιήσει πόσο εκνευριστικό είναι αυτό; Ναι είμαι νευρικός.

3. Η πίεση για να κερδίσω δεν προέρχεται από σας, αν θέλετε να κερδίσω. Προέρχεται από την επιθυμία μου να είμαι πρωτοπόρος. Και καμιά φωνή δική σας δεν θα προδικάσει την θετική για μένα έκβαση του αγώνα.

4. Είναι επιθυμία μου να διασκεδάσω, αλλά εσείς προσθέτετε πίεση για να κερδίσω και να μου αφαιρέσετε τη διασκέδαση. Τι είναι για μένα αυτό; Είναι ένα Σαββατοκύριακο χαράς και παιχνιδιού!

5. Είμαι ένα παιδί, θα κάνω εκατοντάδες ανόητα λάθη.

6. Δείτε την  στάση του σώματός μου και θα καταλάβετε ότι με πιέζετε και με κουράζετε ακόμη περισσότερο.

7. Αφού κερδίσω ή χάσω, μπορούμε απλά να μην μιλήσουμε μετά γι 'αυτό, διότι απλά το μόνο που ήθελα ήταν να παίξω.

8. Παρακαλώ να κατανοήσετε το σκορ στο τένις. Είναι το μόνο άθλημα στο οποίο μπορείς να πάρεις περισσότερους πόντους κι όμως στο τέλος να χάσεις. Αυτό μπορείτε να το καταλάβετε;

9. Θα με αναγκάσετε να κάνω περισσότερα σφάλματα αν με πιέζετε ή φωνάζετε.

10. Σ 'αγαπώ, αλλά σας παρακαλώ να καταλάβετε ότι αυτό είναι απλά ένα παιχνίδι. Δεν είναι μια αντανάκλαση του εισοδήματός σας. Το να χάσω τον αγώνα είναι κάτι που δεν σας απαγορεύει να εκπληρώσετε τα όνειρά σας.

Από εδώ και εμπρός αυτοί είναι οι κανόνες: Αν κερδίσω εγώ θα επιλέξω το σημείο όπου θα πάμε να φάμε. Αν χάσω θα το κάνετε εσείς. Αυτό είναι το μόνο που θέλω, και να περάσω το Σαββατοκύριακο μαζί σας.

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2015

Tένις: Το forehand σε κίνηση του Djokovic

 1. Κοιτώντας πάνω από τον αριστερό του ώμο, ο Djokovic φέρνει τη ρακέτα του πίσω και ψηλά για να προετοιμάσει το χτύπημα.

Ο Djokovic πρέπει να τρέξει αρκετή απόσταση για το χτύπημα αυτό, οπότε χρειάζεται να κινηθεί γρήγορα. Με το που θα δει από ποια κατεύθυνση έρχεται η μπάλα, αμέσως γυρίζει το σώμα και εστιάζει στην μπάλα κοιτάζοντας πάνω από τον αριστερό του ώμο. Τα πόδια του είναι στραμμένα προς την κατεύθυνση που πρέπει να τρέξει και το κεφάλι του γυρισμένο προς την μπάλα. Ο Djokovic σηκώνει το κεφάλι της ρακέτας του ψηλά και προς τα πίσω και ετοιμάζεται για ένα γρήγορο άνοιγμα, χρησιμοποιώντας semi-Western λαβή.

2. Διατηρώντας καλή στάση, περιστρέφει γοφούς και μέση ώστε να προετοιμάσει ένα δυνατό χτύπημα μετά το άνοιγμά του.

Πιθανόν να σου έχουν πει να κινείστε με μικρά βήματα, όταν παίζετε. Τα βηματάκια είναι ιδανικά, όταν βρίσκεστε κοντά στην μπάλα, αλλά όμως όταν πρέπει να καλύψετε πολύ έδαφος, θα πρέπει πραγματικά να τρέξετε διατηρώντας την σωστή σου στάση, όπως κάνει ο Djokovic. Έχει ακόμη το βλέμμα του πάνω από τον ώμο του προς την μπάλα και έχει στρίψει ακόμη περισσότερο τους ώμους τόσο, που να μπορεί κανείς να δει την πλάτη του. Αυτή η περιστροφή γοφών και μέσης, είναι το κλειδί τόσο για την ταχύτητα στη ρακέτα, όσο και για control.

3. Ο Djokovic ρίχνει το κεφάλι της ρακέτας και λυγίζει τα γόνατά του πιο χαμηλά για να απορροφήσει τη δύναμη του μεγάλου βηματισμού του.

O Djokovic αρχίζει να ρίχνει προς τα κάτω το κεφάλι της ρακέτας του και ξεκινά το άνοιγμα (swing). Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε σύγχρονους παίκτες να χτυπούν την μπάλα με ανοικτό stance και να σηκώνονται από το έδαφος όσο ανοίγουν την ρακέτα. Εδώ όμως είναι διαφορετική περίπτωση αφού το forehand είναι πάνω στην κίνηση. Ο Djokovic χρησιμοποιεί κλειστό stance, γιατί δεν έχει χρόνο για κάτι άλλο και τα γόνατά του λυγίζουν ακόμη περισσότερο όσο ανοίγει, ώστε να απορροφήσει τη δύναμη του τρεξίματος. Διοχετεύει όλη αυτή την ταχύτητα και κίνηση στην αιώρηση της ρακέτας του.

4. Λυγίζει ακόμη περισσότερο ενώ ανοίγει τους ώμους του και ξεκινά να επιταχύνει τη ρακέτα του.

Ενώ αρχίζει να επιταχύνει τη ρακέτα προς τα εμπρός, ο Djokovic λυγίζει ακόμη περισσότερο. Αν και έφερε τα πόδια του με απότομη κίνηση σε αυτή τη θέση, το πάνω μέρος του σώματός του παραμένει χαλαρό κατά τη διάρκεια του ανοίγματος. Οι ώμοι του αρχίζουν να ανοίγουν, καθώς επαναφέρει το σώμα του από την περιστροφή γοφών και μέσης και το πίσω μέρος από την λαβή της ρακέτας (τάπα ρακέτας) δείχνει την μπάλα που έρχεται προς το μέρος του.

5. Με τα πόδια και τη λεκάνη του ακόμη στραμμένα στο πλάι, ο Djokovic διοχετεύει την ενέργεια και την ορμή στο χτύπημα της μπάλας.

Όταν αποκρούει την μπάλα, δεν την χτυπά απλά, αλλά επιδιώκει την δυνατή επαφή, ώστε να μπορεί να απορροφήσει τη δύναμη του χτυπήματος του αντιπάλου του. Όλη του η ενέργεια πηγαίνει στο γήπεδο. Χτυπάει την μπάλα πιο πολύ στο πλάι του σώματός του, ώστε να διοχετεύσει την ορμή στο forehand. Οι ώμοι του εν μέρει δείχνουν το φιλέ, αλλά τα πόδια του και η λεκάνη του παραμένουν στραμμένα στο πλάι. Το κεφάλι του είναι σταθερό. Το σημείο επαφής είναι τέλειο, με απόλυτη ισορροπία και δύναμη πάνω στη μπάλα.

6. H περιστροφή προς το φιλέ τον βοηθά να διατηρήσει την ισορροπία του.

Ο Djokovic συνεχίζει να λυγίζει πιο χαμηλά, ενώ αρχίζει να σταματά και γυρνά προς το φιλέ. Αυτό τον βοηθά να διατηρήσει την ισορροπία του. Το χέρι, που έχει την ρακέτα, περιστρέφεται λίγο και η αιώρηση της ρακέτας του κινείται ελαφρά προς τα πάνω. Αυτό συμβαίνει γιατί έχει βάλει πολύ topspin σε αυτό το δύσκολο down-the-line χτύπημα

7. Από σχεδόν καθιστή θέση, ο Djokovic συνεχίζει την κίνηση (follow through) με πολλή δύναμη.

Χρειάζεται πάρα πολύ δύναμη για να μπορέσει κανείς να σταματήσει γρήγορα και τελείως μετά από τόση ταχύτητα. Ο Djokovic μοιάζει να κάθεται σχεδόν στην φωτογραφία αυτή, σαν να είχε μία καρέκλα πίσω του. Το κλείσιμο της ρακέτας του (follow through) είναι πάνω από το κεφάλι του αντί να είναι πίσω από τον αντίθετό ώμο του, γιατί το χτύπημα είναι πάνω στην κίνηση με κλειστό stance.

8. Τελειώνοντας την αιώρηση της ρακέτας, το δεξί του πόδι τον ωθεί ξανά στη βασική θέση.

Ο Djokovic τελειώνει την αιώρηση (swing) και ξεκινά να επανέρχεται σχεδόν ταυτόχρονα. Το δεξί του πόδι ξεκινά να τον ωθεί προς το κέντρο του γηπέδου για το επόμενο χτύπημα. Το αριστερό του χέρι λειτουργεί σαν αντίβαρο και τον βοηθά στο να μην φύγει πολύ προς την πλάγια γραμμή (sideline).

Το Forehand στο τένις το κάνουμε με τεντωμένο ή λυγισμένο χέρι;

Είμαστε λοιπόν έτοιμοι να κτυπήσουμε την μπάλα. Το χέρι μας έχει αρχίσει να έρχεται προς τα μπροστά για να κτυπήσει την μπάλα. ΕΔΩ είναι μία ακόμα μεγάλη διαφορά με την τεχνική που ίσχυε έως τώρα: το χέρι μας την στιγμή της επαφής με την μπάλα πρέπει να είναι ΕΝΤΕΛΩΣ τεντωμένο. Μέχρι τώρα παίκτες και προπονητές δεν δίναμε και πολλή σημασία σ’ αυτό το σημείο. Μέχρι που εμφανίστηκαν ο Federer και ο Nadal.

Στις δε γυναίκες η Henin προσπάθησε να το κάνει και σχεδόν το κατάφερε, προσπαθώντας όπως η ίδια έχει κατ’ επανάληψη δηλώσει ότι παρακολουθεί τα ματς του Ελβετού τενίστα για να μάθει πράγματα από αυτόν.

Σκεφτείτε το εξής: κάθε φορά που τρέχουμε προς τη μπάλα και όσο πιο πολύ πιεζόμαστε ΠΑΝΤΑ κανονίζουμε την απόσταση λυγίζοντας τον αγκώνα άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο.

Εκτέλεση βολών στην ευθεία λοιπόν είναι πολύ δύσκολο να εκτελεσθούν με επιτυχία ΚΑΙ συχνότητα. Πόσες και πόσες φορές δεν βλέπουμε τον Federer και τον Nadal να κτυπούν κυριολεκτικά τις γωνίες με down the line κτυπήματα και να τούς θαυμάζουμε; Ναι, είναι άξιοι θαυμασμού… μήπως όμως η εξήγηση βρίσκεται στο τεντωμένο χέρι; Λέω μήπως;

Επίσης αυτή την στιγμή θα πρέπει το κεφάλι να κοιτάει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ το σημείο επαφής. Ο λόγος είναι ο εξής (που επίσης ισχύει ΚΑΙ για το σερβίς): εάν το κεφάλι την στιγμή της επαφής κοιτάει στο πλάι στο λεγόμενο contact point, τότε προς στιγμήν ακινητοποιούνται οι ώμοι και η μόνη κίνηση γίνεται από το χέρι. Με αυτή την ακινητοποίηση έστω και στιγμιαία προσθέτουμε έξτρα δύναμη στο χτύπημα.

Ας μιλήσουμε για την 10ετία 70-80: το μεγαλύτερο χτύπημα εθεωρείτο το backhand με 2 χέρια του Jimmy Connors. Το forehand του Borg. Στην δεκαετία 80-90 είχαμε τα forehand των Jimmy Arias και Aaron Krickstein (ήτανε τόσο γρήγορη η κίνηση του Aaron που την εποχή εκείνη μόνο η πιο εξελιγμένη τεχνολογία high speed photography μπορούσε να μας δείξει πως ακριβώς κτυπούσε την μπάλα).

Η λίστα μπορεί να συνεχισθεί για πολύ. Τι κοινό είχαν όμως ΟΛΑ αυτά τα κτυπήματα; ότι τα χέρια ήταν ΕΝΤΕΛΩΣ τεντωμένα κατά την στιγμή της επαφής.

Όπως είπα και πιο πάνω τις χρονικές περιόδους που μεσουρανούσαν αυτοί οι παίκτες, αυτή η τεχνική εθεωρείτο «ατομική» αντί να μελετηθεί και αναλυθεί. Η παγκόσμια προπονητική κοινότητα δεν ασχολήθηκε καθόλου ή σχεδόν καθόλου, κάτι που δυστυχώς συνεχίζεται και σήμερα, κυρίως γιατί οι ίδιοι μεγαλοπροπονητές μονοπωλούν τα τενιστικά media (ορμώμενοι εξ Αμερικής γαρ).

Ευτυχώς όμως χάρη στα τεχνολογικά μέσα που μας παρέχονται, κάποιοι έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ συμβαίνει.

Το πιο σημαντικό  με την τεχνική με τεντωμένο χέρι είναι η σωστή απόσταση από αυτή.  Αυτό μπορεί να ακούγεται γνωστό και τετριμμένο αλλά δεν είναι. Ο λόγος είναι ο εξής: όταν κτυπάμε την μπάλα με το χέρι λυγισμένο, αν έχουμε κάνει λάθος στην απόσταση και για να μη μας κλείσει η μπάλα αλλάζουμε την τελευταία στιγμή την γωνία του χεριού ή δημιουργούμε πιο άνετη απόσταση κουνώντας το πάνω μέρος του σώματος. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα στο να βρίσκουμε σταθερά τον στόχο μας (και ειδικά τις down the line μπαλιές). Με τεντωμένο το χέρι λοιπόν ΔΕΝ μπορεί η μπάλα να μας κλείνει. ΠΡΕΠΕΙ να σταματάμε ένα βήμα πιο μακριά από το σημείο επαφής. Είναι δυνατόν όμως αυτό να γίνεται; Και κάθε φορά; ΕΙΝΑΙ! Πρέπει όμως ο κάθε παίκτης να το προπονεί αυτό από την αρχή της καριέρας του. Πού σημαίνει ότι πρέπει να είναι τυχερός και να βρει έναν προπονητή  πού δεν έχει τσίμπλες στα μάτια του. Και πού θα είναι τόσο ψαγμένος ώστε να έχει τις απαντήσεις όταν τον ρωτάει ό μαθητής του.

Τι άλλα πλεονεκτήματα όμως έχει το χτύπημα με τεντωμένο χέρι; Επειδή όπως είπαμε πρέπει να σταματάμε ένα βήμα πιο μακριά ή αν θέλεις ένα βήμα πιο γρήγορα τότε κινούμενοι πλαγίως (lateral movement) κερδίζουμε δύο (2) συνολικά βήματα στην όλη κίνηση.

Αυτό σημαίνει πώς όταν κινούμαστε εντός των ορίων των πλαγίων γραμμών και κοντά στην βασική γραμμή κόβουμε τις γωνίες της μπαλιάς του αντιπάλου που και αυτό με την σειρά του έχει τα εξής τρία ( 3) πλεονεκτήματα:

      1.Στέλνουμε την μπάλα πίσω κατά τι γρηγορότερα
      2.Είμαστε γρηγορότερα έτοιμοι για την επόμενη μπάλα και
      3. «φαινόμαστε» γρηγορότεροι από ότι πραγματικά είμαστε, διότι καλύπτουμε λιγότερο γήπεδο.

Επίσης εύκολα πλέον μπορούμε να «πετάξουμε» όλο το χέρι προς τα εμπρός και να περιστρέψουμε τους ώμους εκτελώντας το μοντέρνο forehand που τόσο όλοι θαυμάζουμε.

Το τελείωμα
Την στιγμή της επαφής το κεφάλι της ρακέτας πρέπει να κινηθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται προς τα πάνω. Η αίσθηση που θα πρέπει να έχει ο παίκτης είναι σαν να πετάει το κεφάλι της ρακέτας στην μπάλα. Και αφού φύγει η μπάλα από την ρακέτα τότε αφήνει το χέρι ελεύθερο να τελειώσει όπου του υπαγορεύει η όλη κίνηση, φροντίζοντας ταυτόχρονα ο ώμος που ξεκίνησε την κίνηση από πίσω να τελειώσει μπροστά κάνοντας μία περιστροφή 180+. Το δε χέρι μπορεί να τελειώσει και μπροστά από τον αγκώνα ή πάνω από τον ώμο ή σχεδόν στους γοφούς.

Πόσο ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ακούγεται αυτό πραγματικά, από αυτό που έλεγαν μια ζωή (και εξακολουθούν όλοι να λένε) ότι το χέρι πρέπει να τελειώνει μόνο πάνω από τον ώμο για να έχουμε δύναμη και topspin στην μπάλα και αυτή να πηγαίνει βαθιά.

Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

Η περιστροφή στο τένις

Η περιστροφή στο τένις είναι μια αρκετά σοβαρή υπόθεση. Έχει οικοδομηθεί ολόκληρη σχολή πάνω στην ψευδή υπόθεση πως αν κάτι είναι καλό, περισσότερο από αυτό θα είναι καλύτερο.

Η μεγάλη δόση φαρμάκου όμως κάνει το δηλητήριο και εν προκειμένω, η περιστροφή μπορεί αντί για βάλσαμο για το παιχνίδι σου να είναι φαρμάκι και για την αποτελεσματικότητά σου και για τις αρθρώσεις σου.

Το σώμα μπορεί να εκτελέσει περιστροφικές κινήσεις διατηρώντας την δύναμή του. Όμως αυτή η περιστροφή μόνο περιορισμένη μπορεί να είναι, διότι πέραν κάποιας γωνίας η δύναμη χάνεται. Αυτή η ωφέλιμη κίνηση φαίνεται ότι γίνεται καταστροφική, όταν κάνουμε υπερβολική περιστροφή, διότι βγάζoυμε το σώμα εκτός δύναμης,ταλαιπωρούμε τις αρθρώσεις αφού χρησιμοποιούνται στα όριά τους, σπαταλάμε δύναμη επειδή προσπαθούμε να αναπληρώσουμε τη φυσική δύναμη από το κέντρο μας με περισσότερη μυϊκή προσπάθεια ενώ το σώμα μετά από ένα σημείο και μετά δεν έχει δύναμη.

Στο τένις σε αντίθεση με άλλα σπόρ, δεν είμαστε αναγκασμένοι να είμαστε ακίνητοι. Μπορούμε να εκμεταλλευτούμε και την ευθύγραμμη ορμή μας, έτσι ώστε να παραμένουμε στη τροχιά της μπάλας περισσότερο και σε συνδυασμό με την ωφέλιμη μόνο περιστροφή να έχουμε το μέγιστο αποτέλεσμα, όσον αφορά βέβαια τον συνδυασμό δύναμη-ακρίβεια.

Θα σταθώ σε μία θεμελιώδη αρχή της εμβιομηχανικής. Αν προσπαθήσεις να πετάξεις μια μπάλα, ενώ θα πάρεις φόρα με το σώμα σου, έπειτα θα το φρενάρεις (το σώμα) για να επιταχύνεις το χέρι σου και στο τέλος θα φρενάρεις τον αγκώνα σου για να συνεχίσει να επιταχύνει ο πήχης.

Στο ποδόσφαιρο το γόνατο σταματάει να κινείται σε ένα σημείο, για να συνεχίσει να επιταχύνει περισσότερο το πόδι και να κλωτσήσεις την μπάλα. Όταν δηλαδή επιταχύνεις, κάθε προηγούμενο μέλος σταματά για να δοθεί κίνηση στο επόμενο. Αυτή είναι η αρχή πάνω στην οποία χτίζεται η κινητική αλυσίδα. Έτσι και στην κίνηση στο τένις κάθε προηγούμενη κίνηση πρέπει να φρενάρει, για να συνεχίσει η επόμενη πιο εκρηκτικά. Δηλαδή πρέπει να φρενάρουμε την λεκάνη μας από ένα σημείο και πέρα και όχι παραδομένοι στην παρόρμηση της στιγμής να εκτελούμε ανούσιες περιστροφές, πολύ έξω από το κέντρο μας.

Είναι δυνατόν να βάλουμε όλη την ενέργεια με το χέρι μας την ώρα που η στήριξη στην λεκάνη έχει καταρρεύσει; Είναι σαν να προσπαθούμε να πετάξουμε μια μπάλα, ενώ είμαστε στην πίστα του παγοδρομίου, όπου η κάθε στήριξη έχει χαθεί.

Ένας παίκτης του τένις έχει την δυνατότητα να κινηθεί ελεύθερα μέσα στο γήπεδο και να επιλέγει κάθε φορά ποιος συνδυασμός περιστροφής και ευθύγραμμης κίνησης τον εξυπηρετεί καλύτερα. Η σχέση ρυθμού-έντασης πρέπει επίσης να απασχολεί ένα παίκτη του τένις διότι υπάρχει η φυσική τάση στον άνθρωπο να αυξάνει τον ρυθμό όσο αυξάνει η ένταση (δύναμη). Έτσι συχνά στην προσπάθειά μας να κάνουμε κάτι πιο δυνατά υποπέφτουμε σε τεχνικά λάθη, αν δεν ολοκληρώνουμε την κίνησή μας και την συντομεύουμε.

Το ζεύγος βημάτων 2, 4 , 6 οδηγεί στο σημείο επαφής. Αυτό ακούγεται προφανές, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι οι περισσότεροι παίκτες φεύγουν μακριά από την μπάλα και έπειτα χρησιμοποιούν περιστροφή για να διορθώσουν την λάθος κατεύθυνσή τους. Η κατεύθυνση όμως που πρέπει να δίνεται από την αρχή πρέπει να είναι και η τελική. Η αλλαγή κατεύθυνσης μειώνει και τη δύναμη, αλλά αυξάνει και το χρόνο μέχρι την επαφή, το οποίο σημαίνει μεγαλύτερη σπατάλη ενέργειας με τη μορφή άσκοπης μετακίνησης.


Τακτική για να κερδίσεις τον αγώνα στο tennis


Υπήρξαν στιγμές ενώ έπαιζες έναν αγώνα που αναρωτήθηκες πόσο δυνατά να χτυπήσεις μια μπάλα, να τη στείλεις ψηλά ή χαμηλά, εγκάρσια ή διαγώνια, με φάλτσο ή χωρίς φάλτσο; 

Υπήρξαν φορές που μετάνιωσες για τις επιλογές σου; Φορές που ακόμα ψάχνεις να ανακαλύψεις την καλύτερη δυνατή επιλογή;

Αν όλα αυτά σου έχουν συμβεί τότε ίσως μπορώ να σου δώσω την αρχή της λύσης στο πρόβλημά σου:
1.         Πέρασε την μπάλα πάνω από το δίχτυ
2.         Βάλε την μέσα στο γήπεδο
3.         Στείλε την εκεί που θέλεις
4.         Πρόσθεσε φάλτσο
5.         Πρόσθεσε δύναμη

Οι παραπάνω απλοί κανόνες εμπεριέχουν όλη την έννοια της τακτικής στο τένις σε απλή και κατανοητή μορφή. Οι δύο πρώτοι είναι ευκόλως εννοούμενοι για να συνεχιστεί το παιχνίδι και να μην χάνουμε τον πόντο. Για να τους επιτύχουμε και να περάσουμε στο 3ο κανόνα (άρα και στο 3ο στάδιο) επιδιώκουμε να περνάει η μπάλα μας 1 μέτρο πάνω από το δίχτυ και ποτέ πιο χαμηλά.

Εκείνο που επιδιώκουμε στο 3ο στάδιο είναι να στέλνουμε τη μπάλα στο βάθος του γηπέδου (baseline) όταν ο αντίπαλος βρίσκεται και αυτός στο βάθος του ή σημαδεύουμε ρηχά στο γήπεδο (σερβίς line) όταν ο αντίπαλος βρίσκεται στο φιλέ.

Αν είσαι παίκτης που νομίζει ότι μπορεί να τηρεί τους τρεις πρώτους κανόνες από όλες τις θέσεις του γηπέδου και σε όλες τις καταστάσεις, συγχαρητήρια έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου και μπορείς να δοκιμάσεις τo επόμενo στάδιo.

Το φάλτσο εφευρέθηκε κυρίως για να τοποθετούμε την μπάλα σε σημεία του γηπέδου που χωρίς αυτό θα ήταν αδύνατο, και για αυτούς που βρίσκουν αφορμή να ….πετάξουν τη ρακέτα τους όταν δεν τα καταφέρνουν.

Βελτίωσε όλα τα χτυπήματά σου.
Η ανθρώπινη φύση είναι συχνά ανθεκτική για να κάνει τις αλλαγές, αλλά όταν κάνουμε αλλαγές θα διαταράξει την ριζωμένη μνήμην των μυών. Η μνήμη των μυών είναι σημαντική στο τένις, γιατί ενυπάρχει ο εικονικός υπολογιστής του εγκεφάλου που λέει στο σώμα τι να κάνει και με ποιο τρόπο να εκτελέσει μια συγκεκριμένη ενέργεια. Για να παίξεις καλύτερο τένις, απαιτείται συχνά να κάνεις μια αλλαγή στις τρέχουσες συνήθειές σου.
Αυτό μπορεί να σημαίνει να θέλεις να κάνεις μια αλλαγή στα χτυπήματα εδάφους, στο footwork σου ή ακόμα και την ψυχολογία σου όταν παίζεις παιχνίδι. Αυτή η πράξη της λήψης των αλλαγών, είναι σχεδόν σαν να αλλάζεις την χημεία μέσα στον εγκέφαλό σου.
Η μαθησιακή διαδικασία μπορεί να είναι μια αποθαρρυντική διαδικασία
Πρέπει να κάνεις πρακτική εξάσκηση, η οποία είναι απαραίτητη για να παίξεις καλύτερο τένις. Η διαδικασία μάθησης στο τένις είναι σπάνια ένας εύκολος στόχος. Κάνοντας αλλαγές για να παίξεις καλύτερο τένις δεν σημαίνει ότι θα έχεις πάντα θετικό αποτέλεσμα. Αυτό σημαίνει, ότι θα υπάρξουν πολλά εμπόδια στην πορεία σου για να την επιτύχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Αφαίρεσε τις κακές συνήθειες και φρόντισε να τις αντικαταστήσεις όλες με σωστά χτυπήματα αποφασιστικής σημασίας για την μακροπρόθεσμη επιτυχία σου στο τένις

Οι προσαρμογές αυτές μπορεί να προκαλέσουν σύγχυση στον εγκέφαλό σου από την πρώτη στιγμή. Οι παλιές συνήθειες της τεχνικής σου, στο τένις, μπορεί να είναι δύσκολο να τις αλλάξεις, επειδή είναι στο εσωτερικό του μητρώου του εγκεφάλου σου αποθηκευμένες για αρκετό καιρό. Ο εγκέφαλός σου, λέει ότι σε κάτι δεν αισθάνεται άνετα και είναι διστακτικός να προσαρμοστεί στις νέες αλλαγές. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να παίξεις καλύτερο τένις είναι να εξασκηθείς στις σωστές μεθόδους ξανά και ξανά, για να τελικά ξεπεράσεις τελικά όλες τις κακές συνήθειες. Η νέα τεχνική τένις θα προκύψει τελικά, δίνοντάς σου καλύτερα αποτελέσματα μετά από πολλές ώρες εξάσκησης.

Η λύση για να παίξεις καλύτερο τένις είναι η αποτελεσματική προπόνηση

Μόνο ή συχνή, επίμονη κι επίπονη εξάσκηση την οποία θα κάνεις θα μπορεί να σου δώσει τα καλά αποτελέσματα για να γίνεις καλύτερος παίκτης στο τένις. Αν κάνεις βιαστική πρακτική εξάσκηση λίγες ώρες και χωρίς προκαθορισμένο στοχο είναι δύσκολο να βελτιωθείς. Οι παίκτες του τένις σε όλα τα επίπεδα πέφτουν στην παγίδα της απλής εξάσκηση ή παίζοντας παιχνίδια με φίλους, χωρίς ένα καθορισμένο αποτέλεσμα στο μυαλό τους. Ένας παίκτης του τένις μπορεί να εξασκείται λίγο ή με λανθασμένο τρόπο κάθε μέρα και να είναι ακόμη στο ίδιο επίπεδο και δεν μπορεί να παίξει καλύτερο τένις, επειδή κάνει τα ίδια λάθη και έχει τις ίδιες κακές συνήθειες/κινήσεις. Ο μόνος τρόπος για να παίξει καλύτερο τένις είναι μέσω της επιμόνου και συνεχούς εξάσκησης, για να παρουσιάσει μια ορατή και πραγματική βελτίωση. 

Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

Επιλογή ρακέτας Beach Tennis

Χρησιμοποιήστε το στυλ παιχνιδιού σας για να διαλέξετε τη σωστή ρακέτα του Beach Tennis.

Είτε είστε αρχάριος ή προχωρημένος παίκτης η αγορά της ρακέτας είναι μια μεγάλη επένδυση για την εξέλιξη του παιχνιδιού σας. Ο παρακάτω οδηγός θα σας βοηθήσει να διαλέξετε σωστά την ρακέτας σας.

1. Μήκος ρακέτας: Το μέγιστο μήκος που επιτρέπεται να έχει μια ρακέτα του beah tennis σύμφωνα με τους κανονισμούς της ITF είναι 50cm. Κατά κανόνα οι πιο μακριές ρακέτες βοηθούν στο σέρβις, και στο ότι ο παίκτης αποκτά μεγαλύτερη εμβέλεια μέσα στο γήπεδο. Από την άλλη πλευρά η μικρότερη ρακέτα είναι πιο εύκολη στο χειρισμό της, ειδικά για γυναίκες και παιδιά.

2. Το ζύγισμα της ρακέτας: Σε γενικές γραμμές αυτό που ισχύει είναι ότι οι ρακέτες με το βάρος μπροστά (head heavy) δίνουν μεγαλύτερη ταχύτητα στην μπάλα, ενώ οι ρακέτες με το βάρος πίσω (head light) προσφέρουν καλύτερο χειρισμό.

3. Υλικό κατασκευής: Ο πιο σημαντικός παράγοντας στη ρακέτα είναι το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένη. Οι ιδιότητες της ρακέτας, όπως η ευελιξία, το βάρος της κ.τ.λ. εξαρτώνται από τι είναι φτιαγμένη εξωτερικά και εσωτερικά η ρακέτα. Το εξωτερικό της ρακέτας είναι συνήθως Γραφίτης, Fiberglass καθώς και διάφορα κράματα Τιτανίου και Kevlar. Το εσωτερικό υλικό της ρακέτας, συνήθως πεπιεσμένος αφρός, είναι εξίσου σημαντικό όσο και και το εξωτερικό, ειδικά για την ευελιξία και την δύναμη στο χτύπημα σας.

4. Ελαστικότητα ρακέτας: Η ελαστικότητα της ρακέτας εξαρτάται κυρίως από το υλικό γεμίσματος της κεφαλής της ρακέτας. Αυτό το υλικό σε συνδυασμό με το υλικό της επιφάνειας της ρακέτας παίζουν καθοριστικό ρόλο στην δύναμη αλλά και την ελαστικότητα της ρακέτας. Ρακέτες με μεγαλύτερη ελαστικότητα κατά κανόνα δίνουν στη μπάλα περισσότερη ενέργεια κατά την επαφή, μιας και η μπάλα παραμένει περισσότερη ώρα κατά την επαφή επάνω στην ρακέτα, εις βάρος όμως του ελέγχου της μπάλας. Από την άλλη οι πιο σκληρές ρακέτες απορροφούν την ενεργεία της μπάλας προσφέροντας έτσι μεγαλύτερο έλεγχο στα χτυπήματα σας. Ένα αμυντικό στυλ παιχνιδιού είναι πιο εύκολο με μια σκληρή ρακέτα.

5. Βάρος ρακέτας: Το βάρος των ρακετών beach tennis συνήθως είναι μεταξύ των 330g και 360g. Οι πιο βαριές ρακέτες είναι πιο σταθερές, πιο δυνατές και μεταφέρουν λιγότερους κραδασμούς στο χέρι. Οι πιο ελαφριές ρακέτες είναι πιο εύκολες στον χειρισμό, και επιτρέπουν στον παίκτη να προετοιμαστεί πιο γρήγορα για το χτύπημα. Το χαρακτηριστικό του βάρους είναι ιδιαίτερα ξεχωριστό για κάθε παίκτη. Οι ιδιότητες της ρακέτας εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το βάρος και το ζύγισμα τους. Οι πιο βαριές ρακέτες είναι για δυνατότερα και πιο ακριβή χτυπήματα, ενώ οι πιο ελαφριές ρακέτες είναι πιο άνετες και για αμυντικό στυλ παιχνιδιού.

Οι πιο αρχάριοι παίκτες συνήθως επιλεγούν ελαφρύτερες ρακέτες για περισσότερη άνεση, ενώ οι πιο προχωρημένοι παίκτες έχουν την τάση να χρησιμοποιούν μεσαίου βάρους ή βαριές ρακέτες.


Δείτε που μπορείτε να παίξετε beach tennis

1. Το 1ο κλειστό γήπεδο beach tennis στην Ελλάδα μπορείτε να το βρείτε στις Κλειστές Εγκαταστάσεις του Φιλαθλητικού Συλλόγου Λαμίας Περιοχή Έκθεση Λαμίας.

2. PlayPark, Περιοχή Αγία Βαρβάρα, Λαμία

3. Bojo Summer Club, Παραλία Ραχών Φθιώτιδας

4. Blanco Beach Bar, Λιβανάτες Φθιώτιδας

5. Όμιλος Αντσισφαίρισης Χολαργού, Χολαργός Αττική

6. Ξάνθη - Το 2ο κλειστό γήπεδο beach tennis (1o για την Βόρειο Ελλάδα) στην Βιομηχανική Περιοχή της Ξάνθης.

7. Anima Club - Ανάβυσσος, Αττική

8. Atlantis Sports Club - Παλλήνη, Αττική

9. Sand & Sports (Αθήνα - Παραλία Αγίου Κοσμά δίπλα από το Club Ακρωτήρι)

10. Στο Μούλκι-Αιάντειο στην Σαλαμίνα κοντά στο Lidl (νέο)

Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

Μάθε να παίζεις τένις όπως οι επαγγελματίες

Μαθήματα τένις για αρχάριους και προχωρημένους σε πολύ λογικές τιμές. 
  • Ειδικά επιστημονικά και σύγχρονα προγράμματα για παίκτες αγωνιστικής (αποκλείονται οι ξερόλες παίκτες ή γονείς). 
  • Θεωρητικά μαθήματα και tests δεξιότητας, αντίληψης. 
  • Προγράμματα από την ηλικία των 4 ετών! 
Cardio tennis για ενήλικες που θέλουν φυσική ευεξία. Η καλύτερη δυνατή μάθηση του τένις θα γίνει σε μικρό σχετικό διάστημα. Στον αρχάριο προσφέρεται η δυνατότητα να γνωρίσει τους κανόνες του τένις, ενώ ο έμπειρος παίκτης θα κατατοπιστεί καλύτερα.

Το τένις είναι ένα από τα πιο δημοφιλή αθλήματα σε παγκόσμιο επίπεδο, που

Κυριακή 19 Απριλίου 2015

Παράγοντες κόπωσης και προπόνηση στο τένις

Η απόδοση στο τένις εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητα μέγιστης επιτάχυνσης σε κρίσιμες μπαλιές καθώς και την αντοχή σε παρατεταμένα σπριντ.

Ο αθλητής σε κάθε του μετακίνηση εκτελεί περίπου 3 μέτρα και η διάρκεια κάθε πόντου δεν ξεπερνά συνήθως τα 10’’. Κατά τη διάρκεια όμως ενός παιχνιδιού πρέπει να εκτελέσει μέχρι 300-400 σπριντ και το διάλειμμα μεταξύ των πόντων (10’’-25’’) δεν εξασφαλίζει πλήρη αποκατάσταση για τα κάτω άκρα.

Η κύρια ενεργειακή πηγή στον αγώνα είναι η φωσφοκρεατίνη (PCr) και το ATP (αναερόβιο αγαλακτικό σύστημα). Η PCr εξαντλείται στο τέλος κάθε πόντου και δεν αποκαθίσταται πλήρως στο διάλειμμα με αποτέλεσμα τα αποθέματα PCr και ATP να μειώνονται σημαντικά στο τέλος του αγώνα.

Η αύξηση του γαλακτικού οξέος είναι συνήθως μικρή (3 mM) και οφείλεται κυρίως στην ενεργοποίηση μυϊκών ινών ταχείας συστολής. Σε ορισμένες όμως έντονες και παρατεταμένες προσπάθειες μπορεί να πάρει τιμές κοντά στα 8 mM. Οι κύριοι περιοριστικοί παράγοντες για την απόδοση φαίνεται να είναι η ελάττωση της PCr, η συσσώρευση ιόντων φωσφόρου και H+ και η μείωση του μυϊκού γλυκογόνου στις γρήγορες μυϊκές ίνες.

Επίσης πρόωρη κόπωση μπορεί να προέλθει από αφυδάτωση και υπερθερμία καθώς και από μικροτραυματισμούς από την πλειομετρική κίνηση των άνω και κάτω άκρων.

Για τη βελτίωση της απόδοσης σημαντικό ρόλο παίζει η ενυδάτωση και η διατροφή πριν και κατά τον αγώνα. Η χορήγηση διαλλείματος μικτών υδατανθράκων (2,5-5%) προστατεύει από την εξάντληση του μυϊκού γλυκογόνου, την αφυδάτωση και την υπερθερμία.

Η προπόνηση σε υψηλό επίπεδο αθλητών πρέπει να ακολουθεί την αρχή της εξειδίκευσης των προσαρμογών.

Οι αρχάριοι και οι μέτρια γυμνασμένοι ασκούμενοι για να βελτιώσουν την απόδοσή τους σε αντοχή και ταχύτητα θα πρέπει να ασκούνται με ξεχωριστά προγράμματα αντοχής (κυρίως συνεχόμενη άσκηση) και σπριντ. Οι καλοί αθλητές πρέπει να ακολουθούν ένα πιο εξειδικευμένο στο άθλημα τύπο προπόνησης.

Καλύτερη απόδοση επιτυγχάνεται με την προπόνηση αντοχής στα σπριντ με διαλειμματική άσκηση (10-30 μέτρα στο 100% της έντασης). Σε σχέση με τη συνεχόμενη άσκηση, που εξασφαλίζει μόνο αερόβιες προσαρμογές, η διαλειμματική ενισχύει και την αναερόβια διαδικασία. Επιπλέον δραστηριοποιούνται οι μυϊκές ίνες που χρησιμοποιούνται στον αγώνα δηλαδή οι ίνες ταχείας συστολής και βελτιώνεται περισσότερο η μεταφορά των μεταβολιτών της αναερόβιας γλυκόλυσης (καλύτερη αιματική ροή και συστήματα εξουδετέρωσης) καθώς και η σύνθεση γλυκογόνου, PCr και ATP.

Η επαναληπτική προπόνηση με μεγάλο διάλειμμα μεταξύ των προσπαθειών σπριντ (εξασφαλίζοντας πλήρη αποκατάσταση των ενεργειακών αποθεμάτων) αυξάνει κυρίως τα αναερόβια ένζυμα και βελτιώνει τη νευρομυϊκή συναρμογή και τη μέγιστη επιτάχυνση. Εξάλλου έχει δειχθεί ότι οι προπονημένοι αθλητές δεν ευνοούνται τόσο με τη συνεχόμενη άσκηση από τη στιγμή που έχουν αποκτήσει τα βασικά επίπεδα αντοχής. Επομένως συνίσταται η κύρια μορφή προπόνησης να είναι διαλειμματική ή επαναληπτική προπόνηση με μέγιστη ένταση-ταχύτητα.

Προπονήσου σκληρά, προπονήσου έξυπνα, ανάκτησε την υγεία σου απλά, και η επίδοσή σου θα είναι η καλύτερη

Κάθε άσκηση έχει μια συγκεκριμένη επίδραση στο σώμα σου. Παραδείγματος χάρη, η εκγύμναση των δικέφαλων μυών, με ένα μεγάλο βάρος θα ενισχύσεις το μυ των βραχιόνων σου, ενώ αντίθετα με πιο ελαφρύ βάρος θα βελτιώσεις την αντοχή τους. Όμως, καμία από αυτές τις ασκήσεις δε θα επηρεάσει τους μυς των ποδιών σου.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει πρώτα να αποφασίσεις ποιον μυ θέλεις για γυμνάσεις και έπειτα να χρησιμοποιήσεις τη σωστή άσκηση. Για να βελτιώσεις την απόδοσή σου σε ένα άθλημα, πρέπει να ασκήσεις τους μυς και τις ενώσεις που χρησιμοποιούνται στο άθλημα αυτό, καθώς επίσης και την ταχύτητά σου. Το πρόγραμμα που θα ακολουθήσεις πρέπει να ταιριάζει στις ανάγκες σου.

Για να βελτιώσεις την ικανότητα ενός μέρους του σώματός σου, πρέπει να το υπερφορτώσεις. Αυτός σημαίνει ότι πρέπει να το εξασκείς πιο σκληρά από το συνηθισμένο. Έτσι με την πάροδο του χρόνου το μέρος αυτό του σώματος προσαρμόζεται για να ικανοποιήσει την αυξανόμενη απαίτηση.

Αύξησε τη συχνότητα της άσκησης – πόσο συχνά το κάνεις. Παραδείγματος χάρη άρχισε να ασκείσαι δύο φορές την εβδομάδα, κατόπιν αύξησε τη συχνότητα στις τρεις ή τέσσερις φορές.

Το σώμα σου παίρνει κάποιο χρόνο να προσαρμοστεί στις αυξανόμενες απαιτήσεις που δημιουργούνται με την εξάσκηση. Έτσι πρέπει να ενισχύσεις το επίπεδο άσκησής σου βαθμιαία ή σταδιακά. Διαφορετικά διακινδυνεύεις να τραυματίσεις τους μύες σου ή άλλους τραυματισμούς.

Τις μεγαλύτερες αλλαγές θα τις παρατηρήσεις νωρίς στο πρόγραμμα της προπόνησής σου. Όσο πιο πολύ βελτιώνεις τη φόρμα σου, τόσο πιο δύσκολη γίνεται η περεταίρω βελτίωση της φυσικής σου κατάστασης. Αυτό δείχνει πως φτάνεις κοντά στα όρια των δυνατοτήτων σου και αν συνεχίσεις να εξασκείσαι με συνέπεια και συνέχεια η κατάστασή σου θα μείνει σε σταθερά επίπεδα.

Δυστυχώς όμως, η βελτίωση της φυσικής κατάστασης είναι αναστρέψιμη. Αν ασκηθείς σκληρά το σώμα σου γίνεται πιο ικανό. Αν σταματήσεις να ασκείσαι, τότε χάνεις ξανά τη φυσική σου κατάσταση.

Θα πάρει μόνο τρεις ή τέσσερις εβδομάδες για να χάσεις τη φυσική σου κατάσταση. Χάνεις την αντοχή, τη δύναμη, την ευελιξία και την ταχύτητα. Γρήγορα χειροτερεύει η απόδοσή σου στην κίνηση ποδιών επειδή οι μύες σου γίνονται φτωχότεροι στη χρησιμοποίηση του οξυγόνου. Οι μύες που δεν χρησιμοποιούνται αδυνατούν ή ατροφούν.

Αύξηση της έντασης της άσκησης – πόσο συχνά το κάνεις; Παραδείγματος χάρη αύξησε την ταχύτητα στο τρέξιμο ή αύξησε τα βάρη στις έλξεις.

Αύξησε το χρόνο που ξοδεύεις στην άσκηση. Εάν είσαι αρκετά εκτός φόρμας, μπορείς να αρχίσεις τρέξιμο για περίπου πέντε λεπτά τη φορά και εβδομάδα με την εβδομάδα να αυξήσεις τα λεπτά σε τριάντα.


Ασκήσου με ασφάλεια


Πολύ συχνά, όταν κάποιος ξεκινά ένα καινούργιο πρόγραμμα γυμναστικής πιέζει τον εαυτό του πολύ με αποτέλεσμα να υπάρχει αυξημένος κίνδυνος τραυματισμού. Η πεποίθηση ότι η άσκηση για να είναι αποτελεσματική θα πρέπει να είναι σκληρή και επώδυνη, είναι απλά λανθασμένη. Το κλειδί για την ασφαλή άσκηση είναι ο σεβασμός των ορίων του σώματος. Η ασφαλής άσκηση ξεκινά ήπια και βαθμιαία αυξάνει σε ένταση, συχνότητα και διάρκεια.

Βασικές κατευθυντήριες γραμμές για ασφαλή άσκηση:

- Χρησιμοποίησε τον κατάλληλο αθλητικό εξοπλισμό. Αντικατέστησε τα παλιά σου αθλητικά παπούτσια καθώς φθείρονται. Φόρεσε άνετα ρούχα που δεν σου δυσκολεύουν στις κινήσεις και είναι ελαφρά αρκετά ώστε να επιτρέπουν την απελευθέρωση της θερμότητας που παράγεται στο σώμα σου με την άσκηση.

-Κάνε ισορροπημένο πρόγραμμα. Ακολούθησε ένα ισορροπημένο πρόγραμμα γυμναστικής που να περιλαμβάνει ασκήσεις για το καρδιαγγειακό, ασκήσεις ενδυνάμωσης και διατατικές ασκήσεις. Έτσι, όχι μόνο ακολουθείς ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα γυμναστικής, αλλά επιπλέον, οι εναλλαγές των ασκήσεων το κάνουν λιγότερο μονότονο και επομένως λιγότερο κουραστικό, ενώ, τέλος, μειώνονται οι πιθανότητες τραυματισμού.

- Κάνε προθέρμανση. Κάνε προθέρμανση πριν την άσκηση, ακόμα και πριν τις διατάσεις. Τρέξε για λίγα λεπτά, αναπνέοντας αργά ή κάνε κάντε ήπια τις ασκήσεις που πρόκειται να ακολουθήσουν. Η προθέρμανση αυξάνει την καρδιακή συχνότητα και τη ροή του αίματος προετοιμάζοντας έτσι τους μύες, τους τένοντες, τους συνδέσμους και τις αρθρώσεις για την άσκηση.

- Κάνε διατάσεις. Ξεκίνησε τις διατατικές ασκήσεις αργά και προσεκτικά μέχρι την πλήρη διάταση της κάθε μυϊκής ομάδας. Κράτησε κάθε διάταση για 15-20 δευτερόλεπτα και μετά ελευθέρωσε την μυϊκή ομάδα. Ανάπνεε με την έναρξη και εξέπνεε στο τέλος της διάτασης. Διάτεινε κάθε μυϊκή ομάδα μία φορά. Ποτέ μη φτάνεις τη διάταση στο σημείο του πόνου, διατήρησε τον έλεγχο της μυϊκής ομάδας και μη ενεργοποιείς μια μυϊκή ομάδα που είναι σε διάταση.


Προπόνηση ευλυγισίας


Η προπόνηση ευλυγισίας είναι σημαντική διότι αυξάνει την ικανότητα των μυών και των τενόντων να αποθηκεύουν ελαστική ενέργεια, όσο και επειδή επιτρέπουν πιο άνετη αιώρηση κατά την κυκλική πορεία της ρακέτας.

Η ευλυγισία επιτυγχάνεται μέσω των μυϊκών διατάσεων, οι μυϊκές διατάσεις συντελούν στην καλύτερη κινητικότητα των αρθρώσεων και την αποφυγή τραυματισμών. Οι μυς χάνουν μέρος της ελαστικότητάς τους από την εντατική προπόνηση, από την προπόνηση δύναμης, από ασκήσεις με περιορισμένη τροχιά κίνησης και πιθανόν από παλιούς τραυματισμούς. Με τις μυϊκές διατάσεις είναι δυνατόν να ελαττωθεί ο κίνδυνος των μυϊκών τραυματισμών και να αυξηθεί η ικανότητα απόδοσης.

Η κινητικότητα επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες όπως η αντανακλαστική σύσπαση των μυών όταν διαταθούν υπερβολικά, από την μορφολογία της άρθρωσης, από τη φυσική ελαστικότητα του μυϊκού συστήματος του ατόμου και από τη θερμοκρασία του σώματος. Την αντανακλαστική σύσπαση των μυών μπορούμε να την αποφύγουμε προσέχοντας να μην υπερδιατείνουμε το μυϊκό σύστημα.

Όσον αφορά τη μορφολογία της άρθρωσης και τη φυσική ελαστικότητα του μυϊκού συστήματος, δεν πρέπει να πιέζουμε τις αρθρώσεις πέρα από την τροχιά κίνησης και τη φυσική ελαστικότητα των μυών. Με την αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος μειώνεται η ακαμψία των μυών και αυξάνεται η ικανότητα έκτασης των μυών. (γι’ αυτό χρειάζεται καλό ζέσταμα πριν από τον αγώνα). Οι ασκήσεις προθέρμανσης θα πρέπει να προηγούνται των διατατικών ασκήσεων, γιατί η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος θα κάνει τις διατατικές ασκήσεις πιο ασφαλείς και περισσότερο αποδοτικές. Οι διατατικές ασκήσεις μετά το τέλος της προπόνησης θα βοηθήσουν σημαντικά στη μείωση του μυϊκού πόνου που παρουσιάζεται μετά από έντονες προπονήσεις.

Οι μυϊκές διατάσεις στην τελευταία φάση αποκατάστασης από τραυματισμούς παίζουν καθοριστικό ρόλο στην αποκατάσταση του μήκους και της ελαστικότητας των τραυματισμένων μυών.

Ανεξάρτητα από τη μέθοδο που θα χρησιμοποιήσεις για να διατείνεις ένα μυ, θα πρέπει να γνωρίζεις ότι οι διατατικές ασκήσεις δεν πρέπει να προκαλούν πόνο και η διάταση είναι προσωπική για κάθε άτομο και πρέπει να σταματά στα δικά του όρια πόνου.

Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

Beach Tennis... ταιριάζει στο Ελληνικό καλοκαίρι

Beach tennis


1. Το Γήπεδο
Το γήπεδο θα πρέπει να είναι ορθογώνιο, τουλάχιστον 16 μέτρα με ανώτατο όριο τα 20 μέτρα μήκος τουλάχιστον και πλάτος 8 μέτρα, με ανώτατο όριο  τα 9 μέτρα.

Το γήπεδο θα πρέπει να χωρίζεται στην μέση από ένα δίχτυ κρεµασµένο σε σχοινί ή μεταλλικό σύρμα, το οποίο έχει μέγιστη διάμετρο 0.8 εκ. και τα άκρα του είναι ενωμένα ή περασμένα πάνω από δυο πασσάλους.

Οι γραμμές του γηπέδου πρέπει να είναι μεταξύ 2,5 και 5cm πλάτος, εκτός από την γραμμή βάσης που μπορεί να είναι μέχρι και 10 εκατοστά πλάτος.

Όλες οι μετρήσεις του γηπέδου θα πρέπει να γίνουν προς τα έξω από τις γραμμές και όλες οι γραμμές του γηπέδου πρέπει να είναι το ίδιο χρώμα σαφώς διαφορετικό από το χρώμα της επιφάνειας.


2. Επιφάνεια Παιχνιδιού
Το έδαφος πρέπει να αποτελείται από επίπεδη άμμο, όσο πιο ομοιόμορφη όσο το δυνατόν, χωρίς πέτρες, κοχύλια ή οποιοδήποτε άλλο αντικανονικό αντικείμενο. Η επιφάνεια του γηπέδου δεν πρέπει να παρουσιάζει κανένα κίνδυνο τραυματισμού για τους παίκτες.


3. Μόνιμα Εξαρτήματα
Τα μόνιμα εξαρτήματα του γηπέδου περιλαμβάνουν όχι µόνο το δίχτυ, τους πασσάλους, αλλά και την περίφραξη πίσω και στο πλάι, το κάθισμα του διαιτητή, τα καθίσματα γύρω από το γήπεδο και τους κατόχους τους, δηλαδή τον διαιτητή, τον κριτή για το foot fault, τους linesmen και τα παιδιά που μαζεύουν τις µπάλες (ballboys) στις αντίστοιχες μόνιμες θέσεις τους (respective places).


4. Η Μπάλα
Στάδιο 2 (δηλαδή χαμηλή συμπίεση “πορτοκαλί”) μπάλες, όπως περιγράφεται στο εγχειρίδιο της ITF Approved Tennis Balls & Classified Court Surfaces Booklet.


5. Η ρακέτα
Η ρακέτα δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 50 εκατοστά σε μήκος, 26 εκατοστά πλάτος και 38 χιλιοστά σε πλάτος προφίλ. Το κεντρικό τμήμα της επιφάνειας της ρακέτας μπορεί να έχει έναν απροσδιόριστο αριθμό οπών, διαμέτρου από 9 έως 13 χιλιοστά. Σε ένα μέγιστο 4 εκατοστών, περίμετρο από το εξωτερικό χείλος της ρακέτας, η διάμετρος, το μήκος και το σχήμα των οπών μπορεί να είναι διαφορετική, υπό την προϋπόθεση ότι αυτές δεν έχουν επίπτωση στην ουσία του παιχνιδιού. Η επιφάνεια χτυπήματος πρέπει να είναι επίπεδη, αλλά μπορεί να είναι λεία ή τραχιά και δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 30 εκατοστά σε μήκος και 26 εκατοστά σε πλάτος.

6. Σκορ σε έναν Αγώνα
Ένας αγώνας μπορεί να παιχτεί best of 3 sets (μια ομάδα διπλού χρειάζεται για να κερδίσει 2 σετ για να κερδίσει τον αγώνα) ή best of 5 set (μια ομάδα διπλού πρέπει να κερδίσει 3 σετ για να κερδίσει τον αγώνα). Η επιλεγμένη μορφή πρέπει να ανακοινωθεί εκ των προτέρων.


7. Μέτρημα στο σετ
Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι βαθμολόγησης σε ένα σετ. Οι δύο κύριες μέθοδοι είναι το "Set Advantage" και το "Tie-break Set". Είτε η μια μέθοδος είτε η άλλη μπορεί να χρησιμοποιηθεί με την προϋπόθεση να ανακοινωθεί πριν από την εκδήλωση. Αν το «Τάι μπρέικ Set" μέθοδος είναι να χρησιμοποιηθεί, θα πρέπει επίσης να ανακοινωθεί εάν το τελικό σετ θα παιχτεί ως "Set Tie-break" ή "Set Advantage".

α) "Set πλεονεκτήματος"
Ο παίκτης (ή οι παίκτες) που κερδίζει πρώτος τα έξι games κερδίζει ένα set και µε την προϋπόθεση ότι έχει δυο games διαφορά από τον αντίπαλό του. Αν χρειασθεί το set παρατείνεται μέχρι να κατορθωθεί αυτή η διαφορά.

β) "Tie-break Set"
Το σύστηµα του σπασίµατος της ισοπαλίας (tie break) µπορεί να εφαρµοστεί σαν εναλλακτική λύση του συστήµατος ``set πλεονεκτήµατος΄΄ της παραγράφου (α) αυτού του άρθρου, αρκεί αυτή η απόφαση να έχει ανακοινωθεί πριν αρχίσει ο αγώνας. Σ’ αυτή την περίπτωση ακολουθούνται οι παρακάτω κανονισµοί :

Το σπάσιµο της ισοπαλίας εφαρµόζεται όταν το σκορ φτάσει στα «έξι όλα» game και σε όλα τα set, εκτός από το τρίτο ή το πέµπτο set ενός αγώνα, όπου θα παιχτεί ένα set πλεονεκτήµατος. Εκτός και αν έχει ανακοινωθεί κάτι διαφορετικό πριν αρχίσει ο αγώνας.


Το πιο κάτω σύστηµα θα χρησιµοποιηθεί σε αγώνα tie break.

1. Ο παίκτης που κερδίζει επτά (7) πόντους, κερδίζει το game και το set, µε την προϋπόθεση να προηγείται µε διαφορά δυο πόντους. Αν το σκορ φτάσει «έξι όλα», το παιχνίδι θα παρασταθεί μέχρι να κατορθωθεί η παραπάνω διαφορά. Αριθμητικό μέτρημα εφαρμόζεται σε όλη τη διάρκεια του tie break.

2. Ο παίκτης που έχει σειρά να σερβίρει, θα σερβίρει τον πρώτο πόντο. Ο αντίπαλός του θα σερβίρει τον δεύτερο πόντο και τρίτο πόντο και από εκεί και πέρα κάθε παίκτης εναλλάξ θα σερβίρει δυο συνεχομένους πόντους, μέχρι να κριθεί ο νικητής του game και του set.

3. Οι παίκτες αλλάζουν γήπεδα μετά από κάθε 4 πόντους και επίσης αλλάζουν γήπεδο όταν τελειώσει το tie break.



8. Μέτρηµα στο game.
Όταν ένας παίκτης κερδίσει τον πόντο, το σκόρ γι’ αυτόν είναι 15.

Εάν κερδίσει και τον δεύτερο πόντο το σκόρο είναι 30 γι’ αυτόν. Όταν κερδίσει τον τρίτο πόντο, το σκόρο είναι 40 και αν ο ίδιος κερδίσει και τον τέταρτο πόντο, κερδίζει ένα game εκτός :

Αν οι δυο παίκτες έχουν κερδίσει από τρείς πόντους, το σκόρ είναι ισόπαλο και ο επόμενος πόντος που θα κερδηθεί από ένα παίκτη είναι και ο πόντος που κρίνει το game.


9. Σερβίρων και δέκτης του service.
Οι ομάδες θα πρέπει να στέκονται στις αντίθετες πλευρές του φιλέ. Ο παίκτης που στέλνει πρώτος την µπάλα ονοµάζεται "σερβίρων" και οι παίκτες της αντίπαλης ομάδας "δέκτες" του service.

Περίπτωση 1:
Ο σερβίρων υποστηρίζει ότι ο δέκτης πρέπει να στέκεται µέσα από τις γραµµές που προσδιορίζουν το γήπεδό του. Είναι απαραίτητο;

Απόφαση :
Όχι. Ο δέκτης µπορεί να στέκεται όπου θέλει, αρκεί να είναι από την δική του πλευρά.


10. Επιλογή γηπέδου και service.
Το δικαίωµα της επιλογής πλευράς και το δικαίωµα να σερβίρει ή να δεχτεί την µπάλα πρώτος, αποφασίζεται µε το στρίψιµο του νοµίσµατος.

Η ομάδα που κερδίζει µπορεί να διαλέξει ή να αφήσει τον αντίπαλό του να διαλέξει πρώτος, αν θέλει :

α. το δικαίωµα να σερβίρει ή να δεχτεί το service, οπότε ο άλλος παίκτης θα διαλέξει γήπεδο ή

β. Το γήπεδο, οπότε ο άλλος παίκτης θα διαλέξει αν θέλει να σερβίρει ή να δεχτεί το service.


11. Πότε οι παίκτες αλλάζουν γήπεδα.
Οι ομάδες αλλάζουν γήπεδα στο τέλος του πρώτου, τρίτου και κάθε µονού game και στο τέλος κάθε set, εκτός αν ο συνολικός αριθµός των games σ’ ένα set είναι ζυγός, οπότε γίνεται αλλαγή ώσπου να τελειώσει το πρώτο game, του επόµενου set. Αν γίνει λάθος και δεν ακολουθήσουν οι ομάδες την σωστή σειρά, πρέπει να πάνε στο σωστό γήπεδο, αµέσως µόλις ανακαλυφθεί το λάθος και να ακολουθήσουν πλέον την αρχική σωστή σειρά.


12. Η µπάλα είναι στο παιχνίδι (παίζεται).
Μια µπάλα είναι στο παιχνίδι από τη στιγµή που γίνεται το service. Αν δεν γίνει σφάλµα ή let, η ίδια µπάλα θα παιχθεί µέχρι να κριθεί ο πόντος.


13. Μπάλα που αγγίζει την γραµµή.
Η µπάλα που πέφτει πάνω σε γραµµή, θεωρείται ότι έπεσε µέσα στο γήπεδο που περικλείεται απ’ αυτή τη γραµµή.


14. Όταν η µπάλα ακουµπάει σε µόνιµα εξαρτήµατα.
Όταν η µπάλα που παίζεται ακουµπήσει σε µόνιµο εξάρτηµα (εκτός απ’ το δίχτυ, τους πασσάλους, ή το µεταλικό καλώδιο) πριν χτυπήσει η µπάλα στο έδαφος, τότε ο παίκτης/ομάδα χάνει τον πόντο.


15. Η σειρά των service.
Η ομάδα που σερβίρει στο πρώτο game του set θα πρέπει ποιος από τους δυο παίκτες θα σερβίρει για όλο το game. Παρομοίως με το ξεκίνημα του δευτέρου game η αντίπαλη ομάδα θα πρέπει να αποφασίσει ποιος παίκτης θα σερβίρει για ολοκληρώσει το game. Ο παρτενέρ του παίκτη που σέρβιρε στο πρώτο game θα πρέπει να σερβίρει στο τρίτο game, και ο παρτενέρ του παίκτη που σέρβιρε στο δεύτερο game να σερβίρει στο τέταρτο game.

16. Σειρά της υποδοχής.
Επιστροφή στο σερβις μπορούν να κάνουν και οι δυο παίκτες που βρίσκονται στην αντίθετη πλευρά του φιλε.


17. Το service.
To service γίνεται µε τον εξής τρόπο : Ακριβώς πριν αρχίσει να σερβίρει, ο παίκτης στέκεται µε τα δυο του πόδια πίσω από την βασική γραµµή, κι ανάµεσα στη νοητή προέκταση της πλαϊνής γραµµής. Τότε πετάει τη µπάλα µε το χέρι στον αέρα, προς όποια κατεύθυνση θέλει και πριν αυτή αγγίξει το έδαφος την χτυπάει µε την ρακέτα του. To service θεωρείται ότι ολοκληρώθηκε τη στιγµή που η ρακέτα αγγίζει τη µπάλα. Αν ο παίκτης έχει µόνο ένα χέρι, µπορεί να χρησιµοποιήσει την ρακέτα του για να πετάξει τη µπάλα.

Περίπτωση 1:
Αν ένας παίκτης όταν σερβίρει πετάξει στον αέρα δυο ή περισσότερες µπάλες αντί για µία, χάνει το service;

Απόφαση:
Όχι. ∆ίνεται let και ο παικτης που σερβιρει επαναλαμβανει το σερβις. Σε περιπτωση που επαναληφθει το ιδιο σφαλμα, θεωρειτε σκοπιμο και ο παικτης/ομαδα χανει το ποντο.


18. Εκτέλεση του service.
Κατά την εκτέλεση του service, ο σερβίρων πρεπει να καθεται οπου θελει πισω από το γηπεδο.

Η µπάλα που σερβίρεται πρέπει να περάσει πάνω από το δίχτυ και µέσα στο γήπεδο της αντιπαλης ομαδας.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕΥΤΕΡΟ SERVICE.



19. Foot Fault
Ο σερβίρων πρέπει κατά τη διάρκεια του service :

α. Να µην αλλάζει θέση περπατώντας ή τρέχοντας. Ο σερβίρων δεν θα θεωρηθεί ότι αλλάζει θέσεις περπατώντας ή τρέχοντας εάν κάνει µικρές κινήσεις των ποδιών, που δεν επηρεάζουν ουσιαστικά την αρχική του θέση.

β. Να µην ακουµπήσει µε κανένα πόδι άλλη περιοχή εκτός από αυτή πίσω από τη βασική γραµµή και µεταξύ της νοητής προέκτασης της πλαϊνής γραµµής.

γ. Να μην τοποθετησει κανενα από τα δυο ποδια κατω από την βασικη γραμμη.


20. Λαθος service.
To service είναι λανθασµένο :

α. Όταν ο σερβίρων παραβεί οποιαδήποτε από τα άρθρα 17, 18 και 19.

β. Όταν ο σερβίρων αστοχήσει να χτυπήσει τη µπάλα.

γ. Όταν η µπάλα που «σερβιρίστηκε» ακουµπήσει σε µόνιµο εξάρτηµα.

δ. Όταν η µπάλα που «σερβιρίστηκε» ακουµπήσει τον σερβιροντα ή τον συμπαικτη του.

Περίπτωση 1:
Αφού πετάξει τη µπάλα στον αέρα και είναι έτοιµος να σερβίρει, ο παίκτης αποφασίζει να µην τη χτυπήσει και να την ξαναπιάσει. Είναι άκυρο το service;

Απόφαση:
Όχι.

21. Πότε σερβίρουµε.
Ο σερβίρων δεν κάνει service αν ο δέκτης της µπάλας δεν είναι έτοιµος. Αν ο δέκτης προσπαθήσει ν’ αποκρούσει το service, θεωρείται έτοιµος. Αν κατά κάποιο τρόπο ο δέκτης δείξει ότι δεν είναι έτοιµος και ο σερβίρων κάνει service έξω από τις γραµµές που ορίζουν το χώρο του service, τότε ο δέκτης δεν µπορεί να απαιτήσει σφάλµα στο service.


22. To let κατά την διαρκεια του service.
Ένα service που αγγίζει το δίχτυ, την κορδέλα ή ταινία είναι στο παιχνίδι (κανένας κανόνας let).

23. Το let.
Σε κάθε περίπτωση που δίνεται let βάσει των κανονισµών ή για περιπτώσεις παρενόχλησης του παιχνιδιού, θα πρέπει να ξαναπαιχθεί ο πόντος.

Περίπτωση 1:
Αν η µπάλα που παίζεται σπάσει, πρέπει να δοθεί let ;
Απόφαση: Ναι.

Περίπτωση 2: Εάν, κατά τη διάρκεια ενός πόντου, μία από τις γραμμές του αγωνιστικού χώρου σπάσει, πρέπει να δοθεί let;
Απόφαση: Ναι.

Περίπτωση 3: Αν κάποιο μέλος της ομάδας που υποδέχεται δεν είναι έτοιμο όταν η μπάλα σερβίρεται πρέπει να δοθεί let;
Απόφαση: Ναι

24. Πότε ο παίκτης χάνει πόντο.
Μια ομάδα χάνει τον πόντο όταν:

α. Αποτύχει να επιστρέψει την µπάλα πριν αυτή χτυπήσει στο έδαφος και να την στείλει πάνω απ’ το δίχτυ.

β. Επιστρέψει την µπάλα και αυτή χτυπήσει στο έδαφος, σε µόνιµο εξάρτηµα ή άλλο αντικείµενο που βρίσκεται έξω από τις γραµµές που προσδιορίζουν το γήπεδο του αντιπάλου του, ή

γ. Χτυπά την µπάλα µε βολέ και αποτυγχάνει να την γυρίσει σωστά, ακόµη και όταν στέκεται έξω από το γήπεδο του, ή

δ. Ενώ παίζεται η µπάλα την ``κουβαλάει΄΄ ή την κρατάει σκόπιµα πάνω στη ρακέτα του, ή σκόπιµα την χτυπάει περισσότερο από µια φορά, ή

ε. Ο παίκτης ή η ρακέτα του την οποία κρατάει ή οτιδήποτε φοράει αγγίζει το δίχτυ, τους πασσάλους, το σχοινί ή το σύρµα που είναι κρεµασµένο το δίχτυ, την κορδέλα, ή το έδαφος του αντιπάλου γηπέδου, την ώρα που παίζεται η µπάλα, ή

στ. Χτυπήσει την µπάλα µε βολέ πριν αυτή περάσει το δίχτυ, ή

ζ. Η µπάλα που παίζεται αγγίζει τον ίδιο, ή οτιδήποτε φοράει ή κρατάει αυτός εκτός από τη ρακέτα που έχει στο χέρι ή στα χέρια του, ή

η. Πετάξει την ρακέτα και χτυπήσει την µπάλα, ή

θ. Αλλάξει σκόπιµα το σχήµα της ρακέτας του κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.

Περίπτωση 1:
Σ’ ένα service η ρακέτα φεύγει απ’ το χέρι εκείνου που σερβίρει και ακουµπάει στο δίχτυ πριν. Είναι σφάλµα ή χάνει τον πόντο ο παίκτης;

Απόφαση:
Ο σερβίρων χάνει τον πόντο, γιατί η ρακέτα που ακούµπησε στο δίχτυ ενώ παιζόταν η µπάλα.


Περίπτωση 2:
Ο Α και ο Β παίζουν εναντίον των Γ και ∆, ο Α σερβίρει στον ∆, ο Γ ακουµπάει το δίχτυ πριν η µπάλα χτυπήσει στο έδαφος. Καταλογίζεται σαν σφάλµα γιατί η µπάλα πέφτει έξω από το γήπεδο των αντιπάλων. Ο Γ και ο ∆ χάνουν τον πόντο;

Απόφαση:
Ο καταλογισµός του σφάλµατος είναι λανθασµένος. Ο Γ και ο ∆ είχαν ήδη χάσει τον πόντο πριν ο διαιτητής φωνάξει σφάλµα, γιατί ο Γ ακουµπάει το δίχτυ την ώρα που ακόµα παιζόταν η µπάλα.

Περίπτωση 3:
Ένας παίκτης στέκεται έξω από το γήπεδο του service και η µπάλα που σερβίρει ο αντίπαλός του τον χτυπά πριν χτυπήσει στο έδαφος. Κερδίζει ή χάνει πόντο ;

Απόφαση:
Ο παίκτης που χτυπήθηκε χάνει τον πόντο.


Περίπτωση 4:
Ένας παίκτης στέκεται έξω από το γήπεδο και χτυπάει την µπάλα µε βολέ ή την πιάνει µε το χέρι του και υποστηρίζει ότι ο πόντος είναι δικός του, επειδή η µπάλα πήγαινε σίγουρα έξω από το γήπεδο.

Απόφαση:
Σε καµιά περίπτωση δεν του ανήκει ο πόντος αυτός, γιατί :

Α. Αν πιάσει την µπάλα, χάνει τον πόντο.

Β. Αν χτυπήσει µε βολέ και κάνει άκυρη επιστροφή, χάνει τον πόντο.

Γ. Αν χτυπήσει µε βολέ και κάνει έγκυρη επιστροφή, τότε η µπάλα συνεχίζει να παίζεται.


25. Σωστή επιστροφή της µπάλας.

Είναι σωστή η επιστροφή :

α. Εάν η µπάλα ακουµπήσει το δίχτυ, τους πασσάλους, τις ράβδους του µονού ή το σχοινί, το µεταλλικό καλώδιο, την κορδέλα ή τη λωρίδα µε την προϋπόθεση ότι θα περάσει από πάνω και θα πέσει µέσα στο γήπεδο, ή

β. Εάν γίνει επιστροφή της µπάλας έξω από τους εξωτερικούς πασσάλους, ψηλότερα ή χαµηλότερα απ’ το ύψος του διχτύου, ακόµα και αν αγγίζει τους παραπάνω πασσάλους, αρκεί να πέσει µέσα στο σωστό γήπεδο, ή

γ. Εάν η ρακέτα ενός παίκτη περάσει πάνω από το δίχτυ, αφού έχει επιστρέψει την µπάλα, αρκεί η µπάλα να έχει περάσει το δίχτυ πριν παιχτεί και ότι η επιστροφή είναι κατά τα άλλα κανονική, ή

δ. Εάν ένας παίκτης πετυχαίνει να επιστρέψει την µπάλα ενός service ή ενός χτυπήµατος, που χτυπάει πάνω σε µια άλλη µπάλα µέσα στο γήπεδο.


26. Πότε ένας παίκτης παρενοχλείται.
Σε περίπτωση που ένας παίκτης εµποδίζεται να χτυπήσει την µπάλα, από κάτι που δεν µπορεί να ελέγξει εκτός από τα µόνιµα εξαρτήµατα του γηπέδου, δίνεται let.

Περίπτωση 1:
Ένας θεατής µπαίνει στο δρόµο ενός παίκτη κι αυτός δεν καταφέρνει να επιστρέψει την µπάλα. Μπορεί να ζητήσει let.

Απόφαση:
Ναι, αν κατά τη γνώµη του διαιτητή ο παίκτης ενοχλήθηκε από κάτι που δεν µπορεί να ελέγξει, εκτός αν αυτό οφείλεται στα µόνιµα εξαρτήµατα του γηπέδου ή στη διάταξη του γηπέδου.

Περίπτωση 2:
Μπορεί ένας παίκτης να ζητήσει let σύµφωνα µε το άρθρο 25, επειδή νόµισε ότι ο αντίπαλός του εµποδίστηκε από κάτι, και έτσι δεν περίµενε να του επιστραφεί η µπάλα;

Απόφαση: Όχι.


Περίπτωση 3:
Είναι έγκυρη η βολή όταν η µπάλα που παίζεται χτυπήσει µία άλλη µπάλα στον αέρα;

Απόφαση:
Πρέπει να δοθεί let, εκτός αν την µπάλα την είχε πετάξει στον αέρα κάποιος από τους παίκτες, οπότε ο διαιτητής αποφασίζει.


Περίπτωση 4:
Αν ο διαιτητής ή κάποιος άλλος κριτής φωνάξει εσφαλµένα «λάθος» ή «out» και µετά διορθώσει την απόφασή του, ποια από τις δύο αποφάσεις γίνεται δεκτή ;

Απόφαση:
Πρέπει να δοθεί let, εκτός αν, κατά τη γνώµη του διαιτητή, κανένας από τους παίκτες δεν εµποδίστηκε στο παιχνίδι του, οπότε η διορθωµένη απόφαση θα υπερισχύσει.


Περίπτωση 5:
Είναι έγκυρο το χτύπηµα όταν η µπάλα ακουµπήσει σε κινητό ή ακίνητο αντικείµενο µέσα στο γήπεδο ;

Απόφαση:
Είναι έγκυρο, εκτός αν το ακίνητο αντικείµενο αυτό µπήκε στο γήπεδο αφού άρχισε να παίζεται η µπάλα, οπότε δίνεται let. Αν η µπάλα που παίζεται χτυπήσει ένα αντικείµενο που κινείται κατά µήκος ή πάνω από το χώρο του γηπέδου, πρέπει να δοθεί let.


27. Ο ρόλος της διαιτησίας.
Στους αγώνες που ορίζεται διαιτητής, η απόφασή του είναι τελική, αλλά όταν ορίζεται και επιδιαιτητής, είναι δυνατόν να γίνει προσφυγή σ’ αυτόν για µια απόφαση του διαιτητή σε θέµατα κανονισµών και σ’ αυτές τις περιπτώσεις η απόφαση του διαιτητή είναι τελεσίδικη.

Σε αγώνες που τοποθετούνται βοηθοί του διαιτητή (επόπτες γραµµών, κριτές για το δίχτυ, κριτές για το foot fault) οι αποφάσεις τους είναι τελικές, σε ότι αφορά το γεγονός που σηµειώνουν, εκτός αν κατά τη γνώµη του διαιτητή, γίνει ολοφάνερο λάθος. Τότε αυτός έχει το δικαίωµα να αλλάξει την απόφαση ενός κριτή ή να δώσει let. Όταν ένας κριτής δεν µπορεί να δώσει σίγουρη απόφαση, το δηλώνει στον διαιτητή, ο οποίος θ’ αποφασίσει. Σε περίπτωση που δεν µπορεί ν’ αποφασίσει ούτε ο διαιτητής, δίνεται let.

Σε αγώνες Davis Cup ή άλλους οµαδικούς αγώνες όπου ο επιδιαιτητής κάθεται µέσα στο γήπεδο, µπορεί ν’ αλλάξει οποιαδήποτε απόφαση του διαιτητή ή να του υποδείξει let. (Σε non – neutral διαιτητή).

Ο επιδιαιτητής µπορεί κατά την κρίση να διακόψει σε οποιαδήποτε στιγµή έναν αγώνα λόγω σκότους ή κακής κατάστασης του γηπέδου ή του καιρού. Σε κάθε περίπτωση διακοπής του αγώνα, το προηγούµενο σκορ και η προηγούµενη κατοχή των γηπέδων διατηρούνται όπως ήταν, εκτός αν ο επιδιαιτητής και οι παίκτες συµφώνησαν οµόφωνα διαφορετικά.


Περίπτωση 1:
Ο διαιτητής δίνει let, αλλά ο ένας παίκτης υποστηρίζει ότι ο πόντος δεν πρέπει να ξαναπαιχθεί. Πρέπει να ζητηθεί η απόφαση του επιδιαιτητή ;

Απόφαση:
Ναι. Μια ερώτηση πάνω στους κανονισµούς του τένις, δηλαδή κάτι που να έχει σχέση µε την εφαρµογή τους πάνω σε συγκεκριµένη περίπτωση πρέπει να αποφασισθεί πρώτα απ’ τον διαιτητή. Αν όµως αυτός δεν είναι βέβαιος ή αν κάποιος παίκτης διαµαρτυρηθεί για την απόφασή του, τότε ο επιδιαιτητής καλείται να αποφασίσει και η απόφασή του είναι τελική.


Περίπτωση 2:
Μια µπάλα δίνεται out, αλλά ο παίκτης υποστηρίζει ότι η µπάλα ήταν καλή. Μπορεί ο επιδιαιτητής να επέµβει και να αποφασίσει;

Απόφαση:
Όχι. Αυτό είναι κάτι που σχετίζεται µε το τι πραγµατικά έγινε στη συγκεκριµένη στιγµή και η απόφαση των κριτών και του διαιτητή είναι τελεσίδικη.


Περίπτωση 3:
Μπορεί ο διαιτητής να ακυρώσει την απόφαση ενός κριτή αφού έχει παιχθεί ο πόντος, αν κατά τη γνώµη του έχει γίνει ολοφάνερο λάθος;

Απόφαση:
Όχι. Ο διαιτητής µπορεί να ακυρώσει την απόφαση ενός κριτή µόνο αµέσως µόλις αντιληφθεί το λάθος.

Περίπτωση 4:
Ο κριτής δίνει την µπάλα «άουτ». Ο διαιτητής δεν τη βλέπει καθαρά, νοµίζει ότι µάλλον η µπάλα ήταν µέσα. Μπορεί να διορθώσει την απόφαση του κριτή ;

Απόφαση :
Όχι. Ο διαιτητής µπορεί να διορθώσει µια απόφαση µόνο αν είναι απόλυτα σίγουρος πως η απόφαση αυτή ήταν λανθασµένη. Μπορεί να ακυρώσει µια µπάλα που δόθηκε από έναν κριτή µέσα, µόνο αν δει καθαρά ότι υπήρχε διάστηµα µεταξύ της µπάλας και της γραµµής προς τα έξω και µπορεί επίσης να διορθώσει µια µπάλα που δόθηκε «άουτ» ή “fault” από ένα κριτή, µόνο αν δει τη µπάλα να χτυπάει πάνω στη γραµµή ή να πέφτει µέσα από τη γραµµή.

Περίπτωση 5:
Μπορεί ένας linesmen ν’ αλλάξει την απόφασή του, αφού ο διαιτητής ανακοινώσει το σκορ ;

Απόφαση:
Ναι. Εάν ένας linesmen διαπιστώσει ότι έκανε λάθος, µπορεί να κάνει διόρθωση αρκεί αυτή να γίνει αµέσως.

Περίπτωση 6:
Ένας παίκτης υποστηρίζει ότι η απόκρουσή του είναι καλή, ενώ ο κριτής έχει δώσει «άουτ». Μπορεί ο διαιτητής να αναιρέσει την απόφαση του κριτή ;

Απόφαση:
Όχι. Ο διαιτητής δεν πρέπει να αναιρέσει την απόφαση ενός κριτή, λόγω διαµαρτυρίας ή προσφυγής του παίκτη.


28. Συνέχεια παιχνιδιού και περίοδοι ανάπαυσης.
Το παιχνίδι είναι συνεχές από το πρώτο service µέχρι να τελειώσει ο αγώνας, σύµφωνα µε τους κάτω όρους :

α. Στην αλλαγή των γηπέδων δίνεται χρόνος το πολύ 90 δευτερολέπτων από τη στιγµή που η µπάλα σταµατάει στο τέλος του game, µέχρι τη στιγµή που χτυπάει η µπάλα στο service, για τον πρώτο πόντο του επόµενου game. Ο διαιτητής µπορεί να επέµβει όταν υπάρχει ενόχληση που κάνει τη διεξαγωγή του αγώνα µη συνεχή. Οι οργανωτές διεθνών τουρνουά που είναι αναγνωρισµένα από τη ∆ιεθνή Οµοσπονδία Beach Tennis, µπορούν να αποφασίζουν πόσο χρόνο θα επιτρέπουν µεταξύ των πόντων, που πάντως δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα 20 δευτερόλεπτα.

β. Το παιχνίδι δεν πρέπει να διακόπτεται, να καθυστερείται ή να εµποδίζεται για να ανακτήσει ένας παίκτης τις δυνάµεις του, το ρυθµό της αναπνοής του ή την φυσική του κατάσταση. Σε περίπτωση, όµως, τραυµατισµού ο διαιτητής µπορεί να επιτρέψει µια διακοπή 3 λεπτών για την περιποίηση αυτού του τραυµατισµού.

γ. Αν κάτω από συνθήκες για τις οποίες δεν ευθύνεται ο παίκτης, τα ρούχα του, τα παπούτσια του ή οποιοδήποτε µέρος του εξοπλισµού του (εκτός από την ρακέτα του) έρθουν σε τέτοια κατάσταση που είτε δεν είναι δυνατόν να χρησιµοποιηθούν, είτε δεν είναι επιθυµητό για τον παίκτη να τα χρησιµοποιήσει, ο διαιτητής τότε διακόπτει το παιχνίδι µέχρι να διορθωθεί η κατάσταση.

δ. Ο διαιτητής µπορεί να διακόψει ή να καθυστερήσει το παιχνίδι οποτεδήποτε θεωρήσει πως αυτό είναι απαραίτητο.

ε. Μετά το τρίτο set ή σε αγώνα γυναικών µετά το δεύτερο set, οι παίκτες µπορούν να ξεκουραστούν µέχρι 10 λεπτά, σε χώρες όµως που βρίσκονται σε γεωγραφικό πλάτος µεταξύ 15 βόρεια και 15 νότια του ισηµερινού, µπορούν να ξεκουραστούν 45 λεπτά ή και περισσότερο όταν αυτό επιβάλλεται από περιστάσεις που δεν εξαρτώνται από τους παίκτες , ο διαιτητής επίσης µπορεί ακόµα και να διακόψει τον αγώνα για όσο χρόνο θεωρεί απαραίτητο σε αυτές τις περιπτώσεις. Εάν ο αγώνας διακοπεί και δεν συνεχιστεί έως την άλλη ηµέρα, η ανάπαυση θα δοθεί µετά το τρίτο set στους άνδρες και µετά το δεύτερο set στις γυναίκες. Αν ένα set διακοπεί στη µέση και διεξαχθεί την άλλη ηµέρα, θα µετρήσει σαν ένα ολόκληρο set. Αν ένας αγώνας διακοπεί και δεν συνεχιστεί την ίδια ηµέρα, µέσα σε 10 λεπτά, τότε η ανάπαυση µπορεί να πραγµατοποιηθεί µόνο ύστερα από τρία συνεχόµενα set (στις γυναίκες ύστερα από δυο), όπου η ολοκλήρωση ενός ηµιτελούς set υπολογίζεται σαν ένα set.

Κάθε χώρα ή οργανωτική επιτροπή ενός τουρνουά αγώνα ή αθλητικής αναµέτρησης εκτός των ∆ιεθνών Πρωταθληµάτων Τένις (Davis Cup και το Fed Cup) είναι ελεύθερη να τροποποιήσει ή να παραλείψει αυτή τη διάταξηαπό τους κανονισµούς της, αρκεί να το ανακοινώσει πριν από τη διεξαγωγή των αγώνων.

στ. Η οργανωτική επιτροπή ενός τουρνουά έχει το δικαίωµα να αποφασίζει τον χρόνο που θα επιτρέπεται στους παίκτες για να ζεσταθούν πριν από τον αγώνα, αλλά δεν πρέπει ο χρόνος αυτός να ξεπερνά τα πέντε λεπτά και θα ανακοινώνεται πριν αρχίσουν οι αγώνες.

ζ. Όταν υπάρχει εγκεκριµένο σύστηµα τιµωρίας (point penalty system). Ο διαιτητής πρέπει να πάρει τις αποφάσεις του µε βάση αυτό το σύστηµα. η. Σε περίπτωση παραβίασης του άρθρου που καθορίζει ότι το παιχνίδι πρέπει να είναι συνεχές, ο διαιτητής, αφού προειδοποιήσει, µπορεί να αποκλείσει τον παίκτη που είναι υπεύθυνος.


29. Διόρθωση σφαλμάτων
Κατ 'αρχήν, όταν ένα λάθος σε σχέση με τους Κανονισμού του Beach Tennis ανακαλύπτεται, θα σταθεί. Λάθη έτσι ανακάλυψε διορθώνεται ως εξής:

Λάθος: Παίκτης σερβίρει εκτός σειράς.

Στα games: Οι πόντοι παραµένουν. ∆ιορθώνουµε αµέσως .

Εάν το game ολοκληρωθεί η σειρά στο service παραµένει ως έχει.

Στο tie-break: Οι πόντοι παραµένουν. ∆ιορθώνουµε αµέσως. Εάν το game ολοκληρωθεί η σειρά στο service παραµένει ως έχει.

Λάθος: Στην αλλαγή γηπέδου. 
Οι πόντοι παραµένουν. ∆ιορθώνουµε αµέσως.

Λάθος: Αλλαγή στις µπάλες. 
Εάν γίνει λάθος, αυτό θα πρέπει να διορθωθεί όταν ο παίκτης ή το ζευγάρι πρέπει να ξανασερβίρουνε.

Δεν γίνεται αλλαγή στις µπάλες πριν το tie – break.