Σημαντικά θέματα που πρέπει να θυμάσαι στο τένις

1. Το ζέσταμα και το στρέτσινγκ πριν (και πολλές φορές μετά) την προπόνηση ή το παιχνίδι, είναι απαραίτητο. Επίσης πολύ σημαντικό όσο σημαντική είναι και η ζώνη ασφαλείας στο αυτοκίνητό σου για την προστασία σου. Αρχικά (και αν δεν είσαι συνηθισμένος/η, ίσως να την βρεις μια βαρετή ρουτίνα, που όμως στην πορεία θα γίνει μια ευχάριστη «ιεροτελεστία που όχι μόνο θα σε βοηθήσει να εξοικειώσεις το σώμα σου στις ανάγκες του αθλήματος (π.χ την ελαστικότητα σου) αλλά και να προσαρμόζεις την θερμοκρασία του σώματος σου στην εκάστοτε εξωτερική (π.χ σε πολύ κρύο καιρό). Πάνω από όλα θα ελαχιστοποιήσεις τις πιθανότητες τραυματισμού σου. Αυτή είναι μια βασική αρχή που θα πρέπει να τηρείς καθ’ όλη την διάρκεια της τενιστικής σου πορείας.

Ο σκοπός σου για να κάνεις το ζέσταμα είναι διπλός. Πρώτον για να προετοιμάσεις τις ικανότητές σου νωρίς στο παιχνίδι (κάτι που θα επηρεάσει το παιχνίδι σου αργότερα στον αγώνα) και δεύτερον να αποφύγεις τραυματισμούς. Το ιδανικό θα ήταν να ξοδεύεις 20-25 λεπτά προετοιμάζοντας το σώμα σου για το άγχος, του να παίξεις ένα αγώνα πριν ακόμη ακουμπήσεις την ρακέτα και την μπάλα. Όμως είναι πολύ σπάνιο να το κάνουν αυτό οι απλοί παίκτες. Εσύ κάνε πάντοτε πέντε λεπτά βασικό ζέσταμα. Οι άλλοι παίκτες ζεσταίνουν τα χέρια και τους ώμους κάνοντας μερικά σκυψιματάκια και πηδηματάκια και αμέσως χτυπούν μπάλες ο ένας στον άλλον. Εσύ πρέπει να ζεστάνεις τους γοφούς μέχρι τις πατούσες. Αυτές οι κινήσεις ανεβάζουν την θερμοκρασία των μυών που χρησιμοποιούνται διότι ανεβάζουν τη ροή του αίματος. Οι μυς θα μπορούν σταδιακά να παράγουν κίνηση πιο γρήγορα και πιο δυνατά με λιγότερο ρίσκο για τραυματισμό κι όχι μόνο αυτό. Όταν αρχίσει ο αγώνας θα μπορείς να κινείσαι ελεύθερα και θα δεις τα αποτελέσματα στο παιχνίδι σου.

Η προθέρμανσή σου πρέπει να είναι τέτοια που να μιμείται τις κινήσεις τις οποίες θα κάνεις στο παιχνίδι σου, αλλά σε χαμηλότερο ρυθμό. Πήγαινε μπροστά, πίσω πλάγια αλλά να βλέπεις πάντα το φιλέ. Μετά από αυτό το ζέσταμα κάνε τις στατικές κινήσεις και «παίξε» με διάφορες κινήσεις των μελών του σώματός σου. Στο τέλος του αγώνα αν θέλεις να μείνεις χωρίς πιασίματα, ξανακάνε στατικές κινήσεις και όσο είσαι ακόμη ζεστός.

Αποθεραπεία

Μετά την προπόνηση ή το παιχνίδι, αφιέρωσε χρόνο για την αποθεραπεία. Η αποθεραπεία επιτρέπει στο σώμα σου να επιστρέψει βαθμιαία στους κανονικούς του ρυθμούς μετά την έντονη δραστηριότητα. Επί πλέον υπάρχουν ενδείξεις ότι η χρησιμοποίηση διατατικών ασκήσεων ύστερα από προπόνηση ή αγώνα αυξάνει το εύρος της κίνησης των αρθρώσεων.

Περπάτησε στην περίμετρο του διπλού γηπέδου για πέντε λεπτά ή μέχρι η καρδιακή σου συχνότητα να πέσει κάτω από τους 120 χτύπους το λεπτό. Μετά επανάλαβε διατατικές ασκήσεις, ενώ οι μύες σου είναι ακόμη ζεστοί.

2. Ας είσαι ρεαλιστής και όχι αυστηρός με τον εαυτό σου. Θα χρειαστεί πολύς χρόνος και πολλές επαναλήψεις (επαφές με την μπάλα/χτυπήματα) για να υπάρξει ορατή βελτίωση.

3. Η επανάληψη είναι η μητέρα της γνώσης. Κάνε περισσότερες επαναλήψεις για μεγαλύτερη εξοικείωση.

4. Τα λάθη είναι καλοδεχούμενα. Θα πρέπει να συνηθίσεις στο γεγονός ότι θα υπάρχουν 2 ειδών λάθη: Αυτά που θα μπορείς να τα διορθώσεις και να τα επηρεάσεις και αυτά που δε θα μπορείς να κάνεις και πολλά.

5. Να είσαι ελαστικός με τον εαυτό σου, χαλάρωσε και άφησε το σώμα και το μυαλό να απορροφήσουν τις πληροφορίες που δέχονται.

6. Το μυαλό μπορεί να επεξεργαστεί και να καταλάβει τις πληροφορίες που δέχεται 5 φορές πιο γρήγορα από ότι το σώμα που δεν προσαρμόζεται άμεσα.

7. Μην ξεγελαστείς με διάφορα «διαφημιστικά» που σου υπόσχονται ότι θα παίζεις σαν επαγγελματίες μέσα σε 20 λεπτά.

8. Ο προπονητής σου είναι και ο μέντοράς σου. Θα σου μεταδώσει τις γνώσεις και την εμπειρία του αλλά θα φτιάξεις το δικό σου στυλ με την πάροδο του χρόνου. Μη το βιάσεις όμως.

9. Δεν έχει σημασία αν προορίζεις τον εαυτό σου για ένα απλό ερασιτέχνη ή έναν παίκτη υψηλού επιπέδου. Η βάση, η «ρουτίνα» εκμάθησης, ο πυρήνας, είναι – και θα πρέπει- να είναι ίδια για όλους. Αυτό που αλλάζει είναι οι ώρες δουλειάς, τα επίπεδα δυσκολίας και οι απαιτήσεις που ξεχωρίζουν τις δύο αυτές κατηγορίες. Δεν είναι υπέροχο να σκεφτεί κανείς πως, από τα ίδια μικρά βήματα ξεκίνησαν όλοι οι μεγάλοι παίκτες του παγκοσμίου τένις;

10. Μάθε την τέχνη της υπομονής. Όταν η επίτευξη του στόχου σου ωθεί στο άγχος και την ανησυχία, δείξε πειθαρχία. Η ανυπομονησία τρέφει την ανησυχία, τον φόβο και την αποθάρρυνση. Η υπομονή δημιουργεί αυτοπεποίθηση, αποφασιστικότητα και λογική αντιμετώπιση, που στο τέλος οδηγεί στην επιτυχία.

Έχε καλή ψυχική προδιάθεση 

Βασική προϋπόθεση για οποιονδήποτε θα ήθελε να ασχοληθεί με το τένις ή ασχολείται ήδη είναι να έχει καλή ψυχική προδιάθεση. Το τένις είναι ένα άθλημα δύσκολο και σκληρό, ανήκει στην κατηγορία των αθλημάτων έντασης (ψυχικής και σωματικής), ψυχολογίας και δυνατού ανταγωνισμού.

Από την εμπειρία μου οι περισσότεροι από αυτούς που εγκαταλείπουν το τένις, ιδιαίτερα σε πολύ μικρή ηλικία, είναι γιατί έχουν ως κυρίαρχο ή μοναδικό τους στοχο την νίκη. Η υπερβολική σημασία που δίνεται στο αποτέλεσμα και η μικρή έμφαση στην ορθή εκμάθηση ενός αθλήματος, είναι ένας από τους πρωταρχικούς παράγοντες, εξαιτίας των οποίων οι νεαροί παίκτες δεν απολαμβάνουν την ενασχόλησή τους με το τένις και σταματούν να ασχολούνται με αυτό. Το 80% των παιδιών μεταξύ 12 και 18 χρονών εγκαταλείπουν την ενεργό αθλητική δράση, όταν αυτή έχει έντονο ανταγωνιστικό χαρακτήρα. Οι περισσότεροι από αυτούς που εγκαταλείπουν το τένις, έχουν ως κυρίαρχο ή μοναδικό στοχο τους τη νίκη.

Το ότι βασίζεσαι στον εαυτό σου καθαρά, αρκεί από μόνο του να κάνει τον βαθμό δυσκολίας ακόμα μεγαλύτερο. Λανθασμένα όμως, όσοι ασχολούνται, ξεκινούν πάντα με στοχο την «νίκη». Αυτός είναι ο απώτερος στόχος, ναι, αλλά για να επιτευχθεί αυτό χρειάζονται τα κατάλληλα εργαλεία, τα σωστά συστατικά.

Δίνοντας μηδαμινή σημασία στην σωστή εκμάθηση του αθλήματος όπως και στην νοητική-πνευματική και ψυχική δριμύτητα -τα πλέον βασικά συστατικά απαραίτητα προς την επιτυχία- ο στόχος δε μπορεί να επιτευχθεί. Μόνο με την σωστή δουλειά επάνω σε αυτά έρχεται – σαν φυσικό αποτέλεσμα πλέον- η «νίκη».

Συνοψίζοντας, θα ενώσουμε την έννοια της ψυχικής προδιάθεσης και την έμφαση που πρέπει να δοθεί στην σωστή εκμάθηση και την νοητική δριμύτητα και θα έχουμε έτσι ένα τύπο εξίσωσης:

Ψυχική προδιάθεση= (Tεχνική/Tακτική+ νοητική δριμύτητα) = Νίκη

Έχουμε τώρα λοιπόν μια ιδέα, γιατί ίσως πολλοί να εγκαταλείπουν την προσπάθεια σε πρώϊμο στάδιο;

Η πολύωρη δουλειά;

Η πειθαρχία;

Η «δέσμευση», που φτάνουν τα σημεία της εξουθένωσης;

Είναι το τένις «φτιαγμένο» για «δυνατούς λύτες» για όσους θέλουν και προσπαθούν τα δύσκολα;

Βάλε τώρα στο μυαλό σου δύο τελείως διαφορετικές φιγούρες από δύο τελείως διαφορετικά είδη αθλητισμού. Σκέψου έναν σκακιστή και έναν Sprinter (δρομέα).

Δουλειά του σκακιστή είναι να ακονίζει συνεχώς το μυαλό του, να δουλεύει συνεχώς την στρατηγική του και τον τρόπο σκέψης του, την νοητική του δριμύτητα, την αυτοσυγκέντρωση.

Ο sprinter με την σειρά του δουλεύει πολύ την φυσική του κατάσταση, την αντοχή, την επιτάχυνση, την έκρηξη, την ταχύτητα, το πάθος και την ένταση για το τελικό αποτέλεσμα- τη γραμμή του τερματισμού. Για αυτόν σύμμαχος αλλά και αντίπαλος είναι ο δείκτης του ρολογιού. Δέκα χρόνια δουλειάς για δέκα δευτερόλεπτα!!!

Με λίγα λόγια το τένις είναι ένας συνδυασμός δύο διαφορετικών πεδίων γι΄ αυτό τον λόγο χρειάζονται:

1.      Το ακονισμένο μυαλό

2.      Η αυτοσυγκέντρωση

3.      Η στρατηγική του σκακιστή

4.      Η ένταση

5.      Η ψυχική προδιάθεση και

6.      Η φυσική κατάσταση του δρομέα

Όσοι ασχολούνται ήδη θα ξέρουν πως το τένις είναι ένα «παρεξηγημένο» άθλημα.

Ο περισσότερος κόσμος θεωρεί πως, ο βαθμός δυσκολίας είναι μηδενικός και αυτό γιατί ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να πάρει μια ρακέτα και μερικές μπάλες και να παίξει.

Σκέψου την θάλασσα. Όλη η ομορφιά κρύβεται στο βυθό. Αντίστοιχα με το τένις, η ομορφιά δεν βρίσκεται στην επιφάνεια αλλά στο βάθος. Και για να γευτεί κανείς αυτήν την ομορφιά θα πρέπει να πάρει «μεγάλη ανάσα».

Αν διαλέξεις να είσαι επιθετικός σαν παίκτης, θα πρέπει να θυμάσαι πως η επίθεση είναι πιο δύσκολη να «μαθευτεί» από την άμυνα όπου η ίδια προ - υπάρχει θα λέγαμε σαν ένστικτο μέσα στον κάθε άνθρωπο. Είναι η πρώτη αντίδραση που εξωτερικεύεται αν έρθει αντιμέτωπος με τον κίνδυνο, τον φόβο, την απειλή. Πολύ πιο δύσκολα θα επιτεθεί, ενώ θα αμυνθεί σχεδόν φυσικά.

Για να το κάνουμε πιο ξεκάθαρο, όταν μιλάμε για άμυνα και επίθεση δεν αναφερόμαστε στην τεχνική και τον τρόπο παιξίματος. Μιλάμε για την συμπεριφορά μας και την ψυχική μας προδιάθεση, τον τρόπο του «σκέπτεσθαι».

Προσοχή όμως, μπορεί να σκέφτεσαι επιθετικά και να παίζεις αμυντικά (τεχνικά), ή πάλι να σκέφτεσαι επιθετικά και να παίζεις και επιθετικά, αλλά σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να επιτρέπεις το μυαλό σου να σκέφτεται αμυντικά. Εδώ είναι το κλειδί.

Τι σημαίνει επίθεση- επιθετικός παίκτης

Δεν περιμένεις την μπάλα να έρθει προς τα εσένα αλλά κινείσαι εσύ προς αυτήν.

Η αναμονή σου κατά τη διάρκεια, είναι ακριβώς στην γραμμή της baseline, λίγο πιο μπροστά ή ακριβώς πίσω από αυτήν, ποτέ όμως πολύ πίσω, πάνω από 3 βήματα.

Τα χτυπήματα γίνονται σε 1ο χρόνο, που σημαίνει πως μόλις η μπάλα χτυπήσει το γήπεδο, πριν προλάβει να πάρει το μέγιστο ύψος.

Ακόμα και αν βρίσκεσαι σε δυσμενή θέση, να μπορείς με την κατάλληλη τοποθέτηση του σώματος να αντιστρέφεις την κατάσταση.

Η κίνηση μέσα στο γήπεδο είναι πάντοτε διαγώνια και κάθετη- ποτέ παράλληλη με την μπάλα (Αυτό ισχύει και όταν η μπάλα αναγκαστικά σε βγάζει πίσω από την baseline).

Αντιστοίχως, άμυνα - αμυντικός παίκτης σημαίνει:

Πάντα περιμένεις την μπάλα να έρθει σε σένα.

Η αναμονή σου κατά τη διάρκεια είναι πολύ πίσω από την baseline και ότι και αν γίνει εσύ παραμένεις εκεί.

Τα χτυπήματα γίνονται σε 3ο χρόνο, που σημαίνει, πως η μπάλα, αφού ήδη έχει χτυπήσει μια φορά στο γήπεδο έχει πάρει την τελική της καμπύλη προς το έδαφος, λίγο πριν χτυπήσει το γήπεδο για δεύτερη φορά

Η κίνηση στο γήπεδο είναι παράλληλη με την μπάλα.