Για τους γονείς των αθλητών-αθλητριών tennis

Γράφω αυτό το άρθρο για τους γονείς των αθλητών/τριών tennis, ορμώμενος, από το προηγούμενο άρθρο του tenninews.gr, που ανέβασα κι εγώ στην σελίδα μου!

Πριν  λίγα χρόνια η USTA (Αμερικάνικη Ομοσπονδία τένις) έδωσε ένα τρομακτικό στατιστικό. Το 65% των παιδιών που ασχολούνται με junior τουρνουά, παρατούν το τένις πριν γίνουν 16 ετών. Γιατί; Η  απάντηση είναι το «κάψιμο». Το «κάψιμο» δεν προέρχεται πάντα από υπερβολικές ώρες προπόνησης. Η αιτία μπορεί να είναι οι γονείς. Το παιχνίδι σταματάει να είναι διασκεδαστικό και τα παιδιά δεν μπορούν  να διαχειριστούν πλέον την πίεση. Ορίστε μερικές συμβουλές για να μειώσετε την πίεση και να κάνετε το παιχνίδι διασκεδαστικό για τα παιδιά:

 1.Αφήστε τα να θέλουν περισσότερο. Τα περισσότερα παιδιά έχουν μικρή διάρκεια προσοχής, ειδικά κάτω των 10 ετών. Εάν αρχίζουν τώρα να μαθαίνουν το παιχνίδι,  δεν χρειάζεται να παίζετε μαζί με τα παιδιά σου πολύ ώρα. Αφήστε τα να σου πουν μόνοι τους «πάμε ξανά…». Όταν παίζετε μαζί τους, σε

οποιοδήποτε επίπεδο κι αν βρίσκονται, παρατηρήστε τη γλώσσα του σώματος. Εάν περπατούν με τη ρακέτα να σέρνεται και το με το κεφάλι και του ώμους τους κατεβασμένα , τότε σταματήστε! Μαζέψτε τις μπάλες. Είναι καλό να προλάβετε πριν δείτε αυτή την εικόνα.

2.Αποφεύγετε να διδάσκετε τα παιδιά.

 Όλοι  οι γονείς θέλουν να βοηθήσουν τα παιδιά τους, αλλά συνήθως ένα μάθημα από τον γονιό, δεν είναι και πολύ διασκεδαστικό. Περιμένετε να ζητήσουν βοήθεια κι έπειτα να τους συμβουλέψετε. Αν δεν ζητήσουν βοήθεια, τότε μην το κάνετε. Αν τα παιδιά κάνουν μάθημα σε γκρουπ ή κάποιο ιδιαίτερο μάθημα, αυτός είναι ο χώρος που θα μάθουν. Όταν διδάσκετε τα παιδιά σας, οι πληροφορίες που δέχονται μπερδεύονται με κάποιο τρόπο.

3.Αποφύγετε την κριτική μετά τον αγώνα.

Η κριτική αμέσως μετά τον αγώνα είναι μία από τις πιο βασικές αιτίες για τη δημιουργία άγχους. Κάθε φορά που παίζουν, θα ξέρουν ότι παρακολουθείτε κάθε τους κίνηση. Δεν υπάρχει τίποτα που μπορείτε να κάνετε ή να πείτε, το οποίο θα αλλάξει το αποτέλεσμα. Δε θα κρατήσουν καμία κριτική μέχρι να βρεθούν σε κάποιο ήρεμο περιβάλλον. Όταν βγαίνουν από το γήπεδο, πρέπει με κάθε τρόπο να καταλάβουν ότι πρώτα είναι παιδί σου και μετά αθλητής . Ίσως μπορείτε να κρατήσετε κάποια στατιστικά, τα οποία μπορεί να τα δει αργότερα.

4.Κρατήστε κάποια απόσταση.

 Η USTA προτείνει να στέκεστε ….2 γήπεδα μακριά!!! Μερικά παιδιά μπορούν να χειριστούν τους γονείς που είναι γαντζωμένοι πάνω στο φράχτη, αλλά τα περισσότερα παιδιά δε μπορούν, και δε θα πουν τίποτα μέχρι να είναι πολύ αργά. Μπορείτε να φοράτε γυαλιά ηλίου ώστε να μη φαίνονται οι αντιδράσεις σου. Αν το παιδί σου κοιτάζει μετά από κάθε πόντο, τότε είστε πολύ κοντά.

5.Αποφύγετε να μιλάτε για χρήματα

Άλλο ένα συστατικό για άγχος είναι: «ξοδεύουμε τόσα λεφτά για σένα στο τένις κι εσύ…» μιλώντας για λεφτά δεν έχει αποτέλεσμα, δεν είχε ποτέ και ποτέ δε θα έχει.

Το «κάψιμο» παίρνει χρόνο. Απλά να προσέχετε κάποια πράγματα που λέτε ή κάνετε. Μην αφήσετε το παιδί σου να γίνει κομμάτι της στατιστικής. Ακολουθείστε αυτές τις συμβουλές και δώστε στο παιδί σας την ευκαιρία να παραμείνει στο άθλημα και να επιτύχει.

Οι Γονείς ενός Φιλόδοξου Νεαρού Επαγγελματία Αντισφαιριστή

• Το να είσαι καλός γονιός δεν είναι εύκολο, είτε το παιδί σου επιθυμεί να γίνει επαγγελματίας αντισφαιριστής, είτε όχι.

• Το να είσαι καλός γονιός αντισφαιριστή είναι δύσκολο, ανεξάρτητα αν το παιδί σου έχει το ταλέντο και τη θέληση να γίνει επαγγελματίας αντισφαιριστής.

• Το να είσαι καλός γονιός επαγγελματία αντισφαιριστή είναι “αδύνατο”, ακόμα και αν το παιδί σου έχει και το ταλέντο, και τη θέληση και την οικονομική στήριξη για να γίνει επαγγελματίας αντισφαιριστής.

Γι’ αυτό οι γονείς χρειάζονται εκπαίδευση. Χρειάζεται να μελετήσουν για να μάθουν να κατανοούν το παιδί τους. Χρειάζεται ακόμα και να προετοιμάζονται για να περνούν τα σωστά μηνύματα.  Εάν δεν μπορούν να τα κάνουν αυτά, τότε πρέπει να ζητήσουν βοήθεια. Εάν αδυνατούν να περνούν σωστά τα μηνύματα, τότε είναι ανάγκη, να ξεπεράσουν την αδυναμία αυτή, ώστε να καταφέρουν να γίνουν πρώτα, καλύτεροι γονείς και στην συνέχεια καλοί γονείς αντισφαιριστή.

Δεν υπάρχει μαγική συνταγή. Είναι μια συνεχής δυναμικά εξελισσόμενη πορεία και είναι ανάγκη να αφιερώσετε τόσο χρόνο στο συγκεκριμένο αντικείμενο, όσον αφιερώνει το παιδί σου κάνοντας προπόνηση  ή συμμετέχει σε πρωταθλήματα.

Αυτό που πρέπει να αντιληφθούν οι γονείς είναι, ότι η σωστή σχέση γονιού και παιδιού είναι σημαντική και πρέπει να προστατευτεί, ανεξάρτητα εάν το παιδί σου γίνει επαγγελματίας αντισφαιριστής ή οτιδήποτε άλλο.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, οι περισσότεροι νέοι αντισφαιριστές που φιλοδοξούν να γίνουν επαγγελματίες, «σημαδεύονται για ολόκληρη την ζωή τους». Κάποτε αυτά τα «τραύματα» φαίνονται και κάποτε όχι. Ωστόσο, επαφίεται στους γονείς αυτών των αντισφαιριστών, όχι μόνο να συνδράμουν για να επουλωθούν τα «τραύματά τους», αλλά να προσπαθήσουν να μην εμφανιστούν εξ’ αρχής.

Εσείς οι γονείς θέλετε πάντα να βοηθάτε το παιδί σου στις νέες του συνθήκες όπως και όλες του τις δραστηριότητες, θέλετε να είναι χαρούμενο να μάθει τένις σε ικανοποιητικό επίπεδο και ασφαλώς αυτός είναι ο βασικός λόγος που θα τον φέρνατε στον συγκεκριμένο χώρο.

Δεν είναι εύκολο να είμαι καλός γονέας και επίσης είναι ακόμα πιο δύσκολο να είμαι καλός γονέας του τενίστα ή της τενίστριας... δεν γνωρίζω τι είναι καλό για το παιδί και τι δεν είναι.

Οι γονείς πολλές φορές έχουν απορίες, δεν λαμβάνουν απαντήσεις, δεν βρίσκουν κατάλληλες οδηγίες για να ακολουθήσουν και έτσι λειτουργούν ενστικτωδώς. Ποτέ δεν γνωρίζουν όμως αν το ένστικτο που έχουν τους  οδηγεί στον σωστό δρόμο. Οι έρευνες έχουν δείξει ότι το ενδιαφέρον από την πλευρά των γονέων τις περισσότερες φορές είναι αναγκαίο για την παραμονή και εξέλιξη του παιδιού στο χώρο του αγωνιστικού τένις, ταυτόχρονα όμως η περισσότερη συναισθηματική πίεση και το άγχος πάνω στον αθλητή επέρχεται από τους γονείς.

Έτσι η υπερβολική πίεση πάντα οδηγεί σε φθορά της σχέσης γονέα παιδιού.

Είναι πολύ σημαντική η συμμετοχή  των γονέων για την καλή πορεία του παιδιού, εξαρτάται όμως πόσο είναι το ποσοστό αυτής της συμμετοχής και ποιος θα είναι ο ρόλος τους σε όλη την  διαδικασία.

Στην ουσία καταλήγουμε ότι οι γονείς θα πρέπει να εκπαιδεύονται έτσι ώστε να είναι θετική η συμμετοχή τους.

Έτσι για όλους τους παραπάνω προβληματισμούς δίνονται παρακάτω χρήσιμες οδηγίες για τους γονείς:

• Εστιάστε περισσότερο στην προσπάθεια και όχι στο αποτέλεσμα

• Επιβραβεύστε την σκληρή δουλειά και όχι μόνο το αποτέλεσμα.

• Tονίστε την αξία του τένις ως ένα κομμάτι της πραγματικής ζωής, όχι την υπεραξία του τένις συγκριτικά με σημαντικούς τομείς της ζωής τους, όπως το σχολείο.

• Προσπαθήστε να καταλάβετε την συναισθηματική φόρτωση που προκαλεί το άθλημα και μην υποτιμάτε το άγχος που έχουν τα ατομικά αθλήματα.

• Δώστε στο παιδί στόχους και υπευθυνότητες οι οποίες με τον καιρό θα το οπλίσουν με αυτοπεποίθηση και ανεξαρτησία. Αποφεύγετε την εξάρτησή του από εσάς.

• Αντιληφθείτε ότι το παιδί έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στο τένις αλλά και το δικαίωμα να μην συμμετέχει.

• Δείξτε στο παιδί ότι θα είστε εκεί όταν σου χρειαστεί και όχι να επεμβαίνετε μόνο σύμφωνα με τα δικά σου κριτήρια.

• Να είστε έτοιμοι να ακούτε και να μαθαίνετε και όχι να νομίζετε ότι τα ξέρετε όλα για το τένις.

• Να είστε έτοιμοι να  βοηθήστε συναισθηματικά το παιδί σου ειδικά όταν περνάει δύσκολες στιγμές και όχι να τον τιμωρείτε για το κακό αποτέλεσμα.

• Το παιδί σου θα είναι εκεί στο γήπεδο και θα αγωνίζεται, εσείς θα είστε εκεί και θα τον ενθαρρύνετε.

• Μην έχετε διαφορετικές συμπεριφορές ανάλογα με το αποτέλεσμα.

• Μείνετε κοντά στο παιδί όταν αγωνίζεται έχοντας πάντα μια σταθερή συμπεριφορά και ελεγχόμενη αλλιώς είναι πολύ καλύτερα να μην παρευρίσκεστε καθόλου.

• Η στήριξή σου και ειδικά η οικονομική δεν πρέπει να προβάλλεται, έτσι ώστε να μην νιώθει ότι σου ανήκει ιδιοκτησιακά.

• Κατά την διάρκεια του αγώνα να αποφεύγετε τις τεχνικές συμβουλές, είναι δουλειά άλλων.

• Η παρουσία σου καλό θα είναι σε συχνά διαστήματα και όχι σε κάθε αγώνα ή προπόνηση.

• Επικεντρωθείτε στην προσπάθεια που κάνει το παιδί και αξιολογείστε την όταν σου το ζητήσει, χωρίς να βρίσκουμε διάφορες δικαιολογίες.

• Μην υποτιμάτε την πίεση και το άγχος που έχει στον αγώνα με κύρια σημάδια την νωθρότητα ή τον εκνευρισμό ή ακόμη και πολλές λάθος εκτιμήσεις στο μέτρημα ή στο μέσα έξω.

• Συγκρίνετε την πρόοδο του μόνο εν σχέση με τις ικανότητές του και όχι με τους άλλους και 

• Πρέπει να καταλάβετε ότι είναι ακόμα παιδί και όχι επαγγελματίας τενίστας