Beach Tennis... ταιριάζει στο Ελληνικό καλοκαίρι

1. Το Γήπεδο
Το γήπεδο θα πρέπει να είναι ορθογώνιο, τουλάχιστον 16 μέτρα με ανώτατο όριο τα 20 μέτρα μήκος τουλάχιστον και πλάτος 8 μέτρα, με ανώτατο όριο  τα 9 μέτρα.

Το γήπεδο θα πρέπει να χωρίζεται στην μέση από ένα δίχτυ κρεµασµένο σε σχοινί ή μεταλλικό σύρμα, το οποίο έχει μέγιστη διάμετρο 0.8 εκ. και τα άκρα του είναι ενωμένα ή περασμένα πάνω από δυο πασσάλους.

Οι γραμμές του γηπέδου πρέπει να είναι μεταξύ 2,5 και 5cm πλάτος, εκτός από την γραμμή βάσης που μπορεί να είναι μέχρι και 10 εκατοστά πλάτος.

Όλες οι μετρήσεις του γηπέδου θα πρέπει να γίνουν προς τα έξω από τις γραμμές και όλες οι γραμμές του γηπέδου πρέπει να είναι το ίδιο χρώμα σαφώς διαφορετικό από το χρώμα της επιφάνειας.


2. Επιφάνεια Παιχνιδιού
Το έδαφος πρέπει να αποτελείται από επίπεδη άμμο, όσο πιο ομοιόμορφη όσο το δυνατόν, χωρίς πέτρες, κοχύλια ή οποιοδήποτε άλλο αντικανονικό αντικείμενο. Η επιφάνεια του γηπέδου δεν πρέπει να παρουσιάζει κανένα κίνδυνο τραυματισμού για τους παίκτες.


3. Μόνιμα Εξαρτήματα
Τα μόνιμα εξαρτήματα του γηπέδου περιλαμβάνουν όχι µόνο το δίχτυ, τους πασσάλους, αλλά και την περίφραξη πίσω και στο πλάι, το κάθισμα του διαιτητή, τα καθίσματα γύρω από το γήπεδο και τους κατόχους τους, δηλαδή τον διαιτητή, τον κριτή για το foot fault, τους linesmen και τα παιδιά που μαζεύουν τις µπάλες (ballboys) στις αντίστοιχες μόνιμες θέσεις τους (respective places).


4. Η Μπάλα
Στάδιο 2 (δηλαδή χαμηλή συμπίεση “πορτοκαλί”) μπάλες, όπως περιγράφεται στο εγχειρίδιο της ITF Approved Tennis Balls & Classified Court Surfaces Booklet.


5. Η ρακέτα
Η ρακέτα δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 50 εκατοστά σε μήκος, 26 εκατοστά πλάτος και 38 χιλιοστά σε πλάτος προφίλ. Το κεντρικό τμήμα της επιφάνειας της ρακέτας μπορεί να έχει έναν απροσδιόριστο αριθμό οπών, διαμέτρου από 9 έως 13 χιλιοστά. Σε ένα μέγιστο 4 εκατοστών, περίμετρο από το εξωτερικό χείλος της ρακέτας, η διάμετρος, το μήκος και το σχήμα των οπών μπορεί να είναι διαφορετική, υπό την προϋπόθεση ότι αυτές δεν έχουν επίπτωση στην ουσία του παιχνιδιού. Η επιφάνεια χτυπήματος πρέπει να είναι επίπεδη, αλλά μπορεί να είναι λεία ή τραχιά και δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 30 εκατοστά σε μήκος και 26 εκατοστά σε πλάτος.

6. Σκορ σε έναν Αγώνα
Ένας αγώνας μπορεί να παιχτεί best of 3 sets (μια ομάδα διπλού χρειάζεται για να κερδίσει 2 σετ για να κερδίσει τον αγώνα) ή best of 5 set (μια ομάδα διπλού πρέπει να κερδίσει 3 σετ για να κερδίσει τον αγώνα). Η επιλεγμένη μορφή πρέπει να ανακοινωθεί εκ των προτέρων.


7. Μέτρημα στο σετ
Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι βαθμολόγησης σε ένα σετ. Οι δύο κύριες μέθοδοι είναι το "Set Advantage" και το "Tie-break Set". Είτε η μια μέθοδος είτε η άλλη μπορεί να χρησιμοποιηθεί με την προϋπόθεση να ανακοινωθεί πριν από την εκδήλωση. Αν το «Τάι μπρέικ Set" μέθοδος είναι να χρησιμοποιηθεί, θα πρέπει επίσης να ανακοινωθεί εάν το τελικό σετ θα παιχτεί ως "Set Tie-break" ή "Set Advantage".

α) "Set πλεονεκτήματος"
Ο παίκτης (ή οι παίκτες) που κερδίζει πρώτος τα έξι games κερδίζει ένα set και µε την προϋπόθεση ότι έχει δυο games διαφορά από τον αντίπαλό του. Αν χρειασθεί το set παρατείνεται μέχρι να κατορθωθεί αυτή η διαφορά.

β) "Tie-break Set"
Το σύστηµα του σπασίµατος της ισοπαλίας (tie break) µπορεί να εφαρµοστεί σαν εναλλακτική λύση του συστήµατος ``set πλεονεκτήµατος΄΄ της παραγράφου (α) αυτού του άρθρου, αρκεί αυτή η απόφαση να έχει ανακοινωθεί πριν αρχίσει ο αγώνας. Σ’ αυτή την περίπτωση ακολουθούνται οι παρακάτω κανονισµοί :

Το σπάσιµο της ισοπαλίας εφαρµόζεται όταν το σκορ φτάσει στα «έξι όλα» game και σε όλα τα set, εκτός από το τρίτο ή το πέµπτο set ενός αγώνα, όπου θα παιχτεί ένα set πλεονεκτήµατος. Εκτός και αν έχει ανακοινωθεί κάτι διαφορετικό πριν αρχίσει ο αγώνας.


Το πιο κάτω σύστηµα θα χρησιµοποιηθεί σε αγώνα tie break.

1. Ο παίκτης που κερδίζει επτά (7) πόντους, κερδίζει το game και το set, µε την προϋπόθεση να προηγείται µε διαφορά δυο πόντους. Αν το σκορ φτάσει «έξι όλα», το παιχνίδι θα παρασταθεί μέχρι να κατορθωθεί η παραπάνω διαφορά. Αριθμητικό μέτρημα εφαρμόζεται σε όλη τη διάρκεια του tie break.

2. Ο παίκτης που έχει σειρά να σερβίρει, θα σερβίρει τον πρώτο πόντο. Ο αντίπαλός του θα σερβίρει τον δεύτερο πόντο και τρίτο πόντο και από εκεί και πέρα κάθε παίκτης εναλλάξ θα σερβίρει δυο συνεχομένους πόντους, μέχρι να κριθεί ο νικητής του game και του set.

3. Οι παίκτες αλλάζουν γήπεδα μετά από κάθε 4 πόντους και επίσης αλλάζουν γήπεδο όταν τελειώσει το tie break.



8. Μέτρηµα στο game.
Όταν ένας παίκτης κερδίσει τον πόντο, το σκόρ γι’ αυτόν είναι 15.

Εάν κερδίσει και τον δεύτερο πόντο το σκόρο είναι 30 γι’ αυτόν. Όταν κερδίσει τον τρίτο πόντο, το σκόρο είναι 40 και αν ο ίδιος κερδίσει και τον τέταρτο πόντο, κερδίζει ένα game εκτός :

Αν οι δυο παίκτες έχουν κερδίσει από τρείς πόντους, το σκόρ είναι ισόπαλο και ο επόμενος πόντος που θα κερδηθεί από ένα παίκτη είναι και ο πόντος που κρίνει το game.


9. Σερβίρων και δέκτης του service.
Οι ομάδες θα πρέπει να στέκονται στις αντίθετες πλευρές του φιλέ. Ο παίκτης που στέλνει πρώτος την µπάλα ονοµάζεται "σερβίρων" και οι παίκτες της αντίπαλης ομάδας "δέκτες" του service.

Περίπτωση 1:
Ο σερβίρων υποστηρίζει ότι ο δέκτης πρέπει να στέκεται µέσα από τις γραµµές που προσδιορίζουν το γήπεδό του. Είναι απαραίτητο;

Απόφαση :
Όχι. Ο δέκτης µπορεί να στέκεται όπου θέλει, αρκεί να είναι από την δική του πλευρά.


10. Επιλογή γηπέδου και service.
Το δικαίωµα της επιλογής πλευράς και το δικαίωµα να σερβίρει ή να δεχτεί την µπάλα πρώτος, αποφασίζεται µε το στρίψιµο του νοµίσµατος.

Η ομάδα που κερδίζει µπορεί να διαλέξει ή να αφήσει τον αντίπαλό του να διαλέξει πρώτος, αν θέλει :

α. το δικαίωµα να σερβίρει ή να δεχτεί το service, οπότε ο άλλος παίκτης θα διαλέξει γήπεδο ή

β. Το γήπεδο, οπότε ο άλλος παίκτης θα διαλέξει αν θέλει να σερβίρει ή να δεχτεί το service.


11. Πότε οι παίκτες αλλάζουν γήπεδα.
Οι ομάδες αλλάζουν γήπεδα στο τέλος του πρώτου, τρίτου και κάθε µονού game και στο τέλος κάθε set, εκτός αν ο συνολικός αριθµός των games σ’ ένα set είναι ζυγός, οπότε γίνεται αλλαγή ώσπου να τελειώσει το πρώτο game, του επόµενου set. Αν γίνει λάθος και δεν ακολουθήσουν οι ομάδες την σωστή σειρά, πρέπει να πάνε στο σωστό γήπεδο, αµέσως µόλις ανακαλυφθεί το λάθος και να ακολουθήσουν πλέον την αρχική σωστή σειρά.


12. Η µπάλα είναι στο παιχνίδι (παίζεται).
Μια µπάλα είναι στο παιχνίδι από τη στιγµή που γίνεται το service. Αν δεν γίνει σφάλµα ή let, η ίδια µπάλα θα παιχθεί µέχρι να κριθεί ο πόντος.


13. Μπάλα που αγγίζει την γραµµή.
Η µπάλα που πέφτει πάνω σε γραµµή, θεωρείται ότι έπεσε µέσα στο γήπεδο που περικλείεται απ’ αυτή τη γραµµή.


14. Όταν η µπάλα ακουµπάει σε µόνιµα εξαρτήµατα.
Όταν η µπάλα που παίζεται ακουµπήσει σε µόνιµο εξάρτηµα (εκτός απ’ το δίχτυ, τους πασσάλους, ή το µεταλικό καλώδιο) πριν χτυπήσει η µπάλα στο έδαφος, τότε ο παίκτης/ομάδα χάνει τον πόντο.


15. Η σειρά των service.
Η ομάδα που σερβίρει στο πρώτο game του set θα πρέπει ποιος από τους δυο παίκτες θα σερβίρει για όλο το game. Παρομοίως με το ξεκίνημα του δευτέρου game η αντίπαλη ομάδα θα πρέπει να αποφασίσει ποιος παίκτης θα σερβίρει για ολοκληρώσει το game. Ο παρτενέρ του παίκτη που σέρβιρε στο πρώτο game θα πρέπει να σερβίρει στο τρίτο game, και ο παρτενέρ του παίκτη που σέρβιρε στο δεύτερο game να σερβίρει στο τέταρτο game.

16. Σειρά της υποδοχής.
Επιστροφή στο σερβις μπορούν να κάνουν και οι δυο παίκτες που βρίσκονται στην αντίθετη πλευρά του φιλε.


17. Το service.
To service γίνεται µε τον εξής τρόπο : Ακριβώς πριν αρχίσει να σερβίρει, ο παίκτης στέκεται µε τα δυο του πόδια πίσω από την βασική γραµµή, κι ανάµεσα στη νοητή προέκταση της πλαϊνής γραµµής. Τότε πετάει τη µπάλα µε το χέρι στον αέρα, προς όποια κατεύθυνση θέλει και πριν αυτή αγγίξει το έδαφος την χτυπάει µε την ρακέτα του. To service θεωρείται ότι ολοκληρώθηκε τη στιγµή που η ρακέτα αγγίζει τη µπάλα. Αν ο παίκτης έχει µόνο ένα χέρι, µπορεί να χρησιµοποιήσει την ρακέτα του για να πετάξει τη µπάλα.

Περίπτωση 1:
Αν ένας παίκτης όταν σερβίρει πετάξει στον αέρα δυο ή περισσότερες µπάλες αντί για µία, χάνει το service;

Απόφαση:
Όχι. ∆ίνεται let και ο παικτης που σερβιρει επαναλαμβανει το σερβις. Σε περιπτωση που επαναληφθει το ιδιο σφαλμα, θεωρειτε σκοπιμο και ο παικτης/ομαδα χανει το ποντο.


18. Εκτέλεση του service.
Κατά την εκτέλεση του service, ο σερβίρων πρεπει να καθεται οπου θελει πισω από το γηπεδο.

Η µπάλα που σερβίρεται πρέπει να περάσει πάνω από το δίχτυ και µέσα στο γήπεδο της αντιπαλης ομαδας.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕΥΤΕΡΟ SERVICE.



19. Foot Fault
Ο σερβίρων πρέπει κατά τη διάρκεια του service :

α. Να µην αλλάζει θέση περπατώντας ή τρέχοντας. Ο σερβίρων δεν θα θεωρηθεί ότι αλλάζει θέσεις περπατώντας ή τρέχοντας εάν κάνει µικρές κινήσεις των ποδιών, που δεν επηρεάζουν ουσιαστικά την αρχική του θέση.

β. Να µην ακουµπήσει µε κανένα πόδι άλλη περιοχή εκτός από αυτή πίσω από τη βασική γραµµή και µεταξύ της νοητής προέκτασης της πλαϊνής γραµµής.

γ. Να μην τοποθετησει κανενα από τα δυο ποδια κατω από την βασικη γραμμη.


20. Λαθος service.
To service είναι λανθασµένο :

α. Όταν ο σερβίρων παραβεί οποιαδήποτε από τα άρθρα 17, 18 και 19.

β. Όταν ο σερβίρων αστοχήσει να χτυπήσει τη µπάλα.

γ. Όταν η µπάλα που «σερβιρίστηκε» ακουµπήσει σε µόνιµο εξάρτηµα.

δ. Όταν η µπάλα που «σερβιρίστηκε» ακουµπήσει τον σερβιροντα ή τον συμπαικτη του.

Περίπτωση 1:
Αφού πετάξει τη µπάλα στον αέρα και είναι έτοιµος να σερβίρει, ο παίκτης αποφασίζει να µην τη χτυπήσει και να την ξαναπιάσει. Είναι άκυρο το service;

Απόφαση:
Όχι.

21. Πότε σερβίρουµε.
Ο σερβίρων δεν κάνει service αν ο δέκτης της µπάλας δεν είναι έτοιµος. Αν ο δέκτης προσπαθήσει ν’ αποκρούσει το service, θεωρείται έτοιµος. Αν κατά κάποιο τρόπο ο δέκτης δείξει ότι δεν είναι έτοιµος και ο σερβίρων κάνει service έξω από τις γραµµές που ορίζουν το χώρο του service, τότε ο δέκτης δεν µπορεί να απαιτήσει σφάλµα στο service.


22. To let κατά την διαρκεια του service.
Ένα service που αγγίζει το δίχτυ, την κορδέλα ή ταινία είναι στο παιχνίδι (κανένας κανόνας let).

23. Το let.
Σε κάθε περίπτωση που δίνεται let βάσει των κανονισµών ή για περιπτώσεις παρενόχλησης του παιχνιδιού, θα πρέπει να ξαναπαιχθεί ο πόντος.

Περίπτωση 1:
Αν η µπάλα που παίζεται σπάσει, πρέπει να δοθεί let ;
Απόφαση: Ναι.

Περίπτωση 2: Εάν, κατά τη διάρκεια ενός πόντου, μία από τις γραμμές του αγωνιστικού χώρου σπάσει, πρέπει να δοθεί let;
Απόφαση: Ναι.

Περίπτωση 3: Αν κάποιο μέλος της ομάδας που υποδέχεται δεν είναι έτοιμο όταν η μπάλα σερβίρεται πρέπει να δοθεί let;
Απόφαση: Ναι

24. Πότε ο παίκτης χάνει πόντο.
Μια ομάδα χάνει τον πόντο όταν:

α. Αποτύχει να επιστρέψει την µπάλα πριν αυτή χτυπήσει στο έδαφος και να την στείλει πάνω απ’ το δίχτυ.

β. Επιστρέψει την µπάλα και αυτή χτυπήσει στο έδαφος, σε µόνιµο εξάρτηµα ή άλλο αντικείµενο που βρίσκεται έξω από τις γραµµές που προσδιορίζουν το γήπεδο του αντιπάλου του, ή

γ. Χτυπά την µπάλα µε βολέ και αποτυγχάνει να την γυρίσει σωστά, ακόµη και όταν στέκεται έξω από το γήπεδο του, ή

δ. Ενώ παίζεται η µπάλα την ``κουβαλάει΄΄ ή την κρατάει σκόπιµα πάνω στη ρακέτα του, ή σκόπιµα την χτυπάει περισσότερο από µια φορά, ή

ε. Ο παίκτης ή η ρακέτα του την οποία κρατάει ή οτιδήποτε φοράει αγγίζει το δίχτυ, τους πασσάλους, το σχοινί ή το σύρµα που είναι κρεµασµένο το δίχτυ, την κορδέλα, ή το έδαφος του αντιπάλου γηπέδου, την ώρα που παίζεται η µπάλα, ή

στ. Χτυπήσει την µπάλα µε βολέ πριν αυτή περάσει το δίχτυ, ή

ζ. Η µπάλα που παίζεται αγγίζει τον ίδιο, ή οτιδήποτε φοράει ή κρατάει αυτός εκτός από τη ρακέτα που έχει στο χέρι ή στα χέρια του, ή

η. Πετάξει την ρακέτα και χτυπήσει την µπάλα, ή

θ. Αλλάξει σκόπιµα το σχήµα της ρακέτας του κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.

Περίπτωση 1:
Σ’ ένα service η ρακέτα φεύγει απ’ το χέρι εκείνου που σερβίρει και ακουµπάει στο δίχτυ πριν. Είναι σφάλµα ή χάνει τον πόντο ο παίκτης;

Απόφαση:
Ο σερβίρων χάνει τον πόντο, γιατί η ρακέτα που ακούµπησε στο δίχτυ ενώ παιζόταν η µπάλα.


Περίπτωση 2:
Ο Α και ο Β παίζουν εναντίον των Γ και ∆, ο Α σερβίρει στον ∆, ο Γ ακουµπάει το δίχτυ πριν η µπάλα χτυπήσει στο έδαφος. Καταλογίζεται σαν σφάλµα γιατί η µπάλα πέφτει έξω από το γήπεδο των αντιπάλων. Ο Γ και ο ∆ χάνουν τον πόντο;

Απόφαση:
Ο καταλογισµός του σφάλµατος είναι λανθασµένος. Ο Γ και ο ∆ είχαν ήδη χάσει τον πόντο πριν ο διαιτητής φωνάξει σφάλµα, γιατί ο Γ ακουµπάει το δίχτυ την ώρα που ακόµα παιζόταν η µπάλα.

Περίπτωση 3:
Ένας παίκτης στέκεται έξω από το γήπεδο του service και η µπάλα που σερβίρει ο αντίπαλός του τον χτυπά πριν χτυπήσει στο έδαφος. Κερδίζει ή χάνει πόντο ;

Απόφαση:
Ο παίκτης που χτυπήθηκε χάνει τον πόντο.


Περίπτωση 4:
Ένας παίκτης στέκεται έξω από το γήπεδο και χτυπάει την µπάλα µε βολέ ή την πιάνει µε το χέρι του και υποστηρίζει ότι ο πόντος είναι δικός του, επειδή η µπάλα πήγαινε σίγουρα έξω από το γήπεδο.

Απόφαση:
Σε καµιά περίπτωση δεν του ανήκει ο πόντος αυτός, γιατί :

Α. Αν πιάσει την µπάλα, χάνει τον πόντο.

Β. Αν χτυπήσει µε βολέ και κάνει άκυρη επιστροφή, χάνει τον πόντο.

Γ. Αν χτυπήσει µε βολέ και κάνει έγκυρη επιστροφή, τότε η µπάλα συνεχίζει να παίζεται.


25. Σωστή επιστροφή της µπάλας.

Είναι σωστή η επιστροφή :

α. Εάν η µπάλα ακουµπήσει το δίχτυ, τους πασσάλους, τις ράβδους του µονού ή το σχοινί, το µεταλλικό καλώδιο, την κορδέλα ή τη λωρίδα µε την προϋπόθεση ότι θα περάσει από πάνω και θα πέσει µέσα στο γήπεδο, ή

β. Εάν γίνει επιστροφή της µπάλας έξω από τους εξωτερικούς πασσάλους, ψηλότερα ή χαµηλότερα απ’ το ύψος του διχτύου, ακόµα και αν αγγίζει τους παραπάνω πασσάλους, αρκεί να πέσει µέσα στο σωστό γήπεδο, ή

γ. Εάν η ρακέτα ενός παίκτη περάσει πάνω από το δίχτυ, αφού έχει επιστρέψει την µπάλα, αρκεί η µπάλα να έχει περάσει το δίχτυ πριν παιχτεί και ότι η επιστροφή είναι κατά τα άλλα κανονική, ή

δ. Εάν ένας παίκτης πετυχαίνει να επιστρέψει την µπάλα ενός service ή ενός χτυπήµατος, που χτυπάει πάνω σε µια άλλη µπάλα µέσα στο γήπεδο.


26. Πότε ένας παίκτης παρενοχλείται.
Σε περίπτωση που ένας παίκτης εµποδίζεται να χτυπήσει την µπάλα, από κάτι που δεν µπορεί να ελέγξει εκτός από τα µόνιµα εξαρτήµατα του γηπέδου, δίνεται let.

Περίπτωση 1:
Ένας θεατής µπαίνει στο δρόµο ενός παίκτη κι αυτός δεν καταφέρνει να επιστρέψει την µπάλα. Μπορεί να ζητήσει let.

Απόφαση:
Ναι, αν κατά τη γνώµη του διαιτητή ο παίκτης ενοχλήθηκε από κάτι που δεν µπορεί να ελέγξει, εκτός αν αυτό οφείλεται στα µόνιµα εξαρτήµατα του γηπέδου ή στη διάταξη του γηπέδου.

Περίπτωση 2:
Μπορεί ένας παίκτης να ζητήσει let σύµφωνα µε το άρθρο 25, επειδή νόµισε ότι ο αντίπαλός του εµποδίστηκε από κάτι, και έτσι δεν περίµενε να του επιστραφεί η µπάλα;

Απόφαση: Όχι.


Περίπτωση 3:
Είναι έγκυρη η βολή όταν η µπάλα που παίζεται χτυπήσει µία άλλη µπάλα στον αέρα;

Απόφαση:
Πρέπει να δοθεί let, εκτός αν την µπάλα την είχε πετάξει στον αέρα κάποιος από τους παίκτες, οπότε ο διαιτητής αποφασίζει.


Περίπτωση 4:
Αν ο διαιτητής ή κάποιος άλλος κριτής φωνάξει εσφαλµένα «λάθος» ή «out» και µετά διορθώσει την απόφασή του, ποια από τις δύο αποφάσεις γίνεται δεκτή ;

Απόφαση:
Πρέπει να δοθεί let, εκτός αν, κατά τη γνώµη του διαιτητή, κανένας από τους παίκτες δεν εµποδίστηκε στο παιχνίδι του, οπότε η διορθωµένη απόφαση θα υπερισχύσει.


Περίπτωση 5:
Είναι έγκυρο το χτύπηµα όταν η µπάλα ακουµπήσει σε κινητό ή ακίνητο αντικείµενο µέσα στο γήπεδο ;

Απόφαση:
Είναι έγκυρο, εκτός αν το ακίνητο αντικείµενο αυτό µπήκε στο γήπεδο αφού άρχισε να παίζεται η µπάλα, οπότε δίνεται let. Αν η µπάλα που παίζεται χτυπήσει ένα αντικείµενο που κινείται κατά µήκος ή πάνω από το χώρο του γηπέδου, πρέπει να δοθεί let.


27. Ο ρόλος της διαιτησίας.
Στους αγώνες που ορίζεται διαιτητής, η απόφασή του είναι τελική, αλλά όταν ορίζεται και επιδιαιτητής, είναι δυνατόν να γίνει προσφυγή σ’ αυτόν για µια απόφαση του διαιτητή σε θέµατα κανονισµών και σ’ αυτές τις περιπτώσεις η απόφαση του διαιτητή είναι τελεσίδικη.

Σε αγώνες που τοποθετούνται βοηθοί του διαιτητή (επόπτες γραµµών, κριτές για το δίχτυ, κριτές για το foot fault) οι αποφάσεις τους είναι τελικές, σε ότι αφορά το γεγονός που σηµειώνουν, εκτός αν κατά τη γνώµη του διαιτητή, γίνει ολοφάνερο λάθος. Τότε αυτός έχει το δικαίωµα να αλλάξει την απόφαση ενός κριτή ή να δώσει let. Όταν ένας κριτής δεν µπορεί να δώσει σίγουρη απόφαση, το δηλώνει στον διαιτητή, ο οποίος θ’ αποφασίσει. Σε περίπτωση που δεν µπορεί ν’ αποφασίσει ούτε ο διαιτητής, δίνεται let.

Σε αγώνες Davis Cup ή άλλους οµαδικούς αγώνες όπου ο επιδιαιτητής κάθεται µέσα στο γήπεδο, µπορεί ν’ αλλάξει οποιαδήποτε απόφαση του διαιτητή ή να του υποδείξει let. (Σε non – neutral διαιτητή).

Ο επιδιαιτητής µπορεί κατά την κρίση να διακόψει σε οποιαδήποτε στιγµή έναν αγώνα λόγω σκότους ή κακής κατάστασης του γηπέδου ή του καιρού. Σε κάθε περίπτωση διακοπής του αγώνα, το προηγούµενο σκορ και η προηγούµενη κατοχή των γηπέδων διατηρούνται όπως ήταν, εκτός αν ο επιδιαιτητής και οι παίκτες συµφώνησαν οµόφωνα διαφορετικά.


Περίπτωση 1:
Ο διαιτητής δίνει let, αλλά ο ένας παίκτης υποστηρίζει ότι ο πόντος δεν πρέπει να ξαναπαιχθεί. Πρέπει να ζητηθεί η απόφαση του επιδιαιτητή ;

Απόφαση:
Ναι. Μια ερώτηση πάνω στους κανονισµούς του τένις, δηλαδή κάτι που να έχει σχέση µε την εφαρµογή τους πάνω σε συγκεκριµένη περίπτωση πρέπει να αποφασισθεί πρώτα απ’ τον διαιτητή. Αν όµως αυτός δεν είναι βέβαιος ή αν κάποιος παίκτης διαµαρτυρηθεί για την απόφασή του, τότε ο επιδιαιτητής καλείται να αποφασίσει και η απόφασή του είναι τελική.


Περίπτωση 2:
Μια µπάλα δίνεται out, αλλά ο παίκτης υποστηρίζει ότι η µπάλα ήταν καλή. Μπορεί ο επιδιαιτητής να επέµβει και να αποφασίσει;

Απόφαση:
Όχι. Αυτό είναι κάτι που σχετίζεται µε το τι πραγµατικά έγινε στη συγκεκριµένη στιγµή και η απόφαση των κριτών και του διαιτητή είναι τελεσίδικη.


Περίπτωση 3:
Μπορεί ο διαιτητής να ακυρώσει την απόφαση ενός κριτή αφού έχει παιχθεί ο πόντος, αν κατά τη γνώµη του έχει γίνει ολοφάνερο λάθος;

Απόφαση:
Όχι. Ο διαιτητής µπορεί να ακυρώσει την απόφαση ενός κριτή µόνο αµέσως µόλις αντιληφθεί το λάθος.

Περίπτωση 4:
Ο κριτής δίνει την µπάλα «άουτ». Ο διαιτητής δεν τη βλέπει καθαρά, νοµίζει ότι µάλλον η µπάλα ήταν µέσα. Μπορεί να διορθώσει την απόφαση του κριτή ;

Απόφαση :
Όχι. Ο διαιτητής µπορεί να διορθώσει µια απόφαση µόνο αν είναι απόλυτα σίγουρος πως η απόφαση αυτή ήταν λανθασµένη. Μπορεί να ακυρώσει µια µπάλα που δόθηκε από έναν κριτή µέσα, µόνο αν δει καθαρά ότι υπήρχε διάστηµα µεταξύ της µπάλας και της γραµµής προς τα έξω και µπορεί επίσης να διορθώσει µια µπάλα που δόθηκε «άουτ» ή “fault” από ένα κριτή, µόνο αν δει τη µπάλα να χτυπάει πάνω στη γραµµή ή να πέφτει µέσα από τη γραµµή.

Περίπτωση 5:
Μπορεί ένας linesmen ν’ αλλάξει την απόφασή του, αφού ο διαιτητής ανακοινώσει το σκορ ;

Απόφαση:
Ναι. Εάν ένας linesmen διαπιστώσει ότι έκανε λάθος, µπορεί να κάνει διόρθωση αρκεί αυτή να γίνει αµέσως.

Περίπτωση 6:
Ένας παίκτης υποστηρίζει ότι η απόκρουσή του είναι καλή, ενώ ο κριτής έχει δώσει «άουτ». Μπορεί ο διαιτητής να αναιρέσει την απόφαση του κριτή ;

Απόφαση:
Όχι. Ο διαιτητής δεν πρέπει να αναιρέσει την απόφαση ενός κριτή, λόγω διαµαρτυρίας ή προσφυγής του παίκτη.


28. Συνέχεια παιχνιδιού και περίοδοι ανάπαυσης.
Το παιχνίδι είναι συνεχές από το πρώτο service µέχρι να τελειώσει ο αγώνας, σύµφωνα µε τους κάτω όρους :

α. Στην αλλαγή των γηπέδων δίνεται χρόνος το πολύ 90 δευτερολέπτων από τη στιγµή που η µπάλα σταµατάει στο τέλος του game, µέχρι τη στιγµή που χτυπάει η µπάλα στο service, για τον πρώτο πόντο του επόµενου game. Ο διαιτητής µπορεί να επέµβει όταν υπάρχει ενόχληση που κάνει τη διεξαγωγή του αγώνα µη συνεχή. Οι οργανωτές διεθνών τουρνουά που είναι αναγνωρισµένα από τη ∆ιεθνή Οµοσπονδία Beach Tennis, µπορούν να αποφασίζουν πόσο χρόνο θα επιτρέπουν µεταξύ των πόντων, που πάντως δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα 20 δευτερόλεπτα.

β. Το παιχνίδι δεν πρέπει να διακόπτεται, να καθυστερείται ή να εµποδίζεται για να ανακτήσει ένας παίκτης τις δυνάµεις του, το ρυθµό της αναπνοής του ή την φυσική του κατάσταση. Σε περίπτωση, όµως, τραυµατισµού ο διαιτητής µπορεί να επιτρέψει µια διακοπή 3 λεπτών για την περιποίηση αυτού του τραυµατισµού.

γ. Αν κάτω από συνθήκες για τις οποίες δεν ευθύνεται ο παίκτης, τα ρούχα του, τα παπούτσια του ή οποιοδήποτε µέρος του εξοπλισµού του (εκτός από την ρακέτα του) έρθουν σε τέτοια κατάσταση που είτε δεν είναι δυνατόν να χρησιµοποιηθούν, είτε δεν είναι επιθυµητό για τον παίκτη να τα χρησιµοποιήσει, ο διαιτητής τότε διακόπτει το παιχνίδι µέχρι να διορθωθεί η κατάσταση.

δ. Ο διαιτητής µπορεί να διακόψει ή να καθυστερήσει το παιχνίδι οποτεδήποτε θεωρήσει πως αυτό είναι απαραίτητο.

ε. Μετά το τρίτο set ή σε αγώνα γυναικών µετά το δεύτερο set, οι παίκτες µπορούν να ξεκουραστούν µέχρι 10 λεπτά, σε χώρες όµως που βρίσκονται σε γεωγραφικό πλάτος µεταξύ 15 βόρεια και 15 νότια του ισηµερινού, µπορούν να ξεκουραστούν 45 λεπτά ή και περισσότερο όταν αυτό επιβάλλεται από περιστάσεις που δεν εξαρτώνται από τους παίκτες , ο διαιτητής επίσης µπορεί ακόµα και να διακόψει τον αγώνα για όσο χρόνο θεωρεί απαραίτητο σε αυτές τις περιπτώσεις. Εάν ο αγώνας διακοπεί και δεν συνεχιστεί έως την άλλη ηµέρα, η ανάπαυση θα δοθεί µετά το τρίτο set στους άνδρες και µετά το δεύτερο set στις γυναίκες. Αν ένα set διακοπεί στη µέση και διεξαχθεί την άλλη ηµέρα, θα µετρήσει σαν ένα ολόκληρο set. Αν ένας αγώνας διακοπεί και δεν συνεχιστεί την ίδια ηµέρα, µέσα σε 10 λεπτά, τότε η ανάπαυση µπορεί να πραγµατοποιηθεί µόνο ύστερα από τρία συνεχόµενα set (στις γυναίκες ύστερα από δυο), όπου η ολοκλήρωση ενός ηµιτελούς set υπολογίζεται σαν ένα set.

Κάθε χώρα ή οργανωτική επιτροπή ενός τουρνουά αγώνα ή αθλητικής αναµέτρησης εκτός των ∆ιεθνών Πρωταθληµάτων Τένις (Davis Cup και το Fed Cup) είναι ελεύθερη να τροποποιήσει ή να παραλείψει αυτή τη διάταξηαπό τους κανονισµούς της, αρκεί να το ανακοινώσει πριν από τη διεξαγωγή των αγώνων.

στ. Η οργανωτική επιτροπή ενός τουρνουά έχει το δικαίωµα να αποφασίζει τον χρόνο που θα επιτρέπεται στους παίκτες για να ζεσταθούν πριν από τον αγώνα, αλλά δεν πρέπει ο χρόνος αυτός να ξεπερνά τα πέντε λεπτά και θα ανακοινώνεται πριν αρχίσουν οι αγώνες.

ζ. Όταν υπάρχει εγκεκριµένο σύστηµα τιµωρίας (point penalty system). Ο διαιτητής πρέπει να πάρει τις αποφάσεις του µε βάση αυτό το σύστηµα. η. Σε περίπτωση παραβίασης του άρθρου που καθορίζει ότι το παιχνίδι πρέπει να είναι συνεχές, ο διαιτητής, αφού προειδοποιήσει, µπορεί να αποκλείσει τον παίκτη που είναι υπεύθυνος.


29. Διόρθωση σφαλμάτων
Κατ 'αρχήν, όταν ένα λάθος σε σχέση με τους Κανονισμού του Beach Tennis ανακαλύπτεται, θα σταθεί. Λάθη έτσι ανακάλυψε διορθώνεται ως εξής:

Λάθος: Παίκτης σερβίρει εκτός σειράς.

Στα games: Οι πόντοι παραµένουν. ∆ιορθώνουµε αµέσως .

Εάν το game ολοκληρωθεί η σειρά στο service παραµένει ως έχει.

Στο tie-break: Οι πόντοι παραµένουν. ∆ιορθώνουµε αµέσως. Εάν το game ολοκληρωθεί η σειρά στο service παραµένει ως έχει.

Λάθος: Στην αλλαγή γηπέδου. 
Οι πόντοι παραµένουν. ∆ιορθώνουµε αµέσως.

Λάθος: Αλλαγή στις µπάλες. 
Εάν γίνει λάθος, αυτό θα πρέπει να διορθωθεί όταν ο παίκτης ή το ζευγάρι πρέπει να ξανασερβίρουνε.

Δεν γίνεται αλλαγή στις µπάλες πριν το tie – break.

Τένις και μοντέρνα εκτέλεση βολών: To Forehand του Federer

Ορμώμενος από την μερική δυσκολία εκτέλεσης του forehand από μερικούς παίκτες και παίκτριες του τένις αποφάσισα να περιγράψω το forehand του Federer.

Ας αρχίσουμε με τα βασικά του forehand του Roger Federer. Η forehand λαβή του είναι σε κάποια έκδοση της ανατολικής λαβής, η οποία θεωρείται πιο συντηρητική από την πλειοψηφία των άλλων κορυφαίων παικτών. Ο Federer είναι σε θέση να χτυπήσει το forehand του, τόσο με topspin και είναι σε θέση να το ισιώσει έξω μερικές φορές για ένα καθαρό χτύπημα. Το forehand του Φέντερερ είναι πιο ευέλικτο από ό, τι τα περισσότερα από τα άλλα χτυπήματα που γίνονται σε τουρνουά, το οποίο του επιτρέπει να χρησιμοποιεί μια ποικιλία διαφορετικών επιλογών shot, καθώς και να κάνει τον αντίπαλό του να τρέχει στιςγωνίες.

Η Προετοιμασία του Φέντερερ για το forehand

Όταν άρχισα να μελετώ το forehand του Roger Federer σε αργή κίνηση βίντεο, και να το βλέπω κομμάτι-κομμάτι κατέληξα ότι είναι «χτισμένο» πάνω σε λογικές και βιομηχανικές αρχές, διότι πίσω από την τεχνική του, παράγονται καλύτερα αποτελέσματα. Ήξερα ότι η τεχνική του Roger Federer έγινε μόνο μέσα από τα μέρη της πρακτικής και της επανάληψης συν της φινέτσας του. Ο Φέντερερ είναι ένας μεσαίου επιπέδου muscleman, και ήταν σαφές για μένα ότι η δύναμη που παρήγαγε δεν ήταν απλά αποτέλεσμα της μυϊκής του δύναμης. Αντ 'αυτού, συνειδητοποίησα ότι το forehand του Φέντερερ θα πρέπει να οφείλεται στην άψογη τεχνική του τένις, που του επιτρέπει να παράγει τα αβίαστα και έκτακτα χτυπήματα και ότι κανείς από τους ερασιτέχνες παίκτες του τένις δεν θα μπορούσε να χτυπάει έτσι χωρίς την κατάλληλη τεχνική.

Όπως οι περισσότεροι κορυφαίοι επαγγελματίες και παίκτες υψηλού επιπέδου τένις, έτσι κι ο Φέντερερ χρησιμοποιεί μια "περιστροφή" για να ξεκινήσει την εκτέλεση βολής με το forehand του. Βασικά, η περιστροφή είναι μια κίνηση όπου οι στροφές του σώματος και όλα τα μέλη κινούνται ως μία "μονάδα". Η ρακέτα του τένις, οι ώμοι του Federer και το κάτω μέρος του σώματος γυρίζουν μαζί στην αρχή του forehand του, στο πλαίσιο της προετοιμασίας και αποθηκεύουν την ενέργεια για την αιώρηση. Αυτό σημαίνει ότι μόλις ο Φέντερερ αναγνωρίσει το που θα πάει η μπάλα που έρχεται προς το μέρος του, δεν φέρνει αμέσως τη ρακέτα του πίσω απότομα σε ένα backswing. Αντ 'αυτού,  ο Φέντερερ αυτό που κάνει είναι να φροντίσει να πάρει μια πλήρη και ολοκληρωμένη περιστροφή το σώμα του ως μιά μονάδα, όπου οι ώμοι θα έχουν γυρίσει στο πλάι.

Στο σημείο της περιστροφής του σώματος, υπάρχει πολύ μικρή ανεξάρτητη κίνηση της ρακέτας του τένις, χωρίς να κάνει άμεσο backswing και η ρακέτα "έρχεται μαζί με το σώμα σαν να κάνει τη βόλτα της" κατά τη διάρκεια της περιστροφής..

Το forehand του Roger Federer: Τα Βασικά

Το forehand του Roger Federer αποτελείται από μια συμπαγή και ρευστή ομαλή κίνηση επιστροφής που παράγει ένα τέλειο forehand ακόμα και υπό πίεση. Ο χρόνος εκτέλεσής του είναι επίσης άψογος. Η backswing που κάνει ο Roger Federer είναι μια σχετικά απλή κίνηση – με την κεφαλη της ρακέτας στο άνοιγμα να δείχνει προς τα εμπρός - για να εκτελέσει το χτύπημα, η οποία αρχίζει να κινεί την ρακέτα με το δεξιό του χέρι, στη συνέχεια το δεξί ακολουθείται από το αριστερό χέρι  μέχρι να φτάσει το ύψος της επιστροφής της ρακέτας, η οποία συνεχίζει την κίνηση προς τα πίσω.

Περιστροφή πυρήνα

Τα σύγχρονα forehands που εκτελούν οι επαγγελματίες είναι όλο και περισσότερο εμφανές ότι οι παίκτες χρησιμοποιούν τώρα στροφορμή προς όφελός τους, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να παράγουν μεγαλύτερη δύναμη και topspin, ένας φοβερός συνδυασμός που οδηγεί σε υψηλό ρυθμό τα παιχνίδια τένις που βλέπουμε στην τηλεόραση.

Σήμερα όχι μόνο δεν βλέπουμε παίκτες να παίζουν σκληρότερα, αλλά αντίθετα τους βλέπεουμε να είναι πιο γρήγοροι και πιο ευέλικτοι. Αυτό είναι ένα κατά κύριο λόγο ένα αποτέλεσμα της ταχύτητας κεφαλής της ρακέτας, η οποία εν μέρει συνέβαλε στα δυνατά χτυπήματα εδάφους, που δημιουργούναι από τους παίκτες. Τα πλεονεκτήματα που ωθούν το σώμα τους σε κάθε επαφή, δίνουν μεγιστοποίηση των ροπών με άνω και κάτω περιστροφή του σώματος που συμβάλλουν στην αύξηση της ενέργειας και της ορμής.

Ο Ρότζερ Φέντερερ χρησιμοποιεί την πλήρη περιστροφή του σώματος πάνω στο forehand του, που σημαίνει ότι δεσμεύει ολόκληρο το σώμα του στην κίνηση. Ξεκινά με το σώμα του τυλιγμένο και λίγες στιγμές πριν από την επαφή, ο Φέντερερ απελευθερώνει όλη την ενέργεια. Ο Federer δεν έχει την πρόθεση να κάνει μια τεράστια backswing, διότι στην πραγματικότητα ανησυχεί περισσότερο για να κάνει μια εν σειρά περιστροφή ως μονάδα, η οποία (μονάδα) στην συνέχεια θα διοχετεύσει όλη την ενέργεια στην μπάλα αργότερα.

Όταν ο Φέντερερ ολοκληρώνει τη στροφή του σώματος, η επιστροφή της μπάλας από τον Φέντερερ μοιάζει με ένα τόξο που κοιτάζει προς τα πάνω. Το σχήμα της backswing του δεν είναι σε κυκλική βάση, όπως κάνουν μερικοί άλλοι παίκτες τα forehands . Παρά το γεγονός ότι, το σχήμα του backswing του φαίνεται να είναι σχετικά υψηλό, επειδή δεν πηγαίνει την ρακέτα πίσω από το σώμα του. Η ταλάντευση παραμένει στην ίδια πλευρά του σώματος. Αυτό το είδος της backswing, όπου παραμένουν χέρι και βραχίονας στη δεξιά πλευρά του σώματός, του δίνει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και καλύτερη χρονική στιγμή.

Η Backswing του Φέντερερ μπορεί χαλαρά να θεωρείται «εύκαμπτη», όπως αποδεικνύεται από την εμφάνιση της διαδρομής του κατά τη διάρκεια της ταλάντευσης. Μοιάζει με ένα «υγρό/χαλαρό μαστίγιο", επειδή ο Φέντερερ χρησιμοποιεί μια ποικιλία μηχανικών κινήσεων που του επιτρέπουν να το κάνει αυτό.

Μέχρι τώρα, ο Φέντερερ συνεχίζει να χρησιμοποιεί ένα χαλαρό καρπό και το χέρι. Από το ύψος της επιστροφής ο Φέντερερ κατεβάζει στη συνέχεια με το χέρι τη ρακέτα του αφήνοντας τη βαρύτητα να κάνει την περισσότερη δουλειά για να ρίξει τη ρακέτα κάτω από το επίπεδο της μπάλας (για να μεταδώσει topspin). Ένα βασικό σημείο είναι ότι στο forehand του Federer το  backswing μένει στην ίδια πλευρά του σώματος, και σε καμία χρονική στιγμή  δεν πηγαίνει σε έκταση το χέρι πίσω από την πλάτη (όπως φαίνεται σε ορισμένες από τις παίκτριες WTA  που βλέπουμε σε τουρνουά). Αυτό είναι σημαντικό από την άποψη της αποτελεσματικότητας, καθώς η μηχανική δομή επιτρέπει στο forehand του Federer να επιτύχει μια απίστευτη ταχύτητα της κεφαλής της ρακέτας όταν γίνεται η επαφή.

Το κύριο σημείο εστίασης στη σύγχρονη τεχνική του τένις, ειδικά από την πλευρά forehand είναι η ικανότητα των παικτών να παράγουν τόσο δυνατά και «βαριά» topspin και να κερδίζουν πόντους καθώς χτυπούν βαθιά και σε ακραίες γωνίες. Η ταχύτητα της κεφαλής της ρακέτας του τένις σήμερα είναι πολύ υψηλή και αυτό είναι κυρίως αποτέλεσμα του παίκτη με την συχνή χρήση συντόμευσης του κύκλου και ιδιαίτερα στο χτύπημα forehand.

Αν παρακολουθήσεις  το forehand του Roger Federer σε αργή κίνηση, μπορείς να δείς με τι  εύκολο τρόπο κάνει το backswing που μοιάζει με ένα πολύ χαλαρό "μαστίγιο.. Αντί για σκληρό άνοιγμα της ρακέτας του, η αιώρηση του Φέντερερ είναι εντελώς χαλαρή και αυτό διευκολύνει μια πολύ γρήγορη κίνηση "μαστίγιο" όταν η ρακέτα έρθει  σε επαφή με την μπάλα, επιτρέποντας στο forehand του να βουρτσίσει από πίσω την μπάλα με τεράστια δύναμη.

Ουσιαστικά, ο κύκλος συντόμευση αιώρησης-τέντωμα χεριού είναι ένα παθητικό τέντωμα όπου η δύναμη παράγεται κατά την απελευθέρωση της αποθηκευμένης ενέργειας. Σκεφτείτε το σαν μια λαστιχένια ζώνη. Αν ήταν να τραβήξεις μια λαστιχένια ζώνη, η ενέργεια θα αποθηκεύονταν παθητικά μέσα στις ίνες της και μόλις το λάστιχο στη συνέχεια θα απελευθερωθεί από το χέρι σου, όλη η αποθηκευμένη ενέργεια στη συνέχεια θα βγεί με δύναμη και ταχύτητα προς τα έξω.

Το σημείο επαφής του Roger Federer είναι σχετικά παρόμοιο με εκείνο των υπολοίπων κορυφαίων παικτών.Υπάρχουν μόνο μικρές διαφορές εδώ. Καλή επαφή στο μπροστινό μέρος του σώματος. Το πρόσωπο της ρακέτας είναι κάθετο, εκτός αν ο Φέντερερ χτυπά ένα mishit. Δεν υπάρχουν μαγικά στοιχεία σχετικά με το σημείο επαφής που είναι υπεύθυνα για τις απίστευτες βολές που κάνει. Περιστασιακά, ο Φέντερερ μπορεί να χρησιμοποιήσει ίσια τον βραχίονα στο forehand του, αλλά αυτό είναι αποτέλεσμα του στυλ της επιστροφής και δεν έχει να κάνει με το ότι αναγκάζει συνειδητά να έχει έναν ίσιο βραχίονα.

Ο ίσιος βραχίονας στο  forehand του Federer, όπως έχει ονομαστεί, είναι η συνέπεια και όχι η αιτία. Πολλοί παίκτες του τένις προσπαθούν να μιμηθούν το forehand του Φέντερερ, αναπαράγοντας λανθασμένα στοιχεία που γίνονται σε βάρος των ιδίων forehand τένις. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο ίσιος βραχίονας του Federer στην επαφή είναι ένα αποτέλεσμα, "αιτίας-αποτελέσματος" του στυλ backswing του και όχι από συνειδητή δύναμη που εφαρμόζει.

Followthrough

Παρόμοια με την πλειοψηφία των πλεονεκτημάτων στα τουρνουά σήμερα, ο Φέντερερ χρησιμοποιεί αυτό που συνήθως ονομάζει η σύγχρονη  προπονητική στο τένις "των υαλοκαθαριστήρων" στο τελείωμα. Αυτό συνήθως ορίζεται ως περιστροφή του αντιβραχίου. Το δεξί χέρι τελειώνει στον ώμο και, αντί για το παραδοσιακό "πάνω από τον ώμο" φινίρισμα που ακόμα διδάσκεται από επαγγελματίες προπονητές. Ο Φέντερερ κατάφερε να κάνει την άριστη επέκταση και να οδηγεί το χέρι του μέσα από την μπάλα καλά, ακόμα κι αν τελειώνει στον ώμο του.

Το forehand του Φέντερερ είναι κάτι περισσότερο από ένα προηγμένο στυλ και δεν συνιστάται σε έναν αρχάριο ή ενδιάμεσο επιπέδου παίκτη τένις να το εφαρμόζει.

Ωστόσο, το forehand του Φέντερερ χρησιμεύει ως τεχνικά ορθό μοντέλο forehand, και λόγω της μοναδικής εμβιομηχανικής του είναι σε θέση να συνδυάσει πολλές διαφορετικές ισχυρές τεχνικές που του επιτρέπουν να εκτελέσει βολές που πολλοί παίκτες δεν θα μπορούσαν καν να φανταστούν να κάνουν

Έτσι, ποια στοιχεία μπορούμε να πάρουμε από το μοναδικό και ισχυρό forehand του Ρότζερ;

•  Πρώτον και κύριον, την αιώρηση. Το Forehand του Ρότζερ δεν περιέχει εμπόδια άν είναι ρευστή η αιώρηση. Αυτό είναι κάτι που ο καθένας μπορεί αμέσως να κάνει για να αναπτύξει τη δική του τεχνική forehand. Μια καθαρή, απλή κίνηση..  και μετά την

•  Ευελιξία και την προσαρμοστικότητα και επίσης την

•  Καλή ισχυρή στάση του σώματος,  καθ 'όλη τη διάρκεια της εκτέλεσης της βολής.

Συμπέρασμα

Το Forehand του Φέντερερ είναι ένα όμορφο χτύπημα, και όταν το παιχνίδι του είναι "on" forehand,  είναι ένα ατομικό δυνατό όπλο. Το χτύπημα forehand του Ρότζερ είναι καθαρό, πολύ ισχυρό και πολύ αριστοκρατικό.

Προσπαθήστε να το μιμηθείτε σωστά. Είναι σίγουρο ότι οι προπονητές σας ξέρουν ακριβώς πώς να σας το διδάξουν.

Y.Γ. 
Κάποια στιγμή θα ανεβάσω και ένα άλλο μικρό μυστικό του Federer  που κάνει το χτύπημα ακόμη πιό δυνατό. Το μυστικό αυτό λέγεται  η "κούνια/λίκνισμα" του Federer.

Πως κάνουμε ένα επιτυχημένο βολέ (volley) στο τένις

Το βολέ είναι ένα χτύπημα, του οποίου η εκπαίδευση επιβάλλεται για λόγους ολοκλήρωσης του παίκτη. Το σώμα λυγίζει πάνω από την μέση προς την μπάλα

Το χτύπημα volley πραγματοποιείται πριν η μπάλα αναπηδήσει στο έδαφος, συνήθως πραγματοποιείται κοντά στο φιλέ. Έχει την πολύ ξεχωριστή ιδιότητα να ομορφαίνει ένα παιχνίδι.

Το volley είναι ένα χτύπημα που διαφέρει από όλα τα άλλα. Με αυτό το χτύπημα σπάμε τον ρυθμό του αγώνα και επιχειρούμε να αλλάξουμε τελείως την ποιότητα (από θέμα δύναμης και spin) του χτυπήματος του αντιπάλου. Όλα τα χτυπήματα ως προς την φύση της κίνησης είναι βαλλιστικά. Είναι δηλαδή χτυπήματα που χρησιμοποιούν μεγάλες κινήσεις με διακριτές τις φάσεις προετοιμασίας, της επαφής και του τελειώματος που σκοπό έχουν να δημιουργήσουν και να μεταδώσουν …τόνους δύναμης στη μπάλα. Το volley όμως ανήκει σε μια κατηγορία χτυπημάτων στην οποία η χάρη, ο μινιμαλισμός και το …σφάξιμο με το γάντι έχουν τα πρωτεία. Στο πεδίο του κινητικού ελέγχου (motor control) τα volley χρησιμοποιούν την ευρύτερη κατηγορία των fine motor skills (λεπτές κινητικές ικανότητες) όπως είναι το παίξιμο μιας κιθάρας, ενώ όλα τα άλλα χτυπήματα ανήκουν σε μια κατηγορία αδρών κινητικών ικανοτήτων (gross motor skills), όπως είναι το σουτ στο ποδόσφαιρο κ.ά.

Αν κάποια πλευρά της προσωπικότητας σου, κρύβει επιθετικότητα, το volley θα σε βοηθήσει να την εκφράσεις. Σου δίνει την ευκαιρία να παίξεις από οποιοδήποτε σημείο του γηπέδου να πιέσεις τον αντίπαλό σου και να τελειώσεις τους πόντους γρήγορα. Μερικές φορές όμως στην προσπάθειά μας να εκτελέσουμε ένα volley, παρασυρμένοι από τα άλλα χτυπήματα λειτουργούμε «χοντροκομμένα», σαν «ταύροι εν υαλοπωλείω», χωρίς την κομψότητα και την ακρίβεια την οποία απαιτεί το χτύπημα.

Το volley είναι περισσότερο ένα εγκεφαλικό χτύπημα, που χρειάζεται να το γνωρίζεις τέλεια. Η εκτέλεσή του είναι προσωπική επιλογή. Πρέπει να πάρεις την σωστή θέση στο μπροστινό μέρος του γηπέδου για να εκμεταλλευτείς την κατάσταση και να πιέσεις για να πάρεις τον πόντο. Στους παίκτες που ανεβαίνουν κοντά στο φιλέ αρέσει να εκτελούν volley, ενώ αντίθετα οι παίκτες που παίζουν από την βασική γραμμή το αποφεύγουν. Για τους επιθετικούς παίκτες ωστόσο δεν αποτελούν μόνο ένα σημαντικό μέρος μιας πετυχημένης επίθεσης, αλλά και ενός αμυντικού σχεδίου δράσης. Όταν ο αντίπαλός σου εκτελέσει ένα κοντινό χτύπημα που προσγειώνεται στο μπροστινό μέρος του γηπέδου σου χωρίς δύναμη, ετοιμάσου να εκτελέσεις ένα χτύπημα προσέγγισης στο φιλέ και να έρθεις στην θέση του volley. Το χτύπημα προσέγγισης αποτελεί ένα χτύπημα εδάφους, που εκτελείται όταν ο αντίπαλος επιστρέφει αδύναμα την μπάλα στο δικό μας γήπεδο.

Στις περισσότερες περιπτώσεις εκτέλεσε ένα χτύπημα στην ευθεία όσο το δυνατόν παράλληλα στην πιο κοντινή πλάγια γραμμή από την θέση που βρίσκεσαι. Όταν εκτελείς το χτύπημα προσέγγισης ευθεία και βαθιά ωθείς τον αντίπαλό σου στη γωνία και βρίσκεσαι σε θέση να μπορείς να εκτελέσεις ένα επιτυχημένο volley. Αν έχεις να αντιμετωπίσεις ένα καλό παίκτη βασικής γραμμής περιστασιακά προσπάθησε να εκτελέσεις το χτύπημα προσέγγισης βαθιά στην μέση του γηπέδου. Όταν εκτελείς το χτύπημα βαθιά στη μέση, παίρνεις το πλεονέκτημα της ταχύτητας από τον παίκτη που παίζει από την βασική γραμμή, μειώνοντας παράλληλα τις δυνατότητές του για επιστροφή της μπάλας διαγώνια.

Η θέση στο γήπεδο από την οποία εκτελείς το volley, όπως και το επίπεδο του αντιπάλου σου, απαιτούν ο ρυθμός και το πλασάρισμα να είναι περισσότερο ακριβή. Ένα αδύναμο volley σε θέτει σε μειονεκτική θέση από όπου μπορεί να χάσεις τον πόντο στο επόμενο χτύπημα. Ένα γρήγορο και ισχυρό volley προβληματίζει πάντα και αποσυντονίζει τον αντίπαλο. Το volley είναι ακόμη πιο σημαντικό για τα διπλά, όπου οι περισσότεροι πόντοι χάνονται και κερδίζονται στο φιλέ. Οι καλές ομάδες διπλού προσεγγίζουν γρήγορα το φιλέ, ενώ οι ομάδες που δεν ανεβαίνουν στο φιλέ συνήθως χάνουν.  

Η ικανότητα εκτέλεσης volley, μπορεί και διακρίνει τον αρχάριο από τον μεσαίου επιπέδου παίκτη και τον μεσαίου επιπέδου παίκτη από τον προχωρημένο.

Λαβές για να εκτελείς τα βολέ

Α. Ηπειρωτική

Πλεονεκτήματα

·        Ενιαία και για τα δύο βολέ

·        Εύκολη στη φάση αναμονής

·        Ιδιαίτερα καλή στο forehand

·        Είναι πάντα στο μέσο της απόστασης και για τα δύο βολέ

Μειονέκτημα

·        Δύσκολη για τους αρχάριους στο backhand (σπάσιμο καρπού)

Η ηπειρωτική λαβή συνιστάται σε όλους τους παίκτες.

Β. Κλασσική ανατολική backhand

Πλεονεκτήματα

·        Ενιαία και για τα δύο βολέ

·        Ιδιαίτερα καλή στο backhand

·        Πολύ καλή για το smash

·        Καλή στα χαμηλά βολέ στο forehand

Mειονέκτημα

·        Δύσκολη γενικά στο forehand έως πολύ δύσκολη στο ψηλό forehand. Μπορεί να χρησιμοποιείται μόνο από καλούς παίκτες.

Αυτή η λαβή συνιστάται μόνο σε υψηλού επιπέδου παίκτες.

Γ. Κλασσική ανατολική forehand και κλασσική ανατολική backhand

Πλεονεκτήματα

·        Όμοια με τα χτυπήματα εδάφους

·        Καλή στο backhand

·        Καλή στο forehand

Μειονεκτήματα

Χάσιμο χρόνου για αλλαγή λαβής

Δύσκολη η αιώρηση από πάνω προς τα κάτω διαγώνια μπροστά (φάλτσο μπάλας)

Αυτή η λαβή συνιστάται μόνο σε αρχάριους του αθλήματος και ελάχιστους «μεσαίου» επιπέδου

Forehand και Backhand volley

Η εκτέλεση του volley δεν είναι μια πολύ φυσική κίνηση. Η πρώτη διαφοροποίηση στο volley έχει να κάνει με την προς τα πίσω αιώρηση. Όταν βρίσκεσαι κοντά στο φιλέ, δεν έχεις τον απαραίτητο χρόνο, για να φέρεις την ρακέτα πίσω. Η αιώρηση προς τα πίσω και από τις δύο πλευρές πρέπει να είναι μία κίνηση περιορισμένου εύρους.

Καθώς βλέπεις την μπάλα να έρχεται, φέρνεις την ρακέτα σου πίσω μέχρι ένα σημείο, όχι πιο πίσω από μια νοερή γραμμή που βρίσκεται στην ίδια ευθεία με την πλάτη σου και είναι παράλληλη με το φιλέ. Αν ένας παρατηρητής στεκόταν στην αντίθετη πλευρά από το χέρι της ρακέτας, αυτός δεν θα έπρεπε να μπορεί να δει τη ρακέτα σου όταν την τραβάς προς τα πίσω.

.

Εκτελώντας ένα forehand volley (προετοιμασία)

Γύρισε πάνω στο πόδι που βρίσκεται κοντύτερα στην πορεία της επερχόμενης μπάλας (π.χ το δεξί στο forehand), ενώ ταυτοχρόνως η ρακέτα εκτελεί την κίνηση προετοιμασίας, όμοια αλλά σε αντίθετη φορά με την διαδρομή της μπάλας και λίγο πιο πάνω από το σημείο επαφής. Η πρώτη αυτή φάση τελειώνει στο επίπεδο που ορίζεται από τον δεξιό ώμο και το δεξί πόδι.  Από το υψηλότερο αυτό σημείο κινείται στην συνέχεια η ρακέτα μπροστά, ευθεία και με ελάχιστη απόκλιση προς τα κάτω, έτσι ώστε η μπάλα να επιδέχεται λίγες περιστροφές προς τα πίσω. Ταυτοχρόνως με την τελευταία κίνηση της ρακέτας, το μπροστινό πόδι (αριστερό) τοποθετείται προς την μπάλα. Το σημείο επαφής είναι λίγο πιο μπροστά και μακριά πλάγια από εκείνο στα βασικά χτυπήματα εδάφους. Στο forehand βολέ το χέρι είναι λυγισμένο στον αγκώνα.

• Πιάσε την ρακέτα με ανατολική λαβή αν είσαι αρχάριος, ηπειρωτική λαβή αν είσαι μεσαίου επιπέδου και ενδιάμεση λαβή αν είσαι προχωρημένος παίκτης. Η ενδιάμεση λαβή ονομάζεται Continental και ο σκοπός της είναι να μη χρειαστεί ο παίκτης να αλλάξει λαβή ανεξαρτήτως της πλευράς που θα χτυπήσει το volley.
• Το ελεύθερο χέρι ξεκινάει από το λαιμό της ρακέτας και μετακινείται προς τα έξω, ώστε να βοηθάει στην διατήρηση της ισορροπίας.
• Τα γόνατα είναι λυγισμένα, τα πόδια πατάνε ελαφρώς στο έδαφος
• Κάνε γρήγορη στροφή των ώμων

• Κράτα σταθερή τη λαβή, τον καρπό και τον βραχίονά σου
• Η κεφαλή της ρακέτας να είναι στο επίπεδο των ματιών
• Βημάτισε προς τα εμπρός (όχι διαγώνια) με το αντίθετο πόδι
• Κάνε συμπαγή την αιώρηση, με τη πρόσοψη της ρακέτας να βλέπει προς τα επάνω
• Ο βραχίονας από λυγισμένη θέση να έρθει σε μια ελαφριά (όχι τελείως) τεντωμένη θέση
• Κάνε την επαφή της ρακέτας με την μπάλα στο πλάϊ και μπροστά

• Χτύπα δια μέσου της μπάλας, αλλά με μικρό όχι πλήρες τελείωμα
• Τέλειωσε το χτύπημα με το βάρος στο μπροστινό πόδι
• Ετοιμάσου για το επόμενο χτύπημα

Αν το volley δεν είναι επιτυχημένο και η επαφή με την μπάλα είναι καθυστερημένη, συντόμευσε την προς τα πίσω αιώρηση.

Οι αρχάριοι χρησιμοποιούν την ανατολική λαβή forehand για forehand volley και την ανατολική λαβή backhand για backhand volley.

Οι μεσαίου επιπέδου παίκτες πρέπει θα πρέπει να μάθουν να εκτελούν το forehand και το backhand με ηπειρωτική λαβή, η οποία θα τους επιτρέψει να έχουν αρκετή ευελιξία, ώστε να κάνουν κάποιες μικροπροσαρμογές, ανάλογα με την κατάσταση.

Για τον λόγο αυτό, καλό είναι να κρατάς την λαβή αρκετά χαλαρά, ώστε να είναι εφικτές κάποιες μικρές αλλαγές μεταξύ των χτυπημάτων, αλλά συγχρόνως αρκετά σταθερά, ώστε η ρακέτα να μη γυρίζει μέσα στην παλάμη σου κατά την διάρκεια της επαφής της ρακέτας με την μπάλα.

Εκτελώντας ένα backhand volley

Διίστανται οι απόψεις για τον χρόνο αντίδρασης για την αντιμετώπιση ενός βολέ. Άλλοι λένε ότι είναι μεγαλύτερος στο backhand κι άλλοι λένε ότι είναι μικρότερος. Στην πράξη φαίνεται ότι ο χρόνος αντίδρασης στο backhand είναι μικρότερος διότι όταν δεν έχουν επαρκή χρόνο, προτιμούν να φέρνουν την ρακέτα μπροστά στο σώμα και εκτελούν ένα backhand βολέ μπροστά στο σώμα τους.

Στο backhand  βολέ το χέρι είναι τεντωμένο στον αγκώνα, ενώ διατηρείται όπως είναι φυσικό η πλάγια θέση και μετά την επαφή.

• Ανατολική backhand λαβή για αρχάριους, ηπειρωτική λαβή για μεσαίου επιπέδου και προχωρημένους παίκτες (αν χρησιμοποιεί κάποιος ανατολική forehand λαβή και backhand λαβή αντίστοιχα για τα δύο βολέ, τότε μιλάμε για διπλή λαβή.
• Το ελεύθερο χέρι είναι πάνω στο λαιμό της ρακέτας
• Τα γόνατα είναι λυγισμένα και το πόδια πατάνε ελαφρά στο έδαφος
• Το βάρος είναι μπροστά στα δάχτυλα των ποδιών
• Κάνε γρήγορη στροφή των ώμων

• Κράτα σταθερή λαβή, καρπό και βραχίονα
• Το κεφάλι της ρακέτα να είναι στο επίπεδο των ματιών
• Βημάτισε προς τα εμπρός κι όχι διαγώνια με το αντίθετο πόδι
• Κίνηση μπλοκαρίσματος με συμπαγή αιώρηση (δηλαδή η πρόσοψη της ρακέτας να βλέπει ελαφρώς προς τα επάνω)
• Ο βραχίονας από λυγισμένη θέση να έρθει σε μια ελαφρά (όχι τελείως) τεντωμένη θέση
• Κάνε επαφή της ρακέτας με την μπάλα στο πλάϊ και μπροστά

• Χτύπα δια μέσου της μπάλας, αλλά με μικρό και όχι πλήρες τελείωμα
• Τέλειωσε το χτύπημα με το βάρος στο μπροστινό πόδι
• Ετοιμάσου για το επόμενο χτύπημα

Αν το backhand volley δεν έχει δύναμη, μετακινήσου προς τα εμπρός, καθώς χτυπάς και βεβαιώσου ότι το πιάσιμο της λαβής είναι σταθερό.

Στο ηπειρωτικό πιάσιμο ο καρπός είναι ακριβώς πάνω στην κορυφή της λαβής της ρακέτας. Ο αντίχειρας πρέπει να παρέχει μεγαλύτερη υποστήριξη από το πίσω μέρος, επειδή ο καρπός δεν τοποθετείται πίσω από την ρακέτα. Έκτεινε τον αντίχειρα κατά μήκος του πίσω μέρους της λαβής, έτσι ώστε η εσωτερική επιφάνεια του αντίχειρα να εφάπτεται με την λαβή

 Σε πολλά χτυπήματα δεν υπάρχει χρόνος για να αλλάζεις συνεχώς τον τρόπο με τον οποίο πιάνεις την ρακέτα. Επίσης είναι δύσκολο κι όχι σωστό να πιάνεις την ρακέτα με έναν τρόπο για όλα τα χτυπήματα. Για παράδειγμα σε ένα ψηλό volley στην πλευρά του forehand το να κάνεις ένα μικρό στρίψιμο του καρπού προς ένα πιάσιμο forehand είναι αποτελεσματικό, όπως εξίσου αποτελεσματικό είναι και το να κάνεις ένα στρίψιμο του καρπού προς ένα backhand πιάσιμο από την αντίθετη πλευρά.

Το πλεονέκτημα της ηπειρωτικής λαβής είναι ότι σε απαλλάσσει από το να έχεις να αλλάζεις τον τρόπο με τον οποίο πιάνεις την ρακέτα. Το μειονέκτημα είναι ότι μερικοί παίκτες δεν έχουν την δύναμη που χρειάζεται το ηπειρωτικό πιάσιμο ή απλά δεν μπορούν να το συνηθίσουν.

Για άσκηση κάνε volley με το ελεύθερο χέρι πίσω από την πλάτη σου. Επίσης αν θέλεις βάλε ένα κέρμα ανάμεσα στην ρακέτα και στο χέρι σου. Αν πέσει το νόμισμα τότε έχεις αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο πιάνεις την ρακέτα. Η προσέγγιση στο φιλέ, ενώ διατηρείς καλή ισορροπία, απαιτεί μία κίνηση (ένα ελαφρύ πάτημα με τα δυο πόδια το λεγόμενο split step). Αυτό το μικρό πάτημα θα σε βοηθήσει να μετακινηθείς αριστερά η δεξιά καθώς ο αντίπαλό σου χτυπάει την μπάλα.

Για να εξασκηθείς στο split step πάρε θέση στην βασική γραμμή. Προχώρα προς το φιλέ. Πριν φτάσεις στην γραμμή του σερβίς, κάνε μια μικρή αναπήδηση με τα δύο σου πόδια ευθυγραμμίζοντάς τα προς το φιλέ.

Χωρίς να σταματήσεις εντελώς προχώρησε και πάλι προς τα εμπρός, για να εκτελέσεις ένα forehand η backhand volley. Ο συγχρονισμός είναι πολύ σημαντικός. Εκτέλεσε το split step ένα κλάσμα του δευτερολέπτου προτού ο αντίπαλός σου χτυπήσει την μπάλα. 

Σημ: Για το βολέ θα σας δώσω πολύ περισσότερες και διευκρινέστερες πληροφορίες σε επόμενο άρθρο.

Returns στο σερβίς, στο τένις

Oι επιστροφές είναι το δεύτερο πιο σημαντικό χτύπημα μετά το σερβίς

"Το σερβίς είναι το πιο σημαντικό χτύπημα στο τένις. Ποιό είναι όμως το 2ο ποιο σημαντικό χτύπημα; Το forehand; Το backhand; Ή μήπως το βολέ; Η απάντηση είναι κανένα από τα παραπάνω..."

Το 2ο ποιο σημαντικό χτύπημα στο τένις είναι η... επιστροφή του σερβίς.

Ο λόγος είναι απλός... όταν δεν σερβίρεις εσύ τότε δέχεσαι το σερβίς του αντιπάλου και χωρίς καλή επιστροφή οι πιθανότητες να κάνεις το πολυπόθητο break για να κερδίσεις το σετ μειώνονται δραματικά. Εκτός βέβαια και αν διαθέτεις το σερβίς του Ράονιτς ή του Ρόντικ και βασίζεσαι στην ικανότητα σου να κερδίσεις το σετ στο tie break!

Η παραπληροφόρηση γύρω από την επιστροφή του σερβίς είναι δυστυχώς μεγάλη. Αρκετοί προπονητές και παίχτες έχουν τη εσφαλμένη εντύπωση ότι η επιστροφή του σερβίς δεν διαφέρει πολύ από το forehand και backhand. Αυτό έχει σαν επιπλέον αρνητικό αποτέλεσμα το χτύπημα αυτό πολλές φορές να μην αποτελεί καν μέρος της προπόνησης!

Το χτύπημα αυτό είτε forehand είτε backhand είναι διαφορετικό ακόμη και στον ίδιο τον παίκτη, ανάλογα με το σερβίς  του αντιπάλου (ταχύτητα, περιστροφές).
Γενικά όσο πιο δυνατό είναι το χτύπημα σερβίς τόσο πιο μικρότερο φάσμα κίνησης έχει το return χτύπημα. Όσο περισσότερες περιστροφές επιδέχεται κατά το σερβίς η μπάλα γύρω από τον άξονά της (sidespin) τόσο μεγαλύτερη προσαρμογή στο χώρο πρέπει να παρουσιάζει η κίνηση return-χτυπήματος.

Forehand return
Μπορείς να μπλοκάρεις την μπάλα με ένα slice forehand με ακόμη μικρότερη φάση προετοιμασίας από ένα κανονικό slice  μέσα στο παιχνίδι και να εκμεταλλευτείς την ταχύτητα της μπάλας που αυτή έχει από το δυνατό σερβίς του αντιπάλου επιστρέφοντάς την στο αντίπαλο γήπεδο δίνοντας έτσι περισσότερη έμφαση στο κοντρόλ του χτυπήματός της.

Chop (slice return) χτύπημα
Στο chop αυτό χτύπημα η φάση προετοιμασίας είναι μικρή και το τόξο συνήθως υψηλότερο, γιατί με αυτό αντιμετωπίζεται δυνατή μπαλιά σερβίς στο οποίο η μπάλα αναπηδάει ψηλά. Παίζεται συνήθως ως backhand και φυσικά έχουμε μεταβίβαση του βάρους κατά την εκτέλεση.

• Κάνε split step σε κάθε χτύπημα του αντιπάλου σου
• Τα γόνατα σου να είναι λυγισμένα
• Να είσαι σταθερός ουδέτερος όταν κάνεις το πρώτο split step
• Στηρίξου στις μύτες των παπουτσιών σου
• Με το split step δίνεις ενέργεια στα πόδια και το σώμα για να χτυπήσεις την μπάλα

Οι επιστροφές μοιάζουν σαν το forehand και το backhand drive. Οι πολύ ειδικές συνθήκες όμως κάτω από τις οποίες εφαρμόζονται οδηγούν σε σημαντικές διαφορές.

1. Πρέπει να απαντήσεις μέσα σε έναν δευτερόλεπτο
2. Πρέπει να κάνεις άνοιγμα ρακέτας ταυτόχρονα με το split step
3. Απάντησε πηγαίνοντας κατευθείαν πάνω στην μπάλα στο second serve αν θέλεις να ανέβεις φιλέ
4. Aπάντησε χτυπώντας προς το backhand του αντιπάλου σχεδόν πάντα
5. Προσπάθησε να διαβάσεις το που θα πάει η μπάλα του αντιπάλου
6. Κράτα με μαλακά χέρια χαλαρά την ρακέτα πριν την επαφή. Χαλαρά δάχτυλα μέχρι την τελευταία στιγμή του κόντακτ
7. Τα μαλακά χέρια σε βοηθάνε στη στροφή των ώμων
8. Τα μαλακά χέρια βοηθούν και τα πόδια να πάνε στη πορεία της μπάλας.
9. Μη παρακολουθείς που θα πάει η μπάλα αλλά κάρφωσε τα μάτια σου πάνω στην μπάλα που έρχεται
10. Κράτα την ρακέτα κοντά στην κοιλιά για να μην αργήσεις να απαντήσεις
11. Αν έχει δύναμη το πρώτο σερβίς πάρε θέση πολύ πίσω από την βασική γραμμή
12. Αν έχει δύναμη το πρώτο σερβίς μη βάζεις δύναμη στην απάντηση, αλλά απλά κάνε την απόκρουση να μπει η μπάλα μέσα
13. Κάνε 2 η 4 βήματα (πάντα ζυγά) προς το σημείο επαφής, ξεκινώντας πάντα από το σημείο που βρίσκεται στην πλευρά της μπάλας
14. Εκμεταλλεύσου την ταχύτητα της μπάλας
15. Δεν χρειάζεται να δημιουργήσεις δύναμη, αρκεί να βρεις ρυθμό και να ανακατευθύνεις την δύναμη της μπάλας
16. Η θέση ετοιμότητας έχει θεμελιώδη σημασία, λόγω ελαχίστων περιθωρίων αντίδρασης από την ταχύτητα της μπάλας
17. Η θέση σου δεν πρέπει να είναι παράλληλη προς την baseline για να ισαπέχει από τις δύο πλευρές. Ανάλογα με το στήσιμο του σερβίροντα πρέπει να παίρνεις θέση (κινούμενος αριστερά-δεξιά) για την απόκρουση της ερχόμενης μπάλας

18. Η μπάλα φτάνει πάντα υπό γωνία προς την baseline και πρέπει εν πρώτοις να απαντήσεις προς την κατεύθυνση από την οποία έρχεται η μπάλα. Φυσικά μπορείς να απαντήσεις και στο backhand του αντιπάλου, αρκεί η απάντηση να είναι καλή.
19. Πρέπει να έχεις καλή ισορροπία και το χτύπημα να γίνει μέσα στο κέντρο βάρος σου
20. Η καλή επαφή με το έδαφος δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την εφαρμογή μέγιστης δύναμης.
21. Μην επιχειρείς να πηδήξεις, παρά του ότι η ορμή μπορεί να σε φέρει επάνω.
22. Το σώμα διατηρεί την ορμή χωρίς να προσπαθεί να γυρίσει προς την μπάλα
23. Δεν χρειάζεται να κάνεις υπερβολική περιστροφή.
24. Πρέπει να παραμένεις μαζί με την μπάλα
25. Στο τελείωμα άφησε ομαλά το χέρι να στραφεί γύρω από το σώμα χωρίς να διαταράξεις την ορμή του σώματος και η λεκάνη σου να εξακολουθεί να είναι στραμμένη προς την κατεύθυνση σώματος πριν το χτύπημα. Η περιστροφή του χεριού είναι απαραίτητη για την εκτόνωση των μεγάλων ροπών που δημιουργήθηκαν κατά τη φάση της προετοιμασίας και της αιώρησης πριν την επαφή.
26. Πίεσε πολύ δυνατά «μέσα» από το χτύπημα, αλλά η πίεση αυτή να είναι προς την ίδια κατεύθυνση με την προετοιμασία συγγραμμικά (δύο κατευθύνσεις για ένα χτύπημα). Το χτύπημα δημιουργείται κατά την διάρκεια της προετοιμασίας ενώ κατά την φάση του τελειώματος είναι αρκετά ασταθές και επίπονο για τις αρθρώσεις αν αλλάζει η κατεύθυνση που έχει δοθεί κατά την προετοιμασία. Πρέπει να διευκρινίσω ότι άλλο η πίεση διαμέσου της μπάλας κι άλλο η πίεση σε άλλο χρόνο, στο τελείωμα: Δεν χτυπάμε στο τελείωμα. Χτυπάμε την μπάλα.
27. Κοίτα την μπάλα προσεκτικά με τα μάτια σου, διατηρώντας όμως σταθερό το κεφάλι, από την αρχή έως το τέλος.

Τένις: Ταλέντο εναντίον προπόνησης

Αυτό το άρθρο το ανεβάζω περισσότερο για τον Γιώργο και τον Νίκο, δύο μικρούς 10 χρονους φίλους μου, καλούς αθλητές του τένις, που αγαπώ και που πολλοί τους ονομάζουν ταλέντα!

Το ταλέντο αναφέρεται περισσότερο στη δυνατότητα που έχει κάποιος αθλητής να αποκτά δεξιότητες και ικανότητες αρκετά γρήγορα, εξαιτίας πιθανώς της βιολογικής-σωματικής δομής του. Η ύπαρξη του ταλέντου είναι φανερή σε μικρές κυρίως ηλικίες, όπου η εγγενής ικανότητα είναι περισσότερο διακριτή.

Όμως η ύπαρξη ταλέντου δεν φαίνεται να είναι το μόνο στοιχείο που καθορίζει την επιτυχία ενός αθλητή.

Η φράση "είναι ταλέντο", στον αθλητισμό, χρησιμοποιείται με κακό και καταχρηστικό τρόπο.

Κατά τη γνώμη μου, η λέξη «Ταλέντο» είναι ίσως η πιο υπερβολική , κακή και καταχρηστική λέξη όταν πρόκειται για την περιγραφή ενός αθλητή. Αυτό που πολλοί δεν βλέπουν είναι η ικανότητα και η σκληρή δουλειά.

Όταν κάποιος ονομάζει έναν αθλητή, που είναι καλός, «ταλαντούχο», είναι σχεδόν προσβολή για τον αθλητή. Έρχεται δεύτερη η προσπάθεια και η σκληρή δουλειά που χρησιμοποιεί ο αθλητής για να είναι ικανός και αποτελεσματικός..

Το ταλέντο δεν καλύπτει το πάθος, την πείνα και την επιθυμία που χρειάζεται για να φτάσουμε σε ένα καλό επίπεδο.

Όταν πρόκειται να αναζητήσουμε ένα «ταλέντο», αναζητάμε μάλλον τον αθλητή που "πεινάει" να γίνει καλός, να γίνει πρώτος και που θα αναζητήσει την επιτυχία μέσα από την συνεχή και συνεπή προπόνηση!

Είναι ξεκάθαρο πως χρειάζονται κάποια φυσικά προσόντα, φυσικό ταλέντο. Ωστόσο, δεν αρκεί μόνο το τι μπορούν να κάνουν οι μυς σου, αλλά και το τι βρίσκεται μέσα στο κεφάλι σου και η ψυχολογική κατάσταση. Υπάρχουν εξαιρετικοί αθλητές που μπορούν να νικήσουν τον οποιοδήποτε στη μέρα τους, αλλά όταν υπάρχει πίεση, δεν μπορούν να ανεβάσουν την απόδοση τους σε άλλο επίπεδο. Οπότε είναι ένα συνδυασμός φυσικού ταλέντου, αλλά και ψυχολογικής κατάστασης.

Πρέπει να είσαι διατεθειμένος να δουλέψεις πολύ σκληρά. Ακόμα και οι ταλαντούχοι αθλητές πρέπει να κάνουν θυσίες. Υπάρχουν κάποιοι που θα τους δεις να προπονούνται ακόμη και την ημέρα των Χριστουγέννων ή να κάνουν το κάτι παραπάνω στην προπόνηση τους. Είναι θέμα το να έχεις «εμμονή» για να γίνεις όσο καλύτερος γίνεται και αυτό είναι που απαιτεί πολλή πειθαρχία αλλά και θυσίες σε άλλους τομείς της ζωής σου. 

Οι ταλαντούχοι αθλητές φτάνουν πολύ γρήγορα σε καλό επίπεδο στο άθλημά τους. Αυτό είναι πιθανό να είναι και το μεγαλύτερό τους «μειονέκτημα». Όταν φτάνεις γρήγορα σε καλό επίπεδο σχηματίζεις την άποψη ότι η απόκτηση δεξιοτήτων δεν απαιτεί ιδιαίτερη δουλειά και προσπάθεια. Όταν ωστόσο, η περαιτέρω απόκτηση δεξιοτήτων απαιτεί εστίαση στη λεπτομέρεια και πολλές ώρες δουλειάς, τότε οι ταλαντούχοι αθλητές, βρίσκονται σε μειονεκτική θέση. Παράλληλα, οι υπόλοιποι συναθλητές τους, μέσα από τη δουλειά θα φτάσουν στο επίπεδό τους και τότε βιώνουν περισσότερη πίεση από το περιβάλλον τους.

Σε μια πρόσφατη έκθεση/απολογισμό της Αγγλικής ομοσπονδίας για ένα πρόγραμμα ανάδειξης ταλέντων στο ποδόσφαιρο, φάνηκε ότι μετά τη διαδικασία της επιλογής ταλέντων, το 67% των ταλαντούχων αθλητών εγκατέλειψαν τον αθλητισμό σε διάστημα λιγότερο από τρία χρόνια. Αυτό δείχνει ότι το ταλέντο δεν είναι ο βασικός παράγοντας για την παραμονή των αθλητών στο χώρο του αθλητισμού, ενώ μπορεί να λειτουργήσει και αντίστροφα οδηγώντας τους πρόωρα σε εγκατάλειψη. 

Εκφράζεται επίσης η άποψη ότι, για να συνεχίσει ο ταλαντούχος αθλητής σε πιο υψηλό επίπεδο, θα πρέπει να αποκτήσει ή να μετατρέψει το ταλέντο του σε «ταλέντο για δουλειά». Χαρακτηριστικό είναι επίσης το παράδειγμα του Σάμπρας, ως προς την έννοια του ταλέντου. Ο συγκεκριμένος αθλητής του τένις, απορρίφθηκε σε διαδικασίες αξιολόγησης ταλέντων πέντε φορές σε μικρή ηλικία, με βασική αιτιολογία την έλλειψη ιδιαίτερου ταλέντου και το μειωμένο ύψος του.

Η διαρκής προσπάθεια, ωστόσο, τον κατέστησε νούμερο ένα για πολλά χρόνια στην παγκόσμια κατάταξη του τένις, με βασικό στοιχείο του το πολύ καλό serve, για το οποίο γενικότερα απαιτείται ο αθλητής να έχει μεγάλο ύψος, κάτι που ο Σάμπρας δεν είχε! Στον αθλητισμό, το αισιόδοξο για τους αθλητές που δεν θεωρούνται ταλαντούχοι, περικλείεται στη φράση: «όπου δεν υπάρχει ταλέντο, υπάρχει αρκετή δουλειά», ως συστατικό της επιτυχίας. Η επιτυχία δεν αποκλείεται σε καμία περίπτωση, την προσεγγίζει πολύ όμως εκείνος που θα δουλέψει και θα προσπαθήσει περισσότερο.

Το μεγαλύτερο λάθος στο σύγχρονο Coaching

Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν κάποιοι προπονητές στο σύγχρονο coaching:

1. Eξηγούν με πολύ περισσότερες λέξεις και φράσεις κάτι πολύ απλό

2. Προσπαθούν να προσθέσουν κάτι άλλο και, στη συνέχεια, ένα άλλο και πάλι κάτι άλλο.

3. Κάνουν διδασκαλία προχωρημένων εννοιών σε πάρα πολύ μικρή ηλικιακή ομάδα στην οποία εργάζονται (παράδειγμα: Δίνουν μία εκτέλεση βολής του Ρότζερ Φέντερερ ή του Ναδάλ σε 10 χρονα).

4. Επιλέγουν να χρησιμοποιούν λέξεις οι οποίες είναι δύσκολο ακόμη και για έναν επιστήμονα της NASA να κατανοήσει.

5. Βομβαρδίζουν τον αθλητή με υπέρ αναλυτικές οδηγίες και συνθήματα - με άλλα λόγια: "Παραλύουν το μυαλό του από την ανάλυση"

Η απόκτηση εκρηκτικότητας και ταχύτητας στο τένις για την αλλαγή κατεύθυνσης

Εκείνοι που ακολουθούν τη μέθοδό μου προπόνησης-κατάρτισης των καλών αθλητών του τένις θα ξέρουν ότι επιμένω σε μερικά πράγματα, όπως τα ισχία, την ενιαία δύναμη στα πόδια, τη σταθερότητα στον αστράγαλο, την ισορροπία και τη σταθερότητα.

Για να βελτιωθεί η ευκινησία σας, η  ταχύτητα και η δύναμη, θα πρέπει να έχετε καλή σταθερότητα. Αν δεν έχετε καλή ισορροπία και σταθερή βάση, εάν είστε σε θέση να μείνετε καλά ισορροπημένοι στη διάρκεια του αγώνα, σπαταλάτε πολύτιμο χρόνο και ενέργεια και βάζετε τον εαυτό σας σε ένα μεγάλο μειονέκτημα.

Σκεφτείτε πόση επιπλέον ενέργεια  χάνετε κάθε φορά που κάνετε κινήσεις υπό πίεση και δεν μπορείτε να ισορροπήσετε ή να σταθεροποιηθείτε αποτελεσματικά;

Για να είναι το σώμα σας σταθερό, οι αρθρώσεις σας θα πρέπει να έχουν καλή κινητικότητα. Για παράδειγμα, εάν το ισχίο ή ο αστράγαλο σας έχει κακή κινητικότητα, το γόνατό σας θα πρέπει να αυξήσει την κινητικότητα του για να αντισταθμίσει και για να μπορεί να κάνει σωστά τη δουλειά του που είναι η σταθεροποίηση του σώματος.

Η εκτέλεση ασκήσεων όπως «οι καταβάσεις του ποδιού σε ενιαίο βάθος» και οι «ενιαίες πλειομετρικές ασκήσεις ποδιού hop, με σταθεροποίηση» θα συμβάλουν στη βελτίωση της κινητικότητας του αστραγάλου, τη σταθερότητα του ισχίου και έτσι θα υπερέχετε. 

Το αποτέλεσμα; Θάχετε καλύτερη εκρηκτικότητα και την ταχύτητα που χρειάζεστε για να αλλάζετε κατεύθυνση όποτε επιβάλλεται.

Μια υπενθύμιση ακόμη σε όλους τους γονείς των αθλητών του τένις: Αφήστε τον προπονητή να κάνει την δουλειά του

Οι γονείς, όταν πάνε τα παιδιά στο σχολείο, τους δίνουν συμβουλές τι να μάθουν και πώς να διδαχτούν από τους διδασκάλους τους; όχι βέβαια!

Πρέπει οι γονείς των αθλητών απλά να ενθαρρύνουν και να χειροκροτούν τα παιδιά τους, σωστά; Να τους χαμογελούν και να συγχωρούν τα λάθη τους.

Όταν πηγαίνουμε στο γιατρό με το παιδί μας, δεν του δίνουμε οδηγίες στο τι φάρμακα θα πάρει.  Δεν είναι η ειδικότητά μας!

Τότε γιατί το κάνουμε ξαφνικά όταν πρόκειται για τον αθλητισμό τους;

Σαν γονιός μπορεί να έπαιξες κάποτε τένις μπορεί να έγινες και επαγγελματίας παίκτης ακόμη, δεν είσαι όμως ο προπονητής του.

Οι γονείς, παρακαλούμε να μην καθοδηγείτε τα παιδιά σας κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού ή κατά την προπόνηση.

Το παιδί σας προσπαθεί να δώσει  τον καλύτερο εαυτό του, προσπαθεί να συγκεντρωθεί για την πίεση που θα έχει να αγωνιστεί ενάντια σε ένα άλλο παιδί. Πλέον, το πιο σημαντικό που πρέπει να σκεφτεί, είναι ήδη αυτό που του ζήτησε ο προπονητής του.

Ένας γονέας φωνάζοντας οδηγίες στο παιδί του κατά την διάρκεια της προπόνησης ή και του αγώνα σχεδόν ποτέ δεν βοηθά. Μπερδεύει το παιδί, προσθέτει πίεση και έρχεται σε αντίθεση με τις οδηγίες των προπονητών και υπονομεύει τη σχέση παίκτη-προπονητή.

Ο ρόλος του γονιού κατά την διάρκεια του αγώνα πρέπει να είναι η ενθάρρυνση, η υποστήριξη και το χειροκρότημα.

Ο ρόλος του προπονητή είναι η παρακίνηση στο να παραμείνει δυνατός και η υποστήριξη σε όλο το παιχνίδι

Μετά τον αγώνα θα πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε για έναν χαμένο αγώνα άσχημα στο παιδί μας. Μια μελέτη έδειξε ότι οι χειρότερες αναμνήσεις και εμπειρίες που έχουν οι σε παιδική ηλικία αθλητές ήταν ... η συζήτηση και το μάλωμά τους από τον γονείς τους μετά το παιχνίδι.